Wat wil hij van me ...

HOOFDSTUK 27: Heeft iemand bezwaar?

Ik schrok wanneer ik zag dat James het mes dreigend tegen Tom zijn keel aanhield.  Hij mocht hem niet vermoorden, dacht ik in mezelf. "Niet doen!" schreeuwde ik. James draaide zich naar me om. Ik zag de woede in zijn ogen. Dit zag er niet goed uit. Maar diep vanbinnen wilde ik wel dat hij Tom een lesje leerde. Tom wilde me alleen gebruiken! Ik schrok en glipte snel terug de badkamer in. "Lucia" schreeuwde een van de twee. Er ging een rilling over mijn lichaam heen. De stem klonk gebroken en vol wanhoop. Ik deed de deur terug op een klein kiertje open en zag dat James met het mes een snede in de wang van Tom aan het maken was. Ik kneep mijn ogen toe, maar het was al te laat, ik kon niet tegen zoveel bloed. Ik probeerde me sterk te houden, maar ter vergeefs. Het werd zwart voor mijn ogen en ik viel flauw. Ik voelde me wegzakken op de grond .....

Ik werd wakker met hoofdpijn en ik lag op een bed. Waar was ik ?? Ik probeerde me te herinneren wat er was gebeurd, maar het was een zwart gat in mijn geheugen. Plots klopte er iemand op de deur, ik bleef stil liggen. James kwam binnen. "Klaar voor deze geweldige, speciale dag?", vroeg hij aan mij. "Speciale dag?", zei ik zachtjes. "Ja liefje, we gaan vandaag trouwen, weet je dat niet meer?" zei James met een grote glimlach op zijn gezicht. "Wat, een trouw? Met wie??", zei ik verward. "Liefje, weet je het niet meer? Wij gaan vandaag trouwen??", zei James geschrokken. "Je bent precies hard op je hoofd gevallen gisteren" zei hij zachtjes. "Nee, het is een zwart gat", zei ik sip en verward. "Je gaat vandaag trouwen met mij, weet je het nu weer? We hadden gisteren een vrijgezellenfeestje en je bent uitgeschoven en met je hoofd op de grond gevallen", zei James." Ik weet het niet meer" ,zei ik slaperig. "Rust nog maar wat liefje, ik kom je straks wel ontbijt brengen" zei James lief. "Bedankt", zei ik. James ging weer weg en sloot zachtjes de deur. Ik moest kunnen herinneren wat er gebeurd was. Er was iets niet juist aan wat hij me verteld had. Ik val nooit zomaar flauw. Ik besloot maar wat te slapen, ik was zo moe. Ik sloot mijn ogen en viel algauw in een diepe slaap.

"Lucia, wordt wakker, ik heb ontbijt voor je meegebracht", hoorde ik een stem zeggen. Ik deed mijn ogen voorzichtig open. Ik zag dat James een plateau  vast had met een boterham en vers geperst fruitsap op. Ik moest glimlachen en ging recht zitten. "Hier eet dit maar op, daar zal je van aansterken", zei hij vriendelijk. Ik nam de plateau aan en at alles op. James nam de plateau van me over en zei: " Ik kom straks je jurk wel brengen". Ik knikte en James ging weer weg. Komaan Lucia denk na, wat is er gisteren gebeurd, zei ik tegen mezelf. Ik probeerde het mezelf terug voor te stellen. Die avond, was ik aan het dansen met Tom, toen James me plots mee trok naar een kamer en dan plots was ik in een badkamer,... de beelden schoten door mijn hoofd....... ik zat in dat kleine badkamertje, hoorde ik geschreeuw?... en meer wist ik niet meer. Ik probeerde zo ver mogelijk terug te denken maar het kwam niet. Ik sloeg een diepe zucht, wist ik het snel weer? Ik hoopte van wel.

Er werd op de deur geklopt. James kwam binnen en hij had een grote zak mee. "Liefje hier is je kleed, ik wil dat je het nu aandoet en de schoenen die ik hier heb ook. Klop daarna twee keer op de deur zodat ik weet dat ik kan binnen komen oké?", vroeg James. Ik knikte, maar in mezelf vroeg ik me af waarom hij zo vriendelijk deed? Ik nam de jurk aan die James me aangaf en de tas waar de schoenen in zaten, plaatste James op de stoel naast de deur. James opende de deur en ging buiten wachten achter de deur. Ik wandelde naar het bed en legde de jurk die in de zak zat neer op het bed. Ik nam de rits vast en deed de zak heel  voorzichtig open....
Mijn mond viel open van verbazing, de jurk die erin zat was zo prachtig! Ik kon mijn ogen niet geloven, het was wit en met kant op de armen (zie foto). Ik kon niet wachten om het aan te doen! Ik deed het kleed snel uit de zak en trok het aan. Het paste perfect! Het was precies voor me gemaakt! Nu ging ik snel naar de tas waar de schoenen inzaten. Ik deed de doos open en zag dat er hoge witte schoenen inzaten. Ik gokte op een hak van tien cm hoog! Ik deed ze snel aan en ook de schoenen pasten precies of ze voor mijn voeten gemaakt waren! Ik wilde mezelf zo graag zien in de spiegel, maar op mijn kamer was geen spiegel.

 Ik stapte naar de deur en klopte er twee keer op. Ik zette een stap achteruit en wachtte geduldig  tot James de deur opendeed. Ik zag de deurklink naar beneden gaan en James kwam binnen. Zijn mond viel open en ik zag de fonkeling  in zijn ogen. "WAUW Lucia, wat ben je mooi" zei James bewonderend en vol ongeloof. Ik begon te lachen, dit was gewoon zo mooi. Maar plots bedacht ik me... Ik wilde nog niet trouwen, ik was nog maar zestien jaar! Ik was nog veel te jong om te trouwen! En ik wilde zeker niet trouwen met James! Ik schudde mijn hoofd en er rolde een traan over mijn wang. "Wat is er liefje?", vroeg James en hij kwam naar me toe. Hij wilde mijn handen vastnemen, maar ik zette een stap achteruit. "Ik wil niet met je trouwen, ik ken je niet en ik ben nog maar zestien jaar oud", zei ik zacht, terwijl er nog een  tweede traan over mijn  wang rolde. "Lucia er is geen andere keuze, je moet of wil je dat ik je ouders iets aandoe?", zei James. 'Neen, doe hun niets, waarom doe je dit nu juist bij mij? Waarom heb je mij gekozen?" vroeg ik verdrietig met betraande ogen, terwijl ik recht in zijn ogen keek. "Het is veel te ingewikkeld voor je", zei James. "Maar dit gaat wel om mij!" zei ik gefrustreerd.

 "Lucia, doe het nu maar. Het is voor je eigen bestwil!  Maar als je iets durft doen straks, wanneer we voor het altaar staan, dan zal het je beste dag niet worden! Dat verzeker ik je nu al!" ,zei James dreigend. Er rolde opnieuw een traan over mijn wang..... Ik knikte en liet mijn hoofd naar beneden hangen. James kwam dichter en gaf me een kus op mijn kruin. Ik liet het over me heen gaan, wat had het nog voor zin??? "Ik zal met je mee gaan naar de badkamer, zodat je je verder kunt gaan klaarmaken" zei James. Ik knikte.

We liepen naar de badkamer en James liet me binnen. "Ik zal binnen een half uur terugkomen, dan begint de ceremonie", zei hij. Ik knikte en ging op de stoel zitten die in de badkamer stond. Ik zuchtte diep. Ik besloot al maar mijn haar te kammen want een half uur is niet lang om mezelf klaar te maken. Ik deed mijn haar in een dot (zoals op de foto) en zette de witte diadeem erin. Ik deed snel wat mascara op en lippenglos. Ik ging terug op de stoel zitten, wachtend op James.

Vijf minuten later deed James de deur open. "Je ziet er prachtig uit', zei hij. "Bedankt", antwoordde ik zachtjes. James nam mijn hand vast en we gingen naar beneden. James had ondertussen ook al zijn maatpak aangedaan. Dit paste bij mijn trouwkleed. Ondertussen stonden we voor de deur. Dit was het dan, hier moest ik binnen gaan. James opende de deur en we gingen samen naar binnen. Er zaten veel mensen, mensen die ik gisteren ook al had gezien. Ik schatte ongeveer honderd mensen. We gingen samen naar voor. De persoon vooraan las verschillende dingen voor, maar ik besteedde er geen aandacht aan. Wat zouden mijn ouder zeggen als ze dit konden zien? Deze vraag spookte door mijn hoofd. James kneep in mijn hand, hij had gezien dat ik aan het wegdromen was. Ik hoorde dat de persoon zei: "Heeft er iemand in deze zaal bezwaar tegen de trouw van dit koppel?"
Ik keek om....

Plots hoorde ik iemand roepen: "Ja, ik!" Kort daarna hoorde ik een schot uit een geweer......