Wat als... ~jily fanfictie

Jaar 7, hoofdstuk 49, de behandeling

Pov James

Het is vandaag dinsdag en ik voel me zo slecht, hoezo moest ik per se zo geil zijn? Hoezo kon ik niet even snel mijn stok pakken? Ugh en nu moeten we deze beslissing maken. We weten in ieder geval dat het kind naar een liefdevol gezin gaat, een gezin dat beter voor het kind kan zorgen dan wij. We komen aan bij de ziekenzaal, tegen onze vrienden hebben we gezegd dat we een weekje vrij mochten omdat Lily's vader in het ziekenhuis lag, we vonden het verschrikkelijk om te liegen, maar we willen niet dat ze het weten. Gelukkig is er niemand in de ziekenzaal dus niemand die er achter komt. Madam pleister neemt ons mee naar een soort kamer die wordt afgeschermd door een roze doek.

"Meneer potter, jij mag er eigenlijk niet bij zijn omdat jij anders het kind ziet en het moet strikt geheim blijven."

"Nee ik wil hier blijven met Lily, ik laat haar niet alleen."

"Oké we kunnen u ook verdoven zodat u naast haar kan liggen?"

"Graag" zeg ik. Deze hele tijd heeft Lily nog niks gezegd, ze is zenuwachtig denk ik. Ik knijp even in haar hand en ze kijkt me aan met een nep glimlach. Om haar gerust te stellen kus ik haar op haar lip. We gaan beide liggen op een iets groter bed dan normaal. We pakken elkaars hand vast en ik vraag haar.

"Ben je er klaar voor?"

"Ik denk het." En dan spreekt madam pleister een spreuk over ons uit.

Het voelt alsof ik 5 minuten later ben wakker geworden, maar het is natuurlijk 36 uur later. Als ik naast me kijk zie ik Lily liggen. Zij ziet er een stuk zwakker uit dan ik, maar natuurlijk ze heeft net een kind gebaard en ze had het zelf niet door. Dit is zo ongelooflijk raar. Ik kijk haar diep in haar ogen aan.

"Gaat het?"

En dan begint ze opeens uit het niets te huilen. Ik hou haar in mijn armen.

"Shh hey rustig maar, het is voorbij, we kunnen weer rustig ademhalen." Zeg ik terwijl ik over haar wang streel. Ze wordt iets rustiger.

"Sorry maar het is gewoon zo raar allemaal, er is net een fucking baby uit mij gekomen, wat moet ik toch met deze informatie, een baby die ik nooit zal leren kennen."

"Ik weet het liefje, maar onze baby zit nu bij een ander gezin, een gezin dat wel al hun aandacht aan hem/haar kan besteden."

"Ik weet het ik weet het. Oh mijn God James wat ben ik blij met jou, je laat me altijd beter voelen. En dan nog deze hele situatie met je vader en de PUISTEN zijn over een paar maanden, babe je bent zo goed voor me, hoe heb ik dit nooit eerder kunnen inzien?" WoW dat Lily dit zegt, Lily Evans, mijn vriendin, het meisje dat ik al leuk vind sinds de eerste keer dat ik haar zag.

"Lily liefje, sinds het eerste moment dat ik je zag ben ik al ongelooflijk verliefd op je. Op je prachtige rode haar, je mooie groene ogen, die schattige sproetjes die je in de zomer hebt, die ook nog eens geweldig in combinatie zijn met je kleurtje. Lily je bent gewoon perfect, en dat is alleen nog de buitenkant, van binnen ben je nog mooier, je bent ongelooflijk lief, zorgzaam, slim, grappig je staat altijd voor iedereen klaar en je bent super loyaal. Waar heb ik jou ooit aan verdiend?"

"Nou gewoon door jezelf te zijn, kijk naar jezelf dan, je prachtige zwarte haar en die mooie hazelbruine ogen. Je prachtige huidskleur en je geweldige spieren. En van binnen WoW wat ben je ongelooflijk lief voor me, jij bent echt het perfecte vriendje. Je bent charmant en grappig, hoe heb ik dit nooit eerder kunnen zien."

Op dit moment waren we allebei emotioneel en knuffelden we elkaar. WoW wat ruikt ze lekker. Hmm mijn Lily flower. Ik hou van haar en ze is van mij, van mij alleen.

"Hey James." Begint Lily heel zenuwachtig.

"Ja schat."

"Ik hoop dat je het niet erg vindt, maar ik wil de komende tijd geen seks. Sorry ik wil echt geen zeikerd zijn, maar ik kan het echt niet aan de komende tijd."

"Lily alsjeblieft voel je niet schuldig, het gaat mij helemaal niet om de seks, het gaat mij om jou. Natuurlijk de seks is een leuk extraatje, maar ik hou alleen van onze seks omdat we in die staat niet dichterbij erbij elkaar kunnen zijn. Het is zo intiem en daarom hou ik ervan. Maar nee je hebt gelijk, de komende tijd zijn we er echt niet klaar voor. Kunnen we wel zoenen?" Vraag ik.

"Ja natuurlijk, ik hou ervan om met jou te zoenen, ik vind dat zo intiem ook."

"Ik ook." En toen gaf ik haar een kus.

"Ik hou van je." Zei ik.

"Ik hou ook van jou."

A/N
Okii nieuw stukje, beetje kort sorry, maar tis wel heel intiem ofzo heb ik het gevoel. En als je over dat kind echt wtf denkt? Ik ook maar ik zweer het is een heel belangrijk stuk die ik nodig ga hebben voor het einde van de boek, want dan ga je echt van me houden, dat beloof ik! En omg ik voel me zo oncomfortabel als K t terug lees sooo please no hate❤️ okii bye

905 woorden