GÜL KURUSU / TAMAMLANDI

Dokunulmamış

Keyifli Okumalar 🎀

"Lütfen bana biraz zaman ver lütfen diye yalvarırcasına konuştu genç kız.. hazır değilim görmüyor musun ? Korkuyorum..."

İşte Vincent'in durmasına sebep olan sözler bunlardı.

At arabasında sessizce oturuyorlar ve eve varacakları anı bekliyorlardı. Vincent yolun uzunluğundan dolayı gözlerini kapatmış ve ayaklarını kaldırarak karşı koltuğa uzatmıştı. Uyuyup uyumadığı belli değildi fakat Karen ses çıkarmamaya çalışarak pencereden dışarısını izlemeye başladı.

Kenneth kalesinin yakın olduğunu biliyordu o zaman Vincent neden gözlerini kapatmıştı ki. Genç kız birazdan kaleyi görecek olmanın verdiği heyecanla başını uzatarak pencereden dışarı çıkardı. Temiz hava yüzüne çarparken genç kız yemyeşil bir alanın içinden gittiklerini farketti.

"Bu yol ! " nereye gittiklerini bilmeyen genç kız endişeyle gözleri kapalı adama baktı. Yavaşça koluna dokunarak "uyuyor musun" dedi. "Sanırım yanlış bir yoldan gidiyoruz. Burası kaleye giden yoldan çok uzak. "

Vincent gözlerini açmadan cevap vererek,

"Zaten kaleye gitmiyoruz dedi. Orada üvey annem ve kardeşimle yaşayacacağımızı düşünmüyordun herhalde ! "

"N-nereye gidiyoruz o zaman ! "

"Londranın biraz dışında bulunan bana ait bir eve . "

Vincent şimdi gözlerini açmış ve oturuşunu dikleştirmişti.

"Bir itirazın mı var ? "

"H-hayır yok. Ne zaman varacağız peki ? "

Vincent havaya bakarak kaşları çattı. "Bir saate belki . Bilmiyorum .. dinlen istersen sende bu sürede. "

"Yorgun değilim ki ben.. "

"Ama yorulacaksın ve şimdi dinlenmediğin için pişman olacaksın. "

"Yorulacak mıyım ! Neden ? "

"Tanrım saf mısın yoksa rol mü yapıyorsun bana ? Yeni evlendiğimizin farkındasın değil mi. Bu evliliğin getirdiği sorumluluklarda var. Mesela karı kocanın ilk gecelerini yaşaması gibi... "

"Ben, boşver.. "

Karen utançla başını dışarı çevirdi. Cevap dahi veremiyordu. Nasıl bu kadar aptal olabilmişti ve Vincent'ın söylediklerini anlayamamıştı. Şimdi ise kocası tarafından azarlanmış ve utandırılmıştı.

Sessizce bekleyerek yolun bitmesini bekledi. Bu gerginlikten bir an önce kurtulmak istiyordu.

Nihayet devasa büyüklükte ki bir ev Karen'in gözüne çarptığında endişeli bir şekilde evin görünüşünü inceledi. Bir sürü penceresi olan ev dört katlıydı ve yemyeşil bir alanının içine kurulmuştu.

Bundan sonra ki hayatına artık burada devam edecekti Karen ve bunun sorunsuz geçmesini umuyordu.

Sarsıntıyla duran aradan önce Vincent indi ve Karen'a elini uzatarak inmesine yardım etti.

Neredeyse yirmiyi bulan çalışan kapının önünde ortayı açık bırakacak şekilde sıra olmuş yeni Lord ve Leydilerini bekliyorlardı.

Vincent karısıyla birlikte yürüyerek kapının önünde durdu. Bir kaç uşak, hizmetçi, seyis kendilerine doğru dönerken Vincent yüksek bir şekilde karısına döndü ve "yeni Kenneth Düşesi Sally Broderick "dedi.