How I fel in love with my stepbrother - Nederlands

Hoofdstuk 6

Pov Roos
Alright let's do this. Ik haal nog een keer diep adem en maak dan het pakketje open. Eerst zie ik een brief: Lieve Roos, ik mis je ontzettend. Als alles geregeld is kom ik naar je toe. Ik kan niet zonder je. Dit cadeau is alvast voor jou zodat je me nooit meer gaat vergeten en dat andere jongens weten dat je van mij bent. Lieve Roos tot snel.
Liefs, je prins op het witte paard.
Ik huiver bij het lezen. Ergens hoop ik dat het nog van papa is, maar diep in mijn hart weet ik precies van wie dit is.
Ik zoek verder in het pakketje en zie een ketting. Het is een heel fijn kettinkje met een soort van golfje als hangertje. Eerlijk is eerlijk het ziet er super mooi uit. Als ik het van dichtbij bekijk zie ik dat er een naam in geschreven staat. Met prachte letters zie ik Roos en Mike forever. Shit net wat ik al dacht. Het is van Mike, mijn ex. Shit. Shit. Shit. Hij moet dus in de buurt zijn want het pakketje kwam 's avonds laat. En een ding is zeker: een posbode geeft het persoonlijk en laat het niet op de deurmat staan.
Ik weet niet hoelang ik al in shock op bed zit als er opeens op de deur wordt geklopt. Snel verfrommel ik het briefje en leg het samen met het kettinkje onder een van de kussens. Het doosje gooi ik snel onder mijn bed. Ik ren naar de deur. "Ja?" vraag ik. Ik zie Lars staan. "Hey...ehm papa en Hilde zijn weer weg. Zullen we ontbijt voor de jongens maken?" "Uh yeah sure. Ik kom eraan" ik geef hem een snelle glimlach en doe dan de deur weer dicht. Snel trek ik een zwarte broek met gaten op de knieën aan met een oversized wit t-shirt. Ik prop mijn haar nog snel in een knot en ga dan snel naar beneden.

Pov Lars
Ik hoor gestommel op de trap en niet veel later zie ik Roos. Damn ze doet niet eens moeite om er goed uit te zien maar toch ziet ze er fantastisch uit. Uhm wat? Wat dacht ik nou net? Dit kan niet langer. Ik ben de badboy ik hoor dit soort dingen niet te denken.
Snel schud ik het van me af en maak ik samen met Roos het ontbijt. "Hoe wist je eigenlijk dat ik wakker was?" "uh...nou ja...ik was vroeg wakker en ben gaan trainen. Op een gegeven moment zag ik jou de trap af rennen, het pakketje pakken uit de kamer pakken en weer terug de trap op rennen. Dat gaf me een soort van hint dat je al wakker was" ze kijkt betrapt maar snel lacht ze weer. "Ah oke" mompelt ze. Na een korte stilte hou ik het niet meer en vraag haar: "Wil je zeggen van wie het pakketje is? Of wat er in zit?" ze twijfeld. Als ik denk dat ze niet meer gaat antwoorden voeg ik er snel aan toe "het hoeft niet als je niet wilt hoor" ik glimlach even ongemakkelijk. Weer is het stil. Net als ik de hoop opgeef begint ze te vertellen. "Het is van Mike, mijn ex. Hij kon het niet aan dat het uit was en stalkte me. Dat was net in de tijd dat papa en mama gingen scheiden. Ik durfde ze het niet te vertellen, bang voor hun reacties. Waarom weet ik ook niet. Het stalken werd erger. Toen kwam mijn moeder aanzetten met Geert en dat ze samen met hem wilde gaan wonen. Toen kwamen we hier en dacht ik dat ik van hem af was. Nou mooi niet dus" ik blijf even stil en kijk Roos aan. Ik zie dat ze moeite moet doen om niet te huilen. Ik trek haar in een knuffel. "Het komt allemaal wel goed kleintje" ik ben nooit goed geweest in mensen troosten. Ze knikt en geeft me een waterige glimlach.
We horen gestommel boven. De jongens zijn wakker. "Dit blijft tussen ons oke?" fluistert ze snel. Ik wil iets zeggen, maar de jongens komen al binnen dus knik ik alleen maar. Alsof er niks gebeurt is, doet Roos gewoon vrolijk zoals we haar kennen.

"Ha heerlijk dat eten" zegt Trevor als ze alles op gegeten hebben. De rest knikt instemmend.
"Dus wat gaan we vandaag doen?" vraagt Daniël. "Gamen?" stel ik voor. De jongens knikken instemmend in. "Wil je ook meedoen kleintje?" "wat? Sorry... Uh nee...misschien straks een keer" we knikken. Ik kijk Roos onderzoekend aan, maar ze geeft me een blik dat het alles oke is. Ik laat het maar zo.

Pov Roos
"Gaan jullie maar vast gamen" glimlach ik. "Ik ruim wel op" de jongens kijken mij verbaasd aan. "Weet je het zeker? Het is namelijk best wel veel" zegt Max. "Ja ik weet het zeker gaan jullie maar gamen ik fix dit wel" zeg ik lachend en duw ze zowat de kamer uit. Gelukkig brengt niemand er wat tegen in. Als de jongens boven zijn zet ik mij favoriete muziek op en begin met afwassen. Ja ik weet het, het klinkt ouderwets maar soms is het super chill om te doen. Zo kan je een beetje nadenken. Moet je wel alleen de afwas doen anders werkt het niet. Ik neurie de melodie mee terwijl ik alles afwas en afdroog.

Als ik eenmaal klaar ben wil ik naar boven lopen, maar de deurbel gaat. "Ik ga wel" roep ik naar boven. Ik loop naar de deur en kijk door het kijkgat heen. Ik zie de postbode staan. Opgelucht haal ik adem en doe de deur open. "Een pakketje voor Roos" "uh ja dank je?" "hier even tekenen alstublieft" ik zet mij handtekening. "Fijne dag nog!" "Ja u ook" met die woorden sluit ik de deur weer. Ik kijk naar het doosje. Als dit maar niet weer van Mike is....

Ik zit in kleermakerszit op mijn bed. Ik maak het pakketje open. Lieve Roos, ik weet dat het moeilijk is om contact met elkaar te hebben maar je moet weten dat ik zielsveel van je hou. Wat er tussen Hilde en mij is gebeurt mag eigenlijk niet in de weg staan van onze vader-dochter relatie. Ik hoop dat we op een dag weer normaal contact kunnen hebben zodat ik alles uit kan leggen. Lief Roosje, weet altijd dat ik in gedachte bij je ben. Met dit kettinkje wil ik altijd bij je zijn als je me nodig hebt. Het is een soort van geluksbrenger.
Lieve Roos, ik hou van je. Ik hoop tot snel.
Liefs, je papa.
Ik kan het niet meer aan. Ik sluit de brief en duw hem tegen me aan. Ik rol me op en huil geluidsloos. Lieve papa. Ik mis je zo...
Nadat ik uitgehuild ben vouw ik de brief nog een keer open. Dan valt het me pas op dat er een nummer onder staat. P.S. Mocht je contact willen zoeken: je kan me bereiken op dit nummer.
Ik glimlach en zet het nummer in mijn telefoon. Dan maak ik het sierradendoosje open waar de ketting in ligt. Het is een prachtig kettinkje wat niet snel opvalt met een hangertje van een rondje in een driehoek met een golfje in het rondje. Met tranen in mijn ogen doe ik hem om.
Ik besluit een bericht te sturen naar het nummer en niet veel later krijg ik bericht terug. (R=Roos, V=vader van Roos)
R: lieve papa. Ik heb net je pakketje ontvangen. Wat een mooie brief en wat een mooi kettinkje! Ik kan je niet genoeg bedanken. Ik vind het echt heel erg mooi. Ik hou van je.
V: Graag gedaan lieve Roos. Hopelijk zien we elkaar snel weer. Woorden kunnen niet beschrijven hoe dankbaar ik ben dat je een berichtje stuurt. Ik hou ook van jou
R: ❤

Nu moet ik alleen nog bedenken war ik met het pakketje van Mike ga doen.....