Wat als... ~jily fanfictie

Jaar 1, hoofdstuk 1, de trein

Pov James
"James, kom je ontbijten" roept mijn moeder. Ze is soms echt een beetje overbezorgd, maar ook een schat. "Ik kom al, mam" antwoord ik haar. Ik kijk nog snel in mijn koffer of ik alles heb. Mijn boeken, mijn kleding, mijn toverstaf heb ik in mijn laars gestopt, en natuurlijk mijn bezem, het is het nieuwste van het nieuwste. Ik ben er zo blij mee. Mijn uil staat al beneden. Voor de rest heb ik alles al ingepakt, en loop ik naar beneden. "Hoi schatje, hoe gaat het, lekker geslapen?" Vraagt mijn moeder. "Hoi mam, met mij gaat het super, en met u. Ik heb heerlijk geslapen, dankuwel." Antwoord ik beleefd "Schat het gaat geweldig, dankjewel, heb je al ingepakt?" "Ja mam ik heb ingepakt." "Heb je je bezem ingepakt?" Oh nee, betrapt "nee.... misschien....... oké goed." Mijn moeder glimlacht. Dan komt mijn vader binnen. "Je weet dat je als eerste jaars geen bezem mag bezitten!"ook een glimlach van mijn vader. "Wat is er toch, waarom lachen jullie zo overdreven?" "We verwonderen ons gewoon hoe snel je zo groot bent geworden, je gaat vandaag al naar Zweinstein!" Zegt mijn moeder. Zucht, daar gaan ze weer. "Hoevaak moet ik het nog zeggen, jullie wisten al sinds mijn 5de dat ik zou gaan, kom op. Slughorn heeft toch al geïnformeerd dat ze mij eerst vervroegd wilden laten gaan, en het is al één ding dat jullie mij toen niet lieten." Ja sorry schat, maar,- Verder kon ze haar zin niet afmaken want pap begon erover dat het al bijna tijd was. "Dat is ook zo schat, ik ga je heel erg missen." Zegt ze met tranen in haar ogen. "Kom James!"nog een laatste knuffel en daar gingen we, op naar een nieuw avontuur!

- in de trein

Ik ging alle coupés langs om te zien of er één vrij was. Al snel kwam ik bij een coupé waar ik een ratachtige jongen zag, met waterige oogjes; een jongen met kort bruin haar, blauwachtige ogen, en heel veel littekens; een jongen met lange krullen, en grijze ogen. Wedden dat elk meisje voor hem zal vallen ; een jongen met vettig, zwart, halflang haar; en een meisje die ik wat minder goed kon zien. Blijkbaar hadden het meisje en de jongen met zwart haar ruzie gehad met de rest, want ze kwamen woedend de coupé uit lopen. Het meisje was zo boos dat ze mij niet zag en tegen me aanbotste, waardoor al haar boeken vielen. Ik hielp haar met oprapen, en toen zag ik pas hoe mooi ze was. Ze had prachtig rood/oranje haar, en groene ogen waar ik wel uren naar kan kijken, uren in kan zwemmen, of eigenlijk zijn ze zo mooi dat ik me dan niet eens erop kan concentreren en dan verdrink. Ze mompelde iets van sorry, en ik zei dat het niet geeft. Ik stelde me voor en zij deed het zelfde. Blijkbaar heet ze Lily Evans. Ik had zo'n gevoel dat ik haar wel vaker zou zien. En dat vond ik helemaal niet erg....

A/N
Zo dit is het allereerste hoofdstuk. Hopelijk vinden jullie het leuk. Vragen/klachten/opmerkingen/tips/tops/ideeën en nog veel meer, kunnen in de reacties. Ik hoop veel positieve dingen te zien.