I Love You because... [GxG]

March 02, 2017

Alright. So I sneaked out of the office. Not really. Nasa kabilang room ang team ko while I'm here sa maliit na room na supposedly for coaching. Good thing none from this company knew anout my Wattpad account at baka mawalan na ako ng trabaho bukas.

Well, 'di naman ako guilty talaga kasi I attended to an important call naman talaga 15 minutes ago. Yeah, kanina 'coz right now, wala na talaga akong ginagawa although marami pa dapat akong gagawin. This room has clear glass walls so in case lalabas ang team ko they'll undoubtedly realize na busy si meeeeem. Naka-earphones ako eh.

Haba ng intro. Where am I going with this ba? Nakakatawa. Parang fiction personal POV ginagawa ko. But nope, this book, if considered, is real life story - actual na nangyayari sa mismong araw na ito.

So, my point really of adding another entry is namimiss ko lang naman ang cuddly, clingy, and sweet love ko. Dahil isa rin kasi siyang ulirang corporate slave at nasa Batangas siya ngayon para mag-assist sa operations sa isang site namin doon.

Dapat nga last week andon din siya pero 'di siya nakasama dahil ang lakas ko kay Lord and nasagot ang prayers ko. Oo, ayaw kong sumama siya doon lalo pa't kasagsagan 'yon ng pag-trend ng "The Big One" lindol trend online. Ang hirap naman kasi of malayo siya habang andito ako sa Cavite.

Aside from that 'di rin kasi siya nakalabas ng bahay kasi nakalock 'yong door palabas at kahit halos isang oras naming ginigising 'yong may-ari ng bahay ng mga 4am ay 'di kami napagbuksan. Oo, basta mahirap i-explain. We can't go out. I mean siya. 'Di siya makalabas. Ginising niya ako kahit alam niyang mainit ulo ko para tulungan siyang kumatok at sumigaw. Nakakaloka.

So, dahil mabait ako. Natuloy siya ngayon. Hanggang bukas, doon siya sa Batangas. So, really, the reason behind this entry is namimiss ko na agad siya.

Ako na naman uuwing mag-isa. Takot akong mag-commute mag-isa.
Ako na naman matutulog sa King sized bed namin. (Laki....Yabang!) At, takot akong matulog mag-isa.

Sabi ko nga sa kanya kagabi, I'd rather have you sleep next to me kahit 'di na tayo nakaka-pag-goodnight or usap minsan bago matulog or kahit we're facing the opposite sides of the bed kasi mas gusto mo sa wall ka malapit dahil nga takot ka kesa itong mamayang gabi na 'di kita katabi.

And, bukas, mamimiss ko ring magising sa ingay ng alarm mo o sa pagyugyog mo sa'kin and as always sasabihin kong mauuna akong maligo habang hahabol ka pa ng mga 30-minutes na tulog.

Ikaw talaga.
I miss you love.

See you tomorrow.
And uhm, pasalubong. 😉