GÜL KURUSU / TAMAMLANDI

Kandırıldım

Karen elbisesinin eteklerini tutarak yürüyüşünü hızlandırdı. Yanından geçen insanların meraklı bakışlarına maruz kalsa da görmemezlikten gelerek bakışlarını sadece koridorun sonunda ki alana odakladı.

Önünde düşen saçlarını nefesi ile itmeye çalışarak yürüdükçe boşalan koridora baktı. Karanlık koridorlarda neredeyse kimse kalmamıştı. Büyük ihtimal herkes dans etmek için ana salona gidiyordu.

Genç kız sarmaşıklarla ve çiçeklerle kaplı balkona adımını attığında gözleriyle Anthony'i arayarak yuvarlak balkonun içinde dolaştırdı.

Arkasından gelerek kolunu tutan ve kendisini duvara yaslayan kişiyi göremeden küçük bir çığlık atmak için dudaklarını araladı.

Bir el ağzını kapatırken sessiz ol Karen benim diyen Anthony'nin sesini duydu. Şimdi elini geri çeken Anthony'e karşı sesini yükseltmekten de geri kalmamıştı.

"Tanrım ne yapıyorsun bırak çabuk beni. Bu yaptığın yanlış anlaşılabilirdi ayrıca.."

"Ayrıca ne sevgili Karen.. Kocan görebilir ve senin aslında kim olduğunu öğrenebilir mi? "

"Kes şunu Anthony, biz seninle hiç bir zaman sevgili olmadık. Senden korkmam için bir sebep yok. Arkadaşlığımıza zarar verecek herhangi bir harekette bulunmak senin kaybına olur."

"Arkadaşlığımıza mı ? "

Anthony erkeksi bir şekilde kahkaha attıktan sonra gülüşünü keserek genç kızı duvara doğru sıkıştırmak istercesine bir adım öne geldi.

"Biz arkadaş değiliz Karen. Sally onu aldattığımı sandığı zaman bana hiç kimse inanmadı. En yakın arkadaşım olan sende dahil buna. Şimdi bana arkadaşlığımız üzerinden kendini acındırmayacaksın değil mi. "

"Asla ! Kendimi acındırmak gibi bir niyetim yok. Senin aldattığını düşündük çünkü kanıtlar bunu gösteriyordu. Fakat nasıl olup da beni tanıdın anlamıyorum. Oysa ki kimse farketmemişti. "

"Karen biz çok yakındık Senin gerçekte kim olduğunu en iyi benim bildiğimi bilmelisin bu yüzden. Neleri sevip neleri sevmediğini bunları bilen bendim. Sally'nin umrunda bile olmazdı. Öyle ki saçlarını arkaya atış şeklin ve insanlara utangaç bir şekilde bakman. Farkettiğim an gözlerime inanamadım..."

&&&&&&&

Vincent ana salona döndüğü zaman gözleri ile karısını aramış fakat bıraktığı yerde bulamamıştı. Etrafı hızlıca dolaşıp dans edenlerin içine bile bakmıştı fakat karısını hiç bir yerde görememişti. İçinde yükselmeye başlayan endişe baş gösterirken adını hatırlamak istemediği bir leydinin kendisine doğru yürüdüğünü görerek hızla yönünü değiştirdi.

Kahretsin dans etmekte olan bir çifte çarpacaktı neredeyse.

"Lord Vincent, sizi burada görmek ne kadar güzel. Karınızın yanınızı boş bırakması hiç hoş değil. Sizin gibi yakışıklı bir adam yerine.. "

Vincent kadının ağzından çıkan sözler ile karşısında duran kadının korkmasını sağlayacak bir şekilde öne doğru atılarak

"Benim gibi bir adam yerine ne ? Ne saçmalıyorsun sen? Karımın beni yalnız bıraktığı saçmalığı da nereden çıktı. "