Wat wil hij van me ...

HOOFDSTUK 25: Eindelijk de kans om haar voor mij te krijgen!

Mijn ogen waren toe, ik zag niets en voelde de rust tot me komen. Dit deed zo’n deugd, ik kon wel wat slaap gebruiken…

P.O.V James

Waarom was ze nu in mijn kleine badkamer gekropen? Waarom was ze bang? Ik hield van haar? vroeg ik mezelf af. Ze moest uit de buurt van Tom blijven, hij zou haar van mij willen afpakken. Vanaf morgen als we getrouwd zijn dan zal hij haar niets meer kunnen aandoen! Dan was ze van mij! Ik joeg haar nu schrik aan zodat ze voorbereid is op wat misschien nog komen moest.  Tom moest van haar afblijven, ze was van mij. Ik moest zorgen in die badkamer te geraken, ze kon zich verwonden want al mijn spullen lagen daar nog! Ik klopte op de deur maar tevergeefs de deur was te sterk. Ik geraakte er niet binnen. "GODVERDOMME", schreeuwde ik tegen de deur en ging neerzitten. Ik hoorde Lucia iets schreeuwen? Oh neen, dacht ik, dit kon niet goed zijn! "Waarom", schreeuwde ze luid. "Lucia doe godverdomme die deur open", zei ik op een grove toon.  Dit was omdat ik bezorgd was om haar. Ik stond op en probeerde nog eens tegen de deur te schoppen en te bonken, maar niets hielp.

"Liefje doe alsjeblieft de deur open" ,zei ik bezorgd. "Ga weg" ,schreeuwde ze naar de deur. Ik hoorde in haar stem dat ze gebroken was, dus ik begon schrik te krijgen dat ze iets dom zou doen. "Lucia?", schreeuwde ik en plots antwoordde ze niet meer? Dit klonk niet goed! Ik besloot nog eens te roepen, maar nog steeds antwoordde ze niet? Ik besloot naar beneden te lopen en opzoek te gaan naar een reservesleutel voor de badkamerdeur. Ik besloot wel de deur van mijn kamer vast te doen, zodat ze niet naar beneden kon lopen en naar Tom kon gaan! Ik zocht de sleutel van mijn slaapkamerdeur in mijn nachtkastje. Ik nam hem eruit en liep naar de deur, ik draaide nog een keer om naar de badkamerdeur en zei zacht: " hopelijk ben ik niet te laat, Lucia hou vol". Ik ging de deur uit en deed hem achter me weer op slot. De sleutel stak ik in mijn broekzak en ging naar beneden.

Ik ging naar de keuken, in een van die kastjes bewaarde ik altijd al mijn reserve spullen. Ik rommelde erin en haalde er alles snel uit. Maar tevergeefs vond ik geen reservesleutels. "Waar kon ik nu nog andere sleutels bewaren" vroeg ik mezelf luidop af. Ik dacht na en liep daarna vervolgens naar de badkamer beneden. Misschien hier ergens? Ik keek tussen alle spullen, maar vond weer geen reservesleutel. Ik moest me haasten zei ik opgejut tegen mezelf. Ik besloot vervolgens naar de kamer waar mijn bureau stond te lopen. Ik deed snel de deur open en keek in alle laden van het bureau.      Ik zuchtte diep, nog steeds geen sleutel. Ik stond daar vol zenuwen en probeerde een andere manier te bedenken om die deur open te kunnen krijgen....

P.O.V Tom

Ik had net het vertrouwen van Lucia voor mij gewonnen, ze zocht troost bij me. Mijn plan om haar tegen James op te zetten is bijna gelukt. Nog even en ze zal niet meer zo bang zijn, ze zal neen zeggen tegen James of zelfmoord plegen. Gewoon omdat ze het niet meer ziet zitten, nu wil ze naar mij en bij mij troost zoeken, maar dat zal net haar dieptepunt zijn om haar te kunnen doen inzinken. Misschien moet ik haar maar eens gaan zoeken, dan lijkt het of ik haar redder ben. Dan zal ze met  mij willen meegaan en kan ik haar eindelijk gebruiken voor mijn plan.

Ik liep de kamer uit opzoek naar Lucia.....

P.O.V James

Ik had plots een idee, ik ging terug naar de keuken, daar nam ik een mes mee en een magneet en een blad papier en een stift. Ik rende zo snel als ik kon terug naar boven. Ik liep de trap op en kwam aan de deur aan. Ik nam de deurklink vast maar besefte net op tijd dat ik de deur had vast gedaan. Ik zocht de sleutel in mijn broekzak. Ik nam hem en deed de deur open. Ik legde de sleutel terug op mijn nachtkastje en liep snel naar de badkamerdeur. Ik probeerde nog eens om de deur te openen, maar deze was nog steeds vast. Ik nam de stift en het papier uit mijn zak en schreef erop in drukletters:

"OPEN DE DEUR, HET IS NIET WAT JE DENKT! VERTROUW ME VOOR HET TE LAAT IS!

                                                                                                                                                      James

Ik plooide het blad in twee en schoof het onder de deur, hopend dat Lucia het las en me ging vertrouwen. Die kans was klein, dat wist ik zelf ook wel, na alles wat ik haar al had aangedaan. Maar ik moest ervoor zorgen dat haar niets overkwam, want ik wilde haar niet kwijt. Ik deed dit om haar te beschermen en voor te bereiden op wat er nog kon komen, dit wist ze niet, niemand wist ervan, maar het moest nu eenmaal. Ik stond nu voor de deur aan het sleutelgat en besloot nu te proberen om met de magneet de sleutel eruit te duwen door middel van de afstotingskracht van de twee ijzers. Maar tevergeefs het werkte niet. Ik zuchtte en ging op de grond voor de deur zitten, wachtende en hopend op een antwoord van Lucia....

P.O.V Lucia

Het leek wel of ik een uur had geslapen, ik ging weer rechtop zitten. Ondertussen was de snede op mijn wang al gestopt met bloeden. Ik zuchtte diep, wat ging ik nu doen? Ik kon hier niet eeuwig blijven. Plots viel mijn blik op iets opgeplooid onder de deur. Ik nam het op en vouwde het open. Ik las wat erop stond en schudde hevig  mijn hoofd. Ik wilde niet naar buiten, hoe kon ik hem nu nog  vertrouwen? Na alles wat hij mij al had aangedaan? Ik bleef hier zitten, ik wilde echt niet naar buiten waar James me stond op te wachten om me nog harder te kunnen martelen zeker?!?  Ik dacht eerst het blad terug onder de deur te schuiven, maar dan hij merkte dat ik het had gelezen, dus ik bleef zo stil mogelijk zitten...

P.O.V Tom

Ik ging de gang door, daarna zag ik een trap, deze ging ik op. Waar kon ze nu zijn? Waar kon James haar heengebracht hebben? Ik keek snel om me heen of ik James nergens kon zien. Ik ging een kamer binnen en zag er niemand. Het was de eerste deur die ik zag op de bovenverdieping. Ik ging verder naar de tweede deur, die deur zat op slot. Ik besloot eerst verder te gaan kijken en als ik ze hier niet vond dan terug te komen naar deze deur. Ik ging nog enkele deuren binnen, tot ik voor een grote bruine deur stond op het einde van het gangpad. Ik besloot om de deur met een grote ruk open te doen en naar binnen te stappen. Maar ik kwam nog net tot het slimme idee om dat net niet te doen. Stel je voor dat James daar binnen zat, dan had hij direct door dat ik daar was. Ik deed dus stilletjes de deur open op een klein kiertje. Ik zag dat James daar op de grond zat! Ik had hem gevonden yes!!! Ik kon op dat moment wel een sprongetje van vreugde maken. Ik moest snel iets bedenken, dit was mijn kans om Lucia helemaal aan mijn kant te krijgen en James uit te schakelen! Ik deed de deur iets verder open en zette een stap verder naar binnen.....

P.O.V James

Ik zat nog steeds voor de badkamerdeur. Ik hoorde het papier over de grond gaan. Ik wist nu zeker dat ze het gelezen had. Ik verwachtte dat ze iets ging ondernemen nu,  maar tevergeefs gebeurde er niets. Ik liet een stille diepe zucht. Wat waren die mensen beneden nu aan het doen? Ik keek op mijn uurwerk en zag dat het nu al 1 uur ‘s nachts was. De mensen hadden nog een half uur daartegen zou ik wel weer beneden zijn hoopte ik. Ik stond op en draaide me om, ik wilde naar beneden gaan en zeggen tegen de mensen dat Lucia moe was of zoiets en dat ze daardoor al naar huis moesten en ze verwelkomen  voor morgen. Ik draaide me om en zag plots dat Tom voor me stond........