Aşk diye bir şey varsa ,
O sensin.
Sevgi
Sadakat
Güven
Hepsi sensin.
Gönlümün memleketisin.
En sevdiğim durak , yağmasını beklediğim yağmursun sen.
Hani hayal ettiğin,
Sürekli görmek istediğin , ama bir türlü gidemediğin yerler vardır.
Gün gelir eline bir fırsat geçer.
Yoldayken kalbin ağzından çıkacak gibi bir his olur ya.
O mutluluksun işte sen.
Veya ,
gökkuşağını ilk kez görmüş , şaşkın ama bir o kadar da mutlu çocuk vardır ya.
Anlıyorsun değil mi o mutluluğu ?
İşte o mutluluk da sensin.
Yürüdüğüm yollara , odamın duvarına astım ses tonunu.
Haberin yok.
Ama bazende karşına geçip
" fotoğraflarınla uyumak istemiyorum artık "
demek istiyorum.
Zaten yanımda olmaman canımı çok yakıyor.
Üstelik fotoğraflarınla uyuyuncada yıpranıyorlar.
Eğer sen bi şarkı olsaydın , nakaratı ben olurdum.
Şiir olarak yazılsaydın , yine senden ayrılmaz , sana ait bir mısra olurdum.
Ama bazende ayağım taşa takılsa , senden biliyorum.
Bak ! Bu sevda yükünü benim sırtıma yükleme.
Zaten yeterince yoruldum.
O yüzden uzatma gel , Sarılmana çok ihtiyacım var.
Kalbime sığmıyor artık aklımdan geçen hisler.
Benim içim sana öyle yandı ki ,
Adım attığım her yer deniz olsa ,
Yine sana olan sevdamı bitiremez.
Çünkü bu his başka.
Çok başka.
Sevgiden ,
Hasretten öte bir şey.
Sana ,
seni nasıl sevdiğimi anlatmak , Saatlerce göz göze kalmak isterdim.
Yapamıyorum ama.
Seni nasıl sevdiğimi kendime anlatmazken ,
Sana nasıl anlatırım ki ?
Seni özlediğim zaman göğüs kafesime sığmayan hissi
Nasıl dilimden düşürürüm?
Eğer mümkün olsaydı ,
Karşına geçip ,
Elini göğüs kafesime koy ve hisset ,
Ben seni bu kadar sevdim demek isterdim.
Çünkü ben sana herşeyden çok deliyim ,
Hala deliyim ,
Ve hep öyle kalacağım.
Asla da akıllanmayacağım.
Ne zaman yeni bir sayfa açmak istesem , yine orda sen yazıyorsun.
Sen ömürsün,
Aşka yaşamaya doyulmayacak kadar güzel sevdasın.
Ne güzel sevdasın.
