O gidince kalbiniz bitiyormuş gibi oluyor dimi ? Sanki yavaş yavaş yok olmaya başlıyor , kan bile pompalamıyor o an.
Hiçbir şey hissetmiyorsun ama gittiğini anlıyorsun.
Uzakta olan bir insan nasıl birini , böyle tüketebilir?
İmkansız dediğimiz şeyler nasıl da bitiriyor bizi..
Aşk ?
3 harf ama biz insanın hayatını nasıl da mahvediyor. Daha genciz , belki bir çok kez aşık olacağız ama yine de bir iz bırakıyor be.
Hemen unutamıyorsun ,
Zaten hemen unuttuysan hiç sevmemişsin demektir.
Ve hep bizi sevmeyen değer vermeyen insanları seviyoruz , aşık olmanın doğası mı bu ?
Gitmek.
Nasıl bir kelime ?
Nereye gidersen git , hep bıraktıklarına acı veriyorsun.
Diyorum ya , gidişler hep bir yok oluş başlatıyor.
Kalbin
gülüşlerin
ve tabikide mutluluğun.
Onu unutturacak birisinin gelmesini umuyorsun ama o kişi hiç gelmiyor.
Sen onlara gidiyorsun ,
yine mutluluk yok.
Ama o senden gittiği için mutlu ,
saçmalığa bak.
Gidenler mutlu , kalanlar harap bi halde .
Beraber olmak varken ,
aynı yağmurda ıslanmak , beraber kitap okumak , çay içmek , yürümek ,
Hele ki sarılmak varken ,
gitmek nedir ?
Neyse gitsin bırak.
Gitsin ,
sevildiğini sansın sorun değil.
Ama o ,
onu benim kadar sevecek biri olmadığını anlayınca ,bir gün geri gelmek isteyecek.
O zaman konuşma sırası bende olacak.
Eğer ondan vazgeçmişsem,
hiç umrumda olmayacak.
Vazgeçmemişsem ,
kalbim hala ona atıyor olacak.
Sorun da tam anlamıyla bu.
Benim kalbim zaten sensin.
