I Love You because... [GxG]

April 09, 2014

I Love You because...

Ang gwapo mo! Good morning! Ang aga naming nagising ngayon para sabay kaming magbreakfast. At, dahil holiday nga pala, closed 'yong kinakainan namin. Buti na lang may boiled egg kaming natira from last night at may nakain ka pa bago ka nagwork. At ako naman, busog na sa isang kiss bago ka umalis.

Dahil 'di na kami nakapagbreakafast, nagkaroon siya ng plenty of time para maglakad ng slow motion papuntang office. Speaking of office, magtatrabaho na pala ako bukas. OH-EMM-GEEE! I dunno how to act and react 'pag ando'n na ako bukas, 'di pa naman nila alam na tayo nga ay , uhm, mag-ON (feeling bagong mag-jowa lang and kunyari shy). Good luck!

Nakwento niyang pinuri daw 'yong outfit niya ngayon. Ako pa nag-fold ng sleeves niya. Naka-navy blue pants siya ngayon tapos acid wash long sleeves (tucked in) na sabi ko nga finold ko. To complete the look, black loafers ang shoes niya. Nice nga naman, right? Siyempre, malaking influence ako sa pagbabago niya ng style. Naku! Kung alam niyo lang. HAHAHA. Pero, reminder lang ha? mag-ingat sila sa mga papuri nila. Humanda sa'kin 'yang mga naglalandi sa'yo. With just my stare, I can kill. Don't ya ever forget that! HAHAHA. But, hell yeah! I'm serious! :p Gano'n talaga kita kamahal eh. (cheesy)

'Wag niyo naman sanang isipin na talagang sinundan ko siya kung sa'n siya nagtatrabaho para bantayan siya. I'm not that desperate and paranoid no? Sa ganda kong 'to, mahihiya ang salitang 'selos'. HAHAHA. Feeling! Well, I'm not really too full of myself. Malakas lang talaga ang tiwala ko sa sarili ko. Maybe you can try to do the same bitches! LoL. Do'n lang naman ako magtatrabaho kasi first entry ko 'to sa napaka-different na field. Hindi related sa course ko or sa work experience ko. Muntikan pa nga akong 'di pumasa sa final interview. But then again, malakas nga ang tiwala ko sa sarili ko. HAHAHA

Pero, wala talagang perfect day. So, kahit sa kabila ng kagandahan ng umaga, may mga bagay talagang sisira ng araw mo. My day isn't totally ruined if that's what you're thinking. Na-frustrate lang ako. Piso Fare kasi ng Cebu Pacific ngayon kasi "Araw ng Kagitingan". But, I can't reserve a flight for me nor for us. :-(

Can this day still get any worse? Nalaman kong meh sponsored J.Co raw pala sila sa office. Nag-hysterical ako sa isip ko. 'Di ako inggit sa doughnut ok? I don't have a sweet tooth, sa inyo na 'yan. Ang akin lang, bakit ngayon niya lang naikwento when malapit na kaming matulog? 'Di niya man lang ba ako naisip habang kinakagat and nilulunok niya ang doughnut niya? Hindi niya alam, hindi ako nakakain ng buong araw. Well, I did pero walang rice. Mahiya sanang pumasok sa tiyan niya ang kinakain niya. And, 'di niya man lang ako natext right away habang kinakain niya 'yon? Kahit 'eating J.Co' text lang ok na ako eh. At least naalala ako. Pero men! It was raining reasons! Absurd reasons! Nanggi-guilt trip pa. Kasalanan ko pa ngayon. Maybe, at some point this hysteria is unreasonable but try to get my point naman. Sinasabi niyang at least nakwento. Kasi sobra siyang makakalimutin. Well, thank you at nakwento pero you could have done it earlier.

Sadly, we had to sleep with unsettled argument. Siya pa ang parang victim.

P.S.

Oo, nag-aaway din kami. Bakit? Kayo ba, hindi?