Bu Nasıl Dadı (Tamamlandı)

Bölüm 14 - Bir Garip Alışveriş

Kahvaltıdan sonra neyse ki Amelya hemen uyanmamış biz de fırsattan istifade Letafet kalfayla- onun tüm itirazlarına rağmen- birlikte Doğan Bey'in kahvaltı masasını toplamış ardından hazırladığım planın üzerinden geçmiştik. Tahmin ettiğim gibi birçok eksik vardı. Kalfaya Doğan Bey'in evden çıkmadan önce verdiği kredi kartından bahsettiğimde hararetle başını sallayarak,

"Doğan'ım Amelya'yı gözünden sakınır. Hele ki yavrumun annesi vefat ettikten sonra iyice bir üstüne düşer, bir dediğini iki etmez oldu. O yüzden, hiç çekinmeden neye ihtiyacın varsa kullan kartı oğlum. Doğan Amelya için çabaladığını gördükçe memnun olur, emin ol." Dedi.

"Amelya'yı çok sevdim." Dedim gülümseyerek. "Onun için elimden ne gelirse yapacağım kalfa."

"Sağ olasın Selim Bey oğlum. Zaten dün kapıda seni görür görmez anlamıştım Amelya'ya, bu eve iyi geleceğini."

----------------------------------------------------------

"Selim abi-"

Merakla üzerime odaklanmış bir çift maviş göze döndüm.

"Efendim tatlım?"

"Dün gece buyda mı kaldın?"

"Evet, Amelya'cım dün gece burada kaldım."

"Bu gece de kalıy mısın?"

Gülümsedim. "İstersen hep kalırım."

Turuncu-sarı saçlı, küçük baş hızlı hızlı aşağı yukarı sallandı.

"İstiyoyum."

Havada asılı duran eliyle sabırla bekleyen kalfa içini çekti.

"Hadi bakalım aç ağzını artık."

Amelya neyse ki itiraz etmezken uysal bir şekilde ağzını açtı.

"Aferin benim Amelya'ma." Dedi kalfa beyaz peyniri küçük kızın bekleyen ağzına uzatırken.

Amelya lokmasını aceleyle çiğnedikten sonra yeniden bana döndü.

"Bu gece de masal okuysun mu, Selim abi?"

Kalfanın elinde tuttuğu tabağa kaçamak bir bakış attım. Geriye pek bir şey kalmamıştı ama Amelya'nın birazdan doydum demeye başlayacağına emindim.

"Tabii ki okurum, Amelya'cım." Dedim gülümseyerek. "Ama benim de senden bir ricam var; kahvaltını bitireceksin, anlaştık mı?"

Küçük bir baş sallanışın ardından Amelya itaatkâr bir tonla,

"Tamam." Dedi.

"Harikasın Amelya'cım." Dedim göz kırparak. Ardından küçük kıza doğru eğildim. "Hem sana bir sır vereyim mi- eğer tabağında yemek bırakmazsan hemen büyür, kocaman bir kız olursun."

Amelya'nın maviş gözleri bununla iri iri açılırken,

"Hemen?" diye sordu, yüzünde inanamayan, hayran bir ifadeyle.

"Tabii ya. Hemen."

"Tamam."

Amelya ağzını derhal kocaman açtığında kalfayla gülüşmeye başladık.

-------------------------------------------------------------------------

Amelya'yı odasında oyuncaklarıyla bırakıp aşağıya indiğimizde kalfa bana döndü.

"Hayrola oğlum? Neden kaş göz ettin bana yukarda, bir sorun mu var?"

"Yok kalfa, Amelya'nın yanında konuşmak istemedim sadece. Benim biraz dışarı çıkmam gerekiyor, şu seninle konuştuğumuz eksikleri tamamlamak için. Onu diyecektim. Çok geç kalmam zaten, dönerim bir iki saate."