Wat als... ~jily fanfictie

Jaar 3, hoofdstuk 9, de vuurbeker

Pov James
Vandaag is het zover, vandaag komen de andere scholen. Vanaf vandaag kan je je inschrijven bij een of andere "onpartijdige waarnemer" Ik ben erg benieuwd wie het is, want wie kan nou zo in je boren en ziet dat jij het kan? Maar goed, we komen er straks wel achter. Nu begin ik aan mijn ontbijt, en focus ik me op de lessen.

~ bij het avondeten
Nu komt het, ik vond het zo spannend. Als ik bij de grote zaal aankom, zie ik dat er nog niemand is. Of bijna niemand, alleen Lily is er, met een vriendin, volgensmij heette ze Willemijn. Best wel een knappe meid, maar niemand is knapper dan Lily. Ik vroeg of ze het erg vonden dat ik naast ze ging zitten. Tot mijn verbazing was Lily de eerste die nee zei, misschien vind ze mij toch wel leuk. Maar precies daarna zei ze erg nuchter: "Waarom niet?" En daar gaat mijn kans. Dan zie ik opeens de deur opengaan. Ik had echt geen idee dat de zaal al volgestroomd was, en Perkamentus een heel praatje heeft gehouden. Ik wist meteen waar de toespraak over ging, want ik zag een gezelschap grote sterke jongens/mannen lopen. Ze maakte er een hele show van, ze liepen op een bepaald ritme; soms gingen ze wat met hun stokken doen. Maar toen gingen ze echt hele dansjes maken, ik zag handstanden, koprollen, radslagen. En toen kwam er uiteindelijk een jongen/man, hij was de ene laatste van het gezelschap en zag er ook als de "baas" uit. Ik wist dat het Kristiyan Kruml is, de beste zoeker in de geschiedenis. Hij mocht dan wel pas 17 zijn, maar hij speelde al in het landelijk team van Bulgarije. Hij was echt supergoed, en mijn idool. De jongens/mannen kwamen van de school klammfels, die vooral bekendstaat om zijn vele dooddoeners schoolhoofden. En waar ze allemaal zwarte kunsten te leren kregen. Toen kwamen er een paar meisjes die galant loopten met hun blauwe jurkjes en blauwe hoedjes, ze waren allemaal superknap. Eentje liep voor mij, boog zich er elegant en gaf me een luchtkus. Ik trapte met eigen ogen in de val, om mij te verleiden. Dit zal nooit meer gebeuren, ik zal altijd van Lily houden, ook al doet ze dat niet van mij...

Pov Lily
Ik weet nog steeds niet waarom ik tegen James heb gezegd dat hij naast me mocht zitten, ik vond hem niet leuk ofzo. En daarbij zaten er genoeg leuke jongens bij Klammfels . Maar meteen wist ik weer hoe verliefd ik op James was, toen een meisje hem een luchtkusje gaf. Hoe zou het moeten als ik hem een keer echt zag zoenen. Natuurlijk wist ik wel dat hij dat duizenden keren heeft gedaan, maar toch. Ik voel me zo slecht, tot Perkamentus weer begint te praten: "En dit is onze onpartijdige waarnemer." Als ik kijk zie ik een hele grote beker/pot ik weet eigenlijk niet hoe ik het moet noemen, maar btw, er zit vuur in. Perkamentus vertelt dat als je mee wilt doen, dat je een blaadje met je naam erop in moet gooien. No way dat ik mee ga doen. Maar James natuurlijk wel, zucht. Misschien moet ik eens met hem praten. "Ehm James, kan ik je misschien even alleen spreken?" Natuurlijk zei hij ja, en wel liepen samen een klein gangetje binnen op de 2de verdieping.

Pov James
Lily vroeg om met mij alleen te praten, gaat het dan echt gebeuren, wil ze eindelijk een keer met mij uit? Dan begon ze te praten, of eerder te stotteren: "James ehm, ik wilde even zeggen... Ehm. Ik zeg dit niet omdat eh ik je leuk vind ofzo.  Maar.. omdat ik om je geef, denk ik." Ze, ze geeft om me, ik voelde een sprankeltje hoop. "Maar ehm, ik wilde dus zeggen..." ging ze verder. "Nou, ik heb ehm wat onderzoek gedaan, en ehh er is geen enkel jaar geweest in het toverschooltoernooi dat er niemand dood is gegaan." "Maak je je zorgen om mij Lily Evans? Hoe weet je überhaupt dat ik mee wil doen?" Antwoord ik "ik ken je James, ik ken je.." "nu heb je nog steeds geen antwoord gegeven op mijn eerste vraag" daag ik haar een beetje uit . Toen gebeurde er iets wat ik nooit, maar dan ook nooit heb verwachte. Ze omhelsde me, ze omhelsde me, en het voelde zo fijn. Voor een moment was ik in de 7de hemel. "James alsjeblieft, doe voorzichtig." Zei ze met tranen in haar ogen. "Natuurlijk, voor jou doe ik alles." Daarna zei ze nog iets over dat dit gesprek strikt geheim moest blijven. Ik beloofde het haar, en toen omhelsde ze me weer. En ging er eindelijk vandoor. Het raarste gesprek ooit

~de dag van de uitslag
Mijn naam zat in de vuurbeker, en vandaag worden de "kampioenen" gekozen, ik hoop dat ik erbij zit. Perkamentus' stem galmde door de zaal: "En dan nu, het moment van de waarheid. De kampioen van dit jaar voor Klammfels is..... Kristiyan Kruml." Een luid gejoel kwam van de tafel van Klammfels. "Stilte graag, dan kunnen we nu verder met de kampioen van beauxbatons, en dat is........ Appoline Delacour. Een van de "smurfen" liep naar Perkamentus toe. "En dan nu, de kampioen van Zweinstein is..... James Potter. Ik ben het gewoon geworden, Yes. Blijkbaar was ik geshockeerd, want mijn vrienden zeiden dat ik moest opstaan. Ik loop naar voren, en zie dan aan de Griffoendor tafel Lily een beetje verdrietig kijken.  Maar als ze ziet dat ik kijk, probeert ze te glimlachen, wat niet erg goed lukt. Zou ik dit wel moeten doen, of moet ik ermee stoppen, voor Lily. Zucht.. Perkamentus vertelt nog wat over wanneer de eerste opdracht is, en dan mogen we gaan om te gaan slapen. In de gang spreekt Lily me nog aan: "Hey James, je weet dat ik het moeilijk ermee heb, maar je moet niet stoppen voor mij. Dan word ik al helemaal verdrietig." Ooh je bent echt de beste Lily, ik til haar op, en langzaam komen onze gezichten bij elkaar, totdat de Marauders komen en het moment verstoren. Ach ja, ik kon er ook niet te veel van verwachten.

A/N
Weer eens lang niet geüpload, sorry. Maar ik ga weer eens proberen een regelmatig uploadschema te doen. Dus ik hoop dat dat goed komt. Verder thnx voor het lezen en