აკადემია გარყვნილებისათვის

15.კოშმარების დაბრუნება

-რა ხდება?-შეშინებულმა ვკითხე დილანს.
-ვიღაც სკოლის სახურავიდან გადმოხტა.-მითხრა და მაშინვე პანიკა დამეწყო.
რა მოხდება თუ კრისია?მაშინ ყველაფერი კემერონს დაბრალდება.მაგარამ თუ კემერონია მაშინ ამას ვერ გადავიტან.ამდენი ხნის მერე როგორც იქნა ერთი მეგობარი შევიძინე რომელიც არც სერიული მკვლელია და არც შურისძიება სურს.არ ვიცოდი ღირდა თუარა გვამთან მიახლოება.თუ რომელიმე მათგანი იყო ყველაფერი ძალიან ცუდად იქნებოდა.მშვიდად ცხოვრებას კიდევ დიდი ხნის მანძილზე ვერ გავაგრძელებდი. კანკალით მივუახლოვდი იმ ადგილს სადაც ბავშვები წრეზე იდგნენ.ვეცადე წინ წასვლა, რომ დამენახა ვინ იყო.როცა გვამს მივუახლოვდი,შვებით ამოვისუნთქე.არც კემერონი იყო და არც კრისი.ვიღაც ბიჭი იყო რომელიც აქამდე არასდროს მენახა. გულისცემა ნელ-ნელა ნორმირდებოდა და მეც ვწყნარდებოდი როცა უეცრად ბიჭის ხელს შევხედე.წამებში პანიკა ისევ დამიბრუნდა და ახლა იმაზე მეტად ავნერვიულდი ვიდრე აქამდე.ხელზე ტატუ ქონდა,ზუსტად ისეთი როგორც "ცეცხლის შვილებს".ძალიან ცუდად გავხდი.საშინელმა შიშმა ამიტანა,ნუთუ აქაც მომაგნეს.ეს კოშმარი დასულდება საერთოდ ოდესმე?უკუსვლით გამოვეცალე იქაურობას და უეცრად წავიქეცი....გონებას ნელ-ნელა ვკარგავდი.. თვალებში საერთოდ დამიბნელდა და მალევე გავითიშე.......

....

-კარგად იქნება?...
-რამე სერიოზულია?...
რაღაც ხმები მესმოდა და ნელ-ნელა გონზე მოვდიოდი.
-სად ვარ?.-როგორც იქნა თვალების გახელა მოვახერხე.
-ჰეი,კიდევ კარგი რომ გაიღვიძე.ვნერვიულობდით შენზე.-ღიმკლით მითხრა კემერონმა.
-რა მოხდა?-ძვლივს ვთქვი.
-ამმ...გული წაგივიდა და გონზე ვერ მოგვყავდი.
-რომ გადმოხტა ეგ ბიჭი სად არის?-უცბად გამახსენდა ყველაფერი.
-მისი გადარჩენა ვერ შეძლეს,დაცემის მომენტში გარდაიცვალა.იცნობდი?
-ჩემი...-მინდოდა იმისთქმა რასაც ვფიქრობდი მაგრამ ჩუმად ყოფნა ვარჩიე ამ საკითხზე.-არა, არ ვიცნობდი.
-აბა ასე გვამის დანახვის გამო ხარ?ექიმა თქვა რომ ბევრსთვის ეს ფსიქოლოგიური ტრამვაა.
-არა,გვამი აქამდეც მინახავს.
-აბა რა მოხდა?რატომ გახდი ცუდად?
-არაფერია დაივიწყე.მეგონა ვიცნობდი მაგრამ არამგონია ის იყოს ვინც მგონია.
-და ვინ გეგონა?
-ამ...ტატუთი მეცნო.ასეთი რამდენიმე ჩემს ნაცნობს აქვს.
-ტატუ?
-ხო,ხომ არ იცი საიდან აქვს?
-ისიც არ ვიცოდი ტატუ თუ ქონდა.
ოთახის თვალიერების შემდეგ მივხვდი რომ პანსეონში ვიყავი.გვერძე კემერონი მეჯდა,მის ლოგინზე ვიღაც შევნიშნე მაგრამ ზურგით იწვა და ვერ მივხვდი ვინ იყო.
-გაიღვიძა მძინარე მზუთუნახავმა?.-ოთახში დილანი შემოვიდა.
-ჰეი, მოვიდა ჩემი ურჩხული.-გადავეხვიე.
-შენთვის არ მითქვამს,ალექსზე ვთქვი,ორი საათია მკვდარივით ძინავს.-იხუმრა დილანმა.-აბა თავს როგორ გრძნობ?
-ცოტა სუსტად ვგრძნობ თავს.
-ექიმმა თქვა რომ დღეს აჯობებს იწვე და თუ თავს ცუდად იგრძნობ მაშინ პალატაში გადაგიყვანენ.-მზრუნველი თვალებით მითხრა კემერონმა.
-კარგად ვარ!ჩემი არსად გადაყვანა არ არის საჭირო.-ნერვიულად ვთქვი.ვერ ვიტან სავადმყოფოებს!პალატებს!ექიმებს!და საერთოდ ვერაფერს რაც მაგ საშინელ ადგილს ეხება.გუშინდელივით მახსოვს როგორ წაგვიყვანეს, ყველა იმ საშინელი ღამის მონაწილეები საავადმყოფოში,რომ დარწმუნებულიყვენენ კარგად ვიყავით თუარა.ყველა საშინელ დღეში იყო.ყველაზე ნაკლებად დამწვრები მე და კევინი ვიყავით.არასდროს დამავიწყდება მათი დამწვარი სხეულები როგორ მიქონდათ საკაცით პალატებისკენ.
-იმ ბიჭს ვინმე იცნობდით?-ფიქრებიდან დილანის ხმამ გამომაფხიზლა.
-არა,პირევლად ვნახე.კლეის ვკითხე,სკოლის ფოტოგრაფს მასზე და მითხრა რომ აქამდე არც იმას უნახავს.ეგ კიარა არც ერთ მის ფოტოში არ არის.-თქვა კემერონმა.
-სერიოზულად?.-გაკვირვებულმა იკითხა დილანმა.
-იქნებ ახალი გადმოსული იყო?!.-წამოვიძახე.
-ჰო მარა კლეის არ იცნობ.ყველაზე ქრიფი ადამიანია ვინც კი ოდესმე შემხვედრია.სკოლაში ყველას იცნობს და ყველას ჩუმად უღებს ხოლმე ფოტოებს.
-და იქნებ ჩვენი სკოლის მოსწავლე არ არის საერთოდ?-სხვადასხვა ვარიანტების განხილვა დავიწყე.
-მაგით რისი თქმა გინდა?.-მკითხა კემერონმა.
-არვიცი.უბრალოდ არ ფიქრობ რომ უცნაურია? ვიღაც ტიპი რომელიც არავის არასდროს უნახავს,ერთ დღესაც უცნობი სკოლის შენობიდან ხტება.
-ფიქრობ რომ აქ თავის მოსაკლავად მოვიდა?.-სერიოზული სახით მკითხა კემერონმა.-მაგაზე სიგიჟე ჯერ არ მსმენია.
-და იქნებ სახურავიდან ვინმემ გადმოაგდო?მაგაზე არ გიფიქრიათ?.-თქვა დილანმა.
-ვიღაცეებისგან გავიგე რომ წერილი ქონდა თან,ამიტომ არამგონია ვიმეს გადმოეგდო.ნამდვილად დაგეგმილი ქონდა ამის გაკეთება.-თქვა კემერონმა.
-მოიცა რა წერილი?.-ნერვიულად ვიკითხე.
-ზუსტად არვიცი.წარმოდგენა არ მაქვს რა ეწერა.უბრალოდ თქვეს რომ წერილი ქონდა, და ვიღაც გოგოს სახელი ეწერა ზედ.
-ვინ გოგოს?.-ძალიან ავნერვიულდი.
-არვიცი.სახელი არ უთქვამთ.მაგრამ წარმოიდგინე რამდენად სულელი იყო თუ ეს ვიღაც გოგოს გამო გააკეთა.
-ჰო..არ მესმის ვინმეს გამო თავი რატო უნდა მოიკლა.-თქვა დილანმა.
-ჩემ გამო თავს არ მოიკლავდი?.-როგორც ჩანს ალექსმა გაიღვიძა.
-შენ გამო ყველაფერს გავაკეთებდი.-თქვა დილანმა და ალექსს აკოცა.
-ჰეი!თქვენს გარდა კიდევ არიან ადამიანები ამ ოთახში.-მკაცრი ტონით თქვა კემერონმა.
-ჩვენ წინააღმდეგი არ ვართ კემ შეგიძლია აკოცო ლისას.
-რა გეშველება?!.-ირონიულად თქვა კემერონმა.-იცი რა?ვფიქრობ რომ ლისას დასვენება სჭირდება.ამიტომ გთხოვთ დატოვოთ ოთახი და შეგიძლიათ ეგ თვქენს ოთახში გააგრძელოთ.
-ნუ გშურს.-სიცილით თქვა დილანმა და ფეხზე წამოდგა.-კარგად ლისა,მალე გამოჯანმრთელდი შენთვის ახალი მოსაწევი მაქვს.
-მე ძალიან ჯანმრთელად ვგრძნობ თავს.-ვუთხარი იმ იმედით რომ ცოტას მაინც დამიტოვებდა სანამ უკეთ გავხდებოდი.
-თავს მიხედე.-თქვა ალექსმა და ოთახიდან გავიდნენ.
-შენც გახვალ?.-კემერონს ვკითხე.
-არა,რავი შენთუ გინდა გავალ.
-არა უბრალოდ ისე გაყარე მეგონა მართლა ჩემს დასვენებაზე ფიქრობდი.
-ნუხარ ეგეთი ირონიული.-სიცილით თქვა კემერონმა.
-რავქნა ასეთი ვარ.ან ისეთი შემიყვარე როგორიც ვარ ან სხვა შემთხვევაში ჩვენი გზები გაიყოფა.
-მაგაზე შეგიძლია არ იდარდო.
-ხო ისე,კრისისგან ისმის რამე?
-არვიცი და არც მაინტერესებს.გავიგე რომ დირექტორთან იყო შესულო,ოთახის შეცვლაზე.საერთოდ სკოლიდანაც თუ გადავა გამიხარდება.
-ისე რა უცნაურია...
-რას გულისხმობ?
-იმას რომ...გგონია ადამიანი გიყვარს და შენთვის ბევრს ნიშნავს და უცბად აანალიზებ რომ საერთოდ არ იცნობ მას და სრულიად უცნობ ადამიანთან დაგიკარგავს დრო.
-მაგაში გეთანხმები მაგრამ დროის კარგვად არ ვთვლი.ჩემი ცხოვრების იმ ეტაპზე ის ძალიან მჭირდებოდა.აქ რომ გადმოვედი არავის ვიცნობდი,საერთოდ არავინ მყავდა.მან დილანი, ალექსი და ნინა გამაცნო. ყოველ წამს ფაქტიურად ერთად ვიყავით ხოლმე და ახლა რომ ვუფიქრდები ურთიერთობაზე იმიტომ არ დავთანხმებულვარ რომ ეს მიდოდა, არამედ ამით თითქოს მადლერება გამოვხატე.
-მარტოსულობამ შეიძლება ისეთი რამე გაგაკეთებინოს რასაც საკუთარი თავისგან არ ელოდები.
-ხო ზუსტად.გოგოსთან არასდროს არაფერი მქონია,არასდროს.ამის წინააღმდეგი არ ვყოფილვარ მაგარმ ვერასდროს წარმოვიდგენდი თუ გოგოსთან ასეთი ურთიერთობა მექნებოდა.
-მესმის შენი.
-ეგ კიარა,რო ვუფიქრდები მაშინებს ის ყველაფერი რასაც მასთან ვაკეთებდი.ისეთ რაღაცეებს ვეუბნებოდი რაც არავინ იცის ჩემზე.მასთან ძალიან თამამი და საკუთარ თავში დარწმუნევული ვიყავი და ეს ძალიან მომწონდა.სულ კომპლიმენტებს მეუბნებოდა და ზრუნავდა ჩემზე.
-იცი ძალიან დიდი განსხვავებაა სიყვარულსა და უბრალოდ ინტერესის გამოჩენაში.
-ხო ვიცი.და ახლა მგონია რომ არც არასდროს მყვარებია.უბრალოდ მისგან ყურადღება მსიამოვნებდა.
-მესმის,მეც მქონია ეგეთი მომენტ...-კარზე ვიღაცამ დააკაკუნა და წინადადება გავწყვიტე.
-ვინ არის?-ნერვიულად ვიკითხე.
-არვიცი.ვნახავ.-კემერონი ადგა და კართან მივიდა.-გისმენთ.-კარი გააღო და მის წინ ორი პოლიციელი იდგა.
-ლისა მილერი აქ არის?-იკითხა ერთ-ერთმა.
კემერონმა ჯერ მე გამომხედა.მივხვდი რომ არ იცოდა რა უნდა ეპასუხა.
-ლისა მილერი მე ვარ.რა ხდება?-წამოვიწიე.
-თქვენთან რამდენიმე კითხვა გავქს.
-იცით მემგონი ჯობია სხვა დროს მოხვიდეთ ახლა მას დასვენება სჭირდება.-თქვა კემერონმა.
-არაუშავს შემოვიდნენ.-ვთქვი და ორივე პოლიციელი ოთახში შემოვიდა.
-თუ არ შეწუხდევით დაგვტოვეთ.-კემერონს უთხრა მაღალმა.
კემერონმა მე შემომხედა.მისი მზრუნველი თვალები მეუბნებოდა რომ არ უნდოდა ჩემი დატოვება.
-არაუშავს დაგვტოვე.-ვუთხარი.
-კარგი თუ რამეა დამიძახე კარგი?
-კარგი.
კემერონი ოთახიდან გავიდა და მეც ორ პოლიციელთან დავრჩი.
-აბა რისი კითხვა გინდოდათ?
-მომხდარის შესახებ გაიგე ალბათ ხომ?
-თვითმკვლელობას გულისხმობთ?
-დიახ.
-დეტალები არვიცი მაგრამ ვიცი რომ ვიღაც ბიჭი იყო.
-საკმაოდ უცნაური შემთხვევაა...
-რას გულისხმობთ?
-იმას რომ მკვდარი იყო მაშინ როცა სახურავიდან გადმოვარდა,შესაბამისად გაუჭირდებოდა იქიდან მარტო გადმოხტომა.
-რაა?ეს რას ნიშნავს?-გული საშინლად სწრაფად მიცემდა.
-ეს იმას ნიშნავს რომ მოკელს.
-და მე რატომ მიყვებით ამას?
ერთმანეთს შეხდდეს.მერე მაღალმა ღრმად ამოისუნთქა და ლაპარაკი განაგრძო .
-არვიცი გაიგე თუარა წერილზე...
-კი რაღაც წერილი ქონდა.-შევაწყვეტინე.
-ხო..და ის შენთვის იყო განკუთვნილი.
-რაა?კი მაგრამ მას არასდროს შევხვედრივარ.არც კი ვიცი ვინ იყო.წერილს რატომ დამიტოვებდა?
-ვფიქრიბთ რომ მისგან კიარა მკვლელისგან არის.
-ამას რატომ ფიქრობთ?რა წერია წერილში?
-ჯობია თავად ნახო.-ჯიბიდან კონვერტში ჩადებული ფურცელი მომაწოდა.გარედან ჩემი სახელი და გვარი ეწერა.ხელების კანკალით გავხსენი და როცა წავიკითხე რაც ეწერა შიშმა საერთოდ ამიტაცა:
"ძვირფასო ლისა მილერ,გეშინოდეს,შენ შემდეგი ხარ"............

ჰეი!თუ მოგეწონათ აუცილებლად დაავოუთეთ და დააკომენტარეთ.
*როგორ ფირობთ ეს ყვეალფერი ვინ მოაწყო?
პ.ს.გუშინ ღამე დავწერე და როცა უნდა ამეტვირთა მაინდამაინც მაშინ დამეძინა:დ
ლავ
იუ
ბაიიიიი