.XIX.

197 102 27
                                    


Ψ

Ψ

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

.
..
...

Alarmın sesiyle beraber huzursuzca yatağın içinde hareket ettim. Bir kaç saniye içinde odanın kapısı açıldı. Gelen annemdi ve ben korkuyla gözlerimi açtım. Doğrulduğumda odanın içine bakınıyordum. Annemin Lucifer'ı görmesinden endişelenmiştim ama Lucifer çoktan gitmişti. "Günaydın." Kendime gelmeye çalışırken yataktan bacaklarımı sarkıttım ve anneme aynı şekilde karşılık verdim. "Günaydın." Annem o sırada perdeyi açtı ve gözlerimi kamaştıran ışık bir anda tüm odaya doldu.

Annem odadan çıkarken ona aklımdaki soru işaretlerini sormayı istiyordum. "Anne..." Ama nasıl soracağımı bilmiyordum. "Korkunç bir rüya gördüm. Rüyamda... sanırım büyü yapıyordum." Sadece tepkisini ölçmek istemiştim. "Sadece bir rüya." Çok takılmamıştı. "Sence gerçek olma ihtimali var mı?" Afallamıştı. "Rüyaların mı?" dedi. Başımı olumsuz anlamda salladım. "Hayır hayır büyülerin." Annem soruma karşılık sohbetin uzayacağını düşündüğünden olsa gerek sandalyeme oturmuştu. "Elena, okuduğun kitaplardan kaynaklı böyle rüyalar görüyor olabilirsin."

Konunun yine benim ilgi alanıma geldiğine inanamıyordum. "Anne!.. Yine aynı konuları konuşmayalım. Sadece merak ediyorum. Sence gerçekten var mıdır yok mudur?" Düşünüyor gibiydi. "Bana sorarsan tüm bunlar saçmalık." Sen onu gel bir de bana sor diye içimden geçirdim. İstediğimi elde edememiştim. Belki sorum çok yanlıştı ama konuya nasıl gireceğimi de bilmiyordum. Son yaşanan olaylardan sonra annem benim için endişelensin istemiyordum. Bunu rüya üzerinden sormamın sebebi buydu. Ciddi bir şekilde bu konuyu ele alsam annem tüm bunların nereden çıktığını merak edecekti. Hatta benim psikolojim için dahi endişelenebilirdi. Konu daha fazla uzamadan kapandı ve okul için hazırlanmaya başladım.

...
..
.

"Yalnızca bir kaç gün gelmedim. Nasıl bu kadar geri kalmış olabilirim?" Mad'e sinirle sormuştum bu soruyu. Sınıftan koridora çıktığımızda "İnan bilmiyorum. İyi tarafından bak sen gelmeden geri kaldın. Ben gelmeme rağmen hiç bir şey bilmiyorum." demişti. Derin bir iç çektikten sonra yürümeye devam ettik. "Gidiyor muyuz?" dedim. Daha bir kaç saat önce konuşmamıza rağmen unutmuştu. "Nereye?" dedi. "Fal baktırmaya."

"Bak Elena, açıkçası hayatında bir defa böyle bir şey yaşamış olman büyü yaptığını bildiğin anlamına gelmez." Okuldan çıkmıştık. "Biliyorum ama sencede bu tuhaf değil mi?" Yürürken konuşmaya devam ediyorduk. "Hayal görmediğine emin misin?" "Ben ne gördüğümü gayet iyi hatırlıyorum." Çabucak sinirlenmeyi başarmıştım. "Sakin ol şampiyon. Sadece demeye çalıştığım şey son zamanlarda böyle olayların içerisine çok dahil oldun. Ondan kaynaklı olmayan bir şeyi görmüş olma ihtimalini düşünüyorum."

CEHENNET ΨHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin