Bu Nasıl Dadı (Tamamlandı)

Bölüm 29 - Ömer'in Hikayesi

"Abi şu ihale meselesi çok canımı sıkı-"

Son birkaç saattir yattığı yerden meşum bir şekilde suratıma bakan cep telefonum titrediği anda içeriye girmekte olan Ömer'i elimle susturup telefona sarıldım.

"Evet?"

"Patron bizimkiler dadıyı Beşiktaş'ta bir apartmana kadar takip etmişler."

"Evet?" dedim, Ömer'in ne oluyor gibisinden hareketine başımla sonra işareti yaparak.

Eğer CV'sinde doğru yazdıysa Beşiktaş'taki yerin ev adresi olduğunu zaten biliyordum.

"Saatlerdir bekliyorlarmış ama çıkan yokmuş hiç apartmandan."

Aptal herifler, adamı kesin gözden kaçırmışlardı!

"Ben sana ne demiştim Fatih?! Alt tarafı tüysüz bir üniversite öğrencisini takip edeceksiniz onu da yüzünüze gözünüze bulaştırdınız!"

"Patron, valla silktim çocukları. Yemin ediyorlar adam hiç gözükmemiş bir daha. Herhalde kaldı orada."

"Adamlarının sağlığı için dua et ki öyle olsun, Fatih."

"Merak etme patron, sağlam çocuklar yerleştirdim. Yarına kadar nöbetteler."

"Tamam uzatma. Söyle sabaha kadar göz kırpmasınlar."

"Emredersin patron."

Telefon kapanırken sinirden kararan bakışlarım Ömer'i bulduğunda gelip karşıma oturdu.

"Hayırdır abi yine neyin terörü bu?"

Parmaklarım burun kemerimi bulup sıkmaya başlarken Ömer'e pis pis baktım.

"Şu an dalganı kaldıracak durumda değilim."

Kuzenimin yüzü anında ciddileşir ve oturduğu deri koltukta dikleşirken sordu.

"Doktor meselesi mi?"

"Yok." Dedim başımı olumsuz şekilde sallayarak fakat birkaç dakika önce saplanan ağrının şiddeti birden iki katına çıkınca daha salladığım anda pişman oldum.

"Söylesene abi-" dedi Ömer ellerini iki yana açarak. "Ne o zaman?"

Ömer'in bu dadı işinden haberi olmasını hiç istemiyordum çünkü yine burnunu sokacaktı biliyordum ama bir kere yakalamışken ıncığını cıncığını sormadan bırakmaz yalan söylediğimi ortaya çıkarırdı. O yüzden lafı hiç dolandırmadan sanki çok normal bir şey söylüyormuş gibi rahat davrandım.

"Dadı."

Ömer kısık gözlerini devirerek,

"Yine ne olmuş dadıya?" dedi bıkkın bir şekilde. "Yeni bir kovma vakası daha mı yaşıyoruz?"

Zaman kazanmak için odanın içinde bir o yana bir bu yana tembel tembel gezinen karasineği bir süre takip ettikten sonra,

"Yok canım." Dedim kuru bir sesle. "Adam biraz gay de."

Ömer attığı kahkahaların etkisiyle neredeyse oturduğu koltuktan yuvarlanacakken önümde yaşanan tiyatroyu tek kaşım havada izledim. Nihayet boğulmadan konuşabilecek seviyeye geldiğinde öksürükleri arasından,

"Bunun birazı yarımı mı olur. Gay mi değil mi?" Diye sordu.

"Ben de onu anlamaya çalışıyorum."