I'll Happy With You

27. Bölüm

Chanyeol saatlerdir yatak odasının kapısının önünde ya oturuyor ya gezip duruyordu. İçeri girmek için bir cesaret beklerken saat çoktan gece 4 olmuştu. Artık Baekhyun'un uyuduğunu düşünerek yavaşça kapıyı araladı.

Çok pişmandı ne olursa olsun onu yanında tutmak istiyordu ama o gitmek isterse karşı koyamazdı.
Baekhyun'un kararını vermesini beklerken gerginlikten dolayı istemediği şeyler söylemişti.

Kapının önünde ne kadar düşünürse düşünsün bu işin içinden çıkamıyordu. Tek bildiği Baekhyun giderse bir daha onu göremezdi.

Baekhyun kapı aralandığında gözünü sımsıkı yumdu. Onunda kendi gibi uymamasına sevindi.

Chanyeol yavaşça gelerek yatağın kenarına diz çöktü. Sevgilisinin karanlıkta seçilen yüzüne bakarken dudaklarını incelletti. O çok güzeldi.

Elini kaldırsa da yüzüne koyupta okşayamadı. Uyanır ihtimaline karşı sadece izledi. Baekhyun uyuyor gibi yaparken zorlanıyordu.

Ne diyeceğini şuan seçemiyordu. Uykusu da gelmemiş değildi. İkisininde çok fazlaydı ama birbirlerine küs uyuyamıyorlardı.

Chanyeol aradan geçen dakikaların ardından uyuyan sevgilisinin yüzüne karşı fısıldadı.

"Özür dilerim."

Baekhyun'un kapalı gözlerinden yaş düşerken Chanyeol uyumadığının farkındaydı.

Gözlerini açmadığında yerinden kalkarak odadan çıktı. Kapının ardından kısa olan gözlerini açmıştı. Böyle olmaması gerekiyordu. Onlar mutluyken her şeyin birden altüst olması annesiydi. Her zaman öyle olmuştu. Chanyeol'den başından beri gitme kelimesini bekliyordu ama Chanyeol ona izin veriyordu. Bu iyi bir şey miydi?

-----

Kahvaltı masasında yanyana geldiklerinde ses çıkmıyordu. Normalde Chanyeol sabahları çok konuşurdu, Baekhyun'a göre o hep çok konuşuyordu ama kahvaltıları hep güzel geçerdi. Şuan ikisindende çıt çıkmazken çok sıkıcıydı.

"Tabağını bitir." Dedi Baekhyun ağzının içerisinde. Chanyeol çatalını oynatmayı bırakmış Baekhyun'a bakmıştı hemen. Yinede biraz umursamaz görünerek omzunu silkti.

"Senin ağladığını gördüğümden bu yana ölmek istiyorum. Buna açlıkla başlayacağım."

"İstersen seni öldürebilirim."

"O kadar mı bıktın?"

"Bıksaydım gitmem için sebep ortada bir sebep olurdu."

"O zaman-"

Chanyeol'u sözü yarım kalmıştı. Baekhyun bir eli ağzını kapamış bir şekilde banyoya koştuğunda uzun olanda arkasından gitmişti.

Sevgilisini kusarken gördüğünde yanına yaklaşarak sırtını sıvazladı.

"Baekhyun ne oldu? İyi misin şimdi? Üşüttün mü? Çok yedin az önce ondan mı oldu?" Baekhyun kaşlarını catarak başını kaldırıp konuşan sevgilisine baktı. Bu aralar iştahı olabilirdi ama sinirli olduğu zaman çok yediğini herkes bilirdi.

"Tamam özür dilerim, dün soğuktu ve sen ince giyindin ondan mı? Şuan iyi misin? Doktora gidelim."

Baekhyun başını olumsuz olarak salladığında dizlerini kırarak yere oturdu. Midesi birkaç gündür bulanıp duruyordu ama soğukta kaldığı için olduğunu düşünüyordu.

Chanyeol onu dinlemeyerek bir elini beline diğer elini ise bacaklarının altından sararak onu kucağına aldı.

"D-dur tekrar kusacağım."