Haklıydın aslında ,
Bir insan bu kadar çok sevilmemeliydi.
Özlediğinde o sızı ciğerlerine kadar vurmamalıydı
Haklıydın aslında ,
Bir umut , insanın iliklerine kadar değmemeliydi.
Beklemenin yoruculuğunu bildiğin halde , gelir diye özlemek.
Sever diye oturup bir köşeye beklemek ,
saçmalıktı.
Biliyordum.
Ama unutamayacaksın,
Sana nasıl deli olduğumu , özleyince neler yapabildiğimi , seni kelebeklere anlattığımı , seviyor sevmiyor diye papatyaların canını yakmaktan korktuğumu , unutamayacaksın.
Öğreneceksin aslında ,
Sevdiğin zaman
Birini canından önce düşündüğün zaman
Karar verirken iki kere düşünmeyi ,
Attığın adımda dahi , onu hissettiğinde.
Sevmenin ne demek olduğunu öğreneceksin.
Anlayacaksın , yaralarının asla geçmeyeceğini.
Sonra hatıra kalan ses kayıtları , fotoğraflar.
Belki kazağına düşmüş saç telini ,
Canından sakınır gibi sakındığın zaman anlayacaksın.
Bazı zamanlar olacak
Yanlız kaldığında nefret ile aşk arasında gidip geleceksin.
Ama hep sevgiyle kuracaksın yuvanı çaresizliğini kabul edip.
Benim neler çektiğimi anlayacaksın ,
Hatırlayacaksın.
Beni ne zaman anlayacaksın biliyor musun,
Duyguların yavaş yavaş ölürken.
Sen hiçbir şey yapamayacaksın
Aklından çıkmayacak . Otobüse bindiğin zamanlar dahi.
Hayal kuracaksın.
Tek elinde sigarayı tutacaksın , çakmağı 2 , 3 defa çakacaksın ama zor yanacak. Sonra benim çakmak fobim olduğu seninde beni korkuttuğun günler aklına gelecek , gülümseyeceksin.
Canın çok yanacak , ama beni anlayacaksın.
