Wat als... ~jily fanfictie

After, hoofdstuk 63, goed nieuws

Oktober 1979

Pov Lily
Ik loop de keuken in en daar zie ik James koken, huh maar het is vandaag mijn dag? Ik loop stil de keuken in en sla mijn armen van achter om hem heen. Eerst schrikt hij een beetje maar als hij ziet dat ik het ben geeft hij me een kus op mijn voorhoofd.

"Het is dinsdag he, ik moet vandaag koken."

"Ja klopt maar ik zag hoe moe je was van werk dus besloot ik te koken."

"Nee kappen nu je bent te lief voor mij echt hoor ik verdien dit niet."

"Hmm tuurlijk wel." Zegt hij terwijl hij me zoent. "Ga jij maar lekker zitten op de bank en dan is het eten zo klaar."

"Hmm goed dan." Zeg ik terwijl ik hem een kus op zijn wang geef. Na een tijdje roept hij mij en Euphimia. We zitten aan de eettafel en natuurlijk heeft James weer vet lekker gekookt. Ughh is er iets wat deze man niet kan doen?

"Dus hebben jullie plannen voor Halloween?" Vraagt Euphimia.

"Uhm nee toevallig nog niet, hoezo wilde jij iets doen?"

"Nou ik wilde vooral thuisblijven voor de kinderen die komen trick or treaten."

"Oh nou dan kunnen we toch met zn allen gezellig hier blijven? Misschien kunnen we Sirius en Marlene uitnodigen. We halen snoep en ondertussen kijken we horror films?" Stel ik voor.

"Ja wat een goed idee, maar echt alleen als jullie geen andere plannen hebben en dit echt willen doen." Zegt Euphimia.

"Ja tuurlijk willen we dat mam." Zegt James met een glimlach.

"Oke dan is het gesettled. Wanneer is het eigenlijk Halloween?"

"Volgende week woensdag. Weet je anders kunnen James en ik donderdag wel vrij nemen van werk?"

"Ja ik vind dat jullie dat wel verdiend hebben."

~~~

Het is vandaag Halloween en we hebben al snacks gekocht en films uitgekozen. Sirius en Marlene komen ook. Ze hebben gelukkig kleine Aurora mee, die inmiddels al 10 maanden oud is, wat gaat de tijd snel (niet ik die vergeten was dat Marlene zwanger was oeps xx de schrijver ). Ze bellen aan en als we de deur open doen knuffelen we ze meteen.

"Heyy hoe gaat het." Na wat kleine small talk kijk ik ik in de wieg en zie ik Aurora. Ze slaapt nog. Ze lijkt bijna precies op haar moeder met haar blonde haren, maar haar ogen die heeft ze echt van haar vader. Ze leggen de baby in een slaapkamer die dicht bij de tv kamer ligt zodat we haar kunnen huilen als ze wakker wordt. Met zn allen maken we pizza en dan gaan we op de bank zitten en zetten we de tv aan. De rest van de avond kijken we horror films en ondertussen geven we snoep aan de trick or treaters. Aurora is geen één keer wakker geworden. Aurora is sowieso echt een rustige baby en dan kunnen we morgen lekker meer haar spelen. We gaan allemaal richting ons bed.

De volgende dag word ik kotsmisselijk wakker. Ik ren naar de badkamer aansluitend aan onze kamer en moet meteen kotsen. Ik hoor james' voetstappen achter mij en hij knielt bij me neer en veegt mijn haar uit mijn gezicht. Ondertussen aait hij rustig over mijn rug. Wanneer ik klaar ben was ik mijn gezicht.

"Gaat het?" Vraagt James

"Ja hoor."

"Heb je misschien iets verkeerd gegeten?"

"Nou alleen jou lekkere pasta van gisteren."

"Oh dan hoop ik dat ik jou geen voedselvergiftiging heb gegeven. Weet je zeker dat het nu weer gaat?"

"Ja." Zeg ik.

"Heb je zin in ontbijt?"

"Ligt eraan wat ik ben echt heel misselijk."