I'll Happy With You

14. Bölüm

"Baekhyun?" Hemşire Yoon gözlerini arayalan Baekhyun'a seslendi. Chanyeol daha geride onu izliyordu, yıkılmış gibi hali vardı.

O kadar yaralara nasıl katlanmıştı? Ne kadar sık ağlıyordu kim bilir? Chanyeol ölseydi,Baekhyun belki ağlardı ama Baekhyun ağlasaydı, Chanyeol ölürdü. Şuan ise başında uyanmasını ve vücudunda daha kabuk bağlamamış, sırtında oluşan çürükleri neden ona anlatmadığını sormak istiyordu.

Evet, annesinin vurduğundan bahsetmişti ama o zaman vücudunda çürüklerin oluşmasına sebep olacağını düşünmemişti!

Kendisine sadece kollarını göstermişti. O zaman bunlar yeni oluşmuştu hem dokunsanız tekrar kanayabilecek yerleri vardı. Çok... Kötü görünüyordu fakat Baekhyun güzelliğinden bir şey kaybetmiyordu.

"İyi misin?"

"İyiyim" donuk yüz ifadesiyle cevap verdi. Başı ağrıyordu.

"Bayıldığında başını çok sert çarpmışsın onun için sardım ama diğer yaraların için hastaneye gitmen gerekiyor-"

"Bayan Yoon," kadının sözünü kesip gözlerine bakmasını sağladı. "Aramızda kalsa olur mu?" Chanyeol onları dinliyordu, aynı odadalardı ama Baekhyun onu görmeden konuşuyordu.

"Nasıl oldu bunlar Baekhyun? Ailen mi yaptı yoksa arkadaşlarınla mı kavga ettin?" Kadın sorduğun da Baekhyun cevap vermedi. Chanyeol bunun cevabını biliyordu, gidip Baekhyun'un elini tutmak istedi.

"Chanyeol?" Bayan Yoon, Baekhyun'u yatakta doğrultup oturmasını sağladığından Baekhyun sevgilisini gördüğü an cıvıldadı. Az önceki donuk halinden eser kalmamıştı.

"Baek," kendine gelip hasta yatağında oturan sevgilisinin yanına ulaştı. Bayan Yoon onlara izin vererek odadan çıktı. "İyi misin?" Saçına öpücük kondurup yanına otururken sorduğunda Baekhyun gülümseyerek başını salladı.

"Hiç olmadığım kadar~" deyip gülümsemeye devam etti fakat dokunsanız ağlayacaktı. Şuan gülümsüyorsa sebebi Chanyeol'du.

"Vücuduna ne oldu?" Baekhyun gözlerini büyüterek ona baktı. Bayan Yoon belki söylemekle kalmayıp göstermiş bile olabilirdi.

"Şey, yediğim bir şey dokundu sanırım" bakışlarını kaçırarak cevap verdi. "Soru sormayı bırakta bana hediye mi ver!" Diyerek konuşmayan Chanyeol'e döndüğünde onun ağladığını gördü.

"Yapma şunu! Ben bile ağlamıyorum" diyerek çıkıştı. "Asıl ben, sen ağlayınca ölüyorum" diye ekledi.
Chanyeol aynı düşüncelere sahip olduğu için mutluydu ama sevdiği adam çok güçlü biri olduğu için daha mutluydu. Kendisi dahi onun gibi olmak istedi.

"Ağlamak değil o, alerji" Chanyeol yanlış anlaşılmayı düzeltti. Baekhyun ise onun cevabına gülümseyip onu taklit etmişti. Alerjiymiş.

"Her neyse, hediye mi bekliyorum~" sevimli bir şekilde dile getirdi.

"Ne hediyesinden bahsediyorsun?" Chanyeol anlamayarak ona baktı.

"Şey, doğum günüm olduğu için..."

"Her doğum gününde hediye alacaksın diye bir şey mi var, Baekhyun büyür müsün?" Baekhyun bakışlarını kaçırıp başıyla onayladığında Chanyeol gülmemek için zor duruyordu.

"Yok, zaten istemiyorum ki" oysa beklediği her halinden belliydi, Chanyeol gülümseyip ayağa kalktı.

"Nereye gidiyorsun?"

"Sınıfa?"

"Ama, ben buradayım?" Derken o tatlı görünüyordu ki, Chanyeol gidip ona sıkıca sarılmak istedi ama inciteceğinden korktuğu için geri durdu.

"Ders arasında gelsem, soru olur mu? Kimya dersini kaçırmak istemiyorum"

"Peki, iyi dersler" deyip gülümsemeye çalıştı. Sonra Chanyeol odadan çıkmıştı. Onunla kalacağını düşündüğü için gitmesi onu ister istemez üzmüştü.

"Bayan Yoon?" Odaya giren hemşireye seslendi. Kadın merakla ona dönüp kaşlarını kaldırarak "Efendim Baekhyun" dedi.

"Olanlardan ailemin haberi olmasın, lütfen" Bayan Yoon başını sallayarak onayladı, Baekhyun istediği için değil Chanyeol'un tehditleri üzerine susuyordu. Bu yüzden okul müdürüne sabah bir şey yemediği için bayıldığı gibi bir şey söylemişti.

---

"Dersine gitseydin ya, niye buradasın?" Chanyeol, Baekhyun'un koluna girip onu çatıya çıkarırken Baekhyun ona trip atmakla meşguldü.

"İstemiyorsan giderim?" Kaşlarını kaldırarak sordu. Gitme diyeceğini biliyordu bu yüzden yüzünde bilmişlik bir ifade vardı bu da Baekhyun'u sinir ediyordu.

"Gitme diyeceğimi düşünme bile..." Diğerinin aklını okumuş gibi cevap verdi.

"Yani diyorsun ki; böyle dediğime bakma, eğer gidersen seni vururum?"
Baekhyun kahkaha atıp başıyla onayladı "Aynen öyle" Chanyeol ise onun gülüşünden kaybolmak üzereydi. O sırada çok yavaş yürüdüklerini farkedip Baekhyun'u gelin tarzı kucağına aldığında Baekhyun bir yandan küfür edip bir yandan indirmesini söylüyordu.

"Daha dün Park Baekhyun dememi istiyordun, şimdi kucağıma aldığım için mi utanıyorsun?"

"Aptal, biri görecek!" Chanyeol umursamadan omzunu silkip çatıya çıkardı ve her zamanki yerine Baekhyun'u oturtup kenara bıraktığı kutuları alıp sevgilisinin yanına geri döndü.

"Tada!!" Kutunun içinden orta boy çikolatalı bir pasta çıkarıp bağırdığında Baekhyun'un gözleri sulanmıştı. "Ablam senin için yaptı, yemezsen eğer bir daha bize gelmemeni söyledi" diye açıkladığında Baekhyun'un gülümsemesi büyümüştü.

"Bu da benim hediyem..." Pastayı bırakıp karşısına oturdu ve diğer kutuyu çekinerek açması için Baekhyun'a uzattı. Kutuyu açıp baktığında şaşırmış gibi yapıp uzun boylu sevgilisine döndü.

"Ayakkabı mı aldın? Hiç beklemiyordum..." Chanyeol gözlerini devirdi. Hediye almakta hiç iyi değildi, hatta internette uzunca süre araştırmalar yapmıştı. Sonunda Baekhyun'un sevdiği Skechers marka ayakkabı almıştı.

"Beğendin mi?"

"Ölene kadar çıkarmayacağım"

"Yani? Benim istediğim kelimeyi söyle" çok beğendim veya harika gibi kelimeler demesini bekliyordu. Eğer duymazsa içi rahat etmezdi.

"Babacık?"

"N-ne?" Anlamayarak ona bakarken masum bir şekilde söyleyip tatlı bir dille telafuz etmesi Chanyeol'un yutkunmasına sebep oldu.

"İstediğin kelime? Bu değil miydi? Babacık?"

"Nereden duyuyorsun böyle şeyleri... Çok konuşmada şu pastadan yiyelim, ablam önce senin kesmen gerektiğini söyledi bu yüzden sabahtan beri bekliyorum" önündeki kutularla ilgilenirken söylenmeye devam ediyordu. Baekhyun kahkaha atıp onu izlerken konuşmaya devam etti. "Bende prensesin olurum ha?" Dediğinde Chanyeol duymazdan gelip ayağa kalktı ve telefonunu bahane ederek uzak taraflara doğru gitmişti.

İlk defa doğum gününü bu kadar mutlu geçiriyordu. Chanyeol sayesinde.