How I fel in love with my stepbrother - Nederlands

Hoofdstuk 21

Pov Roos

Kirsten en ik zitten in een gezellig koffietentje. Kirsten praat wat over een jongen die ze leuk vindt en ik bedenk me wat ik met de hele Lars situatie aan moet.
Na een tijdje merkt Kirsten dat ik er niet helemaal bij ben met mijn gedachten. "Wat is er?" Ik kijk verward op. "Hoe bedoel je?" Kirsten lacht even. "Omdat je net de meest onzinnige vragen heb gesteld en jij alleen maar antwoordde met: ja oh ja leuk hmm vind ik ook." Ik lach even. "Ja sorry, maar dat hele gedoe met Lars zit me niet helemaal lekker." Dan leg ik alles uit. Dat Simon in de les naast me is komen zitten, dat Lars een of andere wraakactie op wilde zetten en dat ik simpel weg niet meer weet wat ik moet doen. Kirsten luistert aandachtig. "Meid ik snap je helemaal." Zegt ze wat bezorgt. Dan besluiten we dat het wel weer genoeg is met alle moeilijkheden en dat we nog even gaan winkelen.

Pov Lars
Trevor en ik komen bij mij thuis. Roos is er nog steeds niet. Trevor vraagt voorzichtig naar haar, maar aan mijn reactie weet hij al genoeg: ik weet het zelf allemaal niet meer dus mensen moeten er ook niet naar vragen. Gelukkig laat hij het verder rusten en stelt hij maar voor om te gaan gamen. "Lijkt me een goed plan."
Na ik weet niet hoelang horen we iemand thuis komen. Stiekem hoop ik dat het Roos is. Ik wil zo graag gewoon even met haar praten, haar zien, haar ruiken...jeetje dat klinkt wel stalkerig maar ja, het is wel waar.

Pov Roos
Het was ontzettend gezellig met Kirsten in de stad. Het was inderdaad een goed idee om even te gaan winkelen om alle problemen even te vergeten.
Ik ben op weg naar huis en met iedere meter die ik dichterbij huis kom wil ik steeds minder graag naar huis.
Met lood in mijn schoenen doe ik de deur open en loop ik naar binnen. Ik hoor geluiden van de game-kamer en van binnen maak ik een vreugdedansje. Dit betekent namelijk dat er vrienden bij Lars zijn en dit betekent dat ik hem nog even niet hoef te spreken. Voor de beleefdheid roep ik nog wel even omhoog dat ik thuis ben en loop dan door naar mijn kamer.

Pov Trevor
Lars zit met zijn oren gespitst als we iemand thuis horen komen. We horen Roos roepen dat ze thuis is en dan keert de stilte terug in het huis.
Na een lange tijd vraag ik voorzichtig: "zullen we weer doorgaan met gamen?" Nog een tijdje blijft het stil. Dan draaid Lars langzaam naar mij toe. "Ja , ja laten we maar doen ja." Zegt hij afwezig.

Pov Roos
Ik zet mijn favoriete muziek op en ga vrijwillig mijn kamer opruimen en schoonmaken.
Ik ben helemaal de tijd vergeten en bedenk me dan dat de volwassenen helemaal niet thuis zijn. Wat een verrassing. Not.
Ik sprint naar de game-kamer en zie dat Trevor en Lars geconcentreerd met hun game bezig zijn. Ik kuch even een zielig kuchje. De jongens kijken op. "Eh willen jullie ook wat eten?" Ze knikken en mompelen iets en gaan dan weer door. Ik sprint naar beneden en maak maar even pasta klaar.
Ik roep de jongens en ga dan zelf vast aan tafel zitten en begin vast met eten.

Pov Lars
Roos komt binnen gelopen en kucht even. We zetten het spel op pauze en kijken haar vragend aan. "Eh willen jullie ook wat eten?" Vraagt ze wat aarzelend. We knikken en mompelen dat dat wel een goed idee is. Ze draait zich om en loopt naar beneden. Wij gaan weer verder met onze game.
Na een tijdje roept Roos dat het eten klaar is. We zijn bijna klaar met het potje dus besluiten we het maar even af te maken. Daarna lopen we naar beneden. Roos zit al aan tafel en eet langzaam haar eten op. Ik blijf even staan en neem haar in me op. Ik weet het: dit wordt eng. Maar ze is zo mooi, ik kan het niet helpen. We schuiven bij haar aan tafel en ze kijkt even op. Dan gaat ze weer door met kijken op haar telefoon. Ergens voel ik me teleurgesteld. Ik had gehoopt dat ze nu tegen ons zou praten aangezien ze net ook kwam vragen om te eten. Helaas praat ze niet. Ik baal enorm. Ik had zo gehoopt dat Simon op haar in had kunnen praten, maar helaas.
Uiteindelijk begint Trevor over een of andere game die bijna uitkomt. Ik kijk hem dankbaar aan en praat met hem mee. Roos heeft inmiddels haar eten op en zet haar bord weg. "Roos, het was echt lekker." Zeg ik een beetje uit wanhoop. Ze kijkt om, ze kijkt me aan en glimlacht even. Dan draaid ze zich weer om en loopt weg. Ik kijk wanhopig naar Trevor, die haalt zijn schouders op. Ik zucht diep. Wat nu?

Pov Roos
Het samen eten wordt er niet gezelliger op. Ik eet zo onopvallend mogelijk snel mijn eten op. Trevor en Lars praten over een of andere game waar ik natuurlijk niks van snap. Als ik het eindelijk op heb zet ik mijn bord weg en haast me naar boven. Net als ik bijna bij de deur ben zegt Lars opeens: "Roos het was echt lekker." Ik zie de wanhoop in zijn gezicht staan. Daarom lach ik maar even. Ik weet het ook even niet meer. Dan haast ik me weer verder naar boven.
Eenmaal  op mijn kamer aangekomen sluit ik de deur en zucht zachtjes. Ik glij via de deur naar de grond. Ik zet mijn Spotify lijst aan en laat de tranen hun gang gaan, maar wel zachtjes zo dat niemand het hoort of merkt.
Na ik weet niet hoelang raap ik mezelf bij elkaar en ga verder met mijn kamer opruimen.

Pov Lars
Nadat Trevor en ik ook klaar zijn met eten ruimen we alles op en gaan we weer verder met gamen. Tegen het eind van de avond gaat Trevor weer naar huis. We nemen afscheid en hij gaat naar huis. Ik sluit de deur weer en neem wat te drinken mee naar boven. Ik ga zuchtend op mijn bed zitten.
Opeens wordt er op de deur geklopt. "Lars?" Hoor ik zachtjes vragen. Mijn hart slaat even een slag over. Het is Roos. "Ja, eh kom maar." De deur gaat zachtjes open en Roos komt naar binnen. "Hey ehm....kan ik even met je praten?" "Ja natuurlijk. Wat is er?" Roos kijkt me even onzeker aan. "Dat gedoe met Mike hè....ehm...Ik vind het heel lief van je dat je...eh...het voor me op wil lossen en zo, maar ik wil liever geen gedoe. Ja het was niet oke wat hij heeft gedaan, maar zo lang ik hem niet meer hoef te zien of te spreken of alleen al over hem na hoef te denken is het voor mij ook al goed. Snap je?" Ik knik. "En echt waar ik vind het ontzettend lief van je, maar met geweld los je niks op." "Maar hij heeft je pijn gedaan, ik kan het niet zomaar loslaten." "Dat snap ik....Maar.... Als jij het beter kan verwerken door hem in de zeik te nemen, prima, maar geen gewonden alsjeblieft." Ik glimlach. "Oké deal" Roos kijkt me lachend aan. "Gelukkig dan kan ik nu weer normaal doen. Ik was al het genegeer wel een beetje zat." Zegt ze lachend. Ik lach terug. "Anders ik wel." Ze loopt op me af en trekt me omhoog. Dan slaat ze haar armen om me heen en omhelst me stevig. Ik doe het zelfde terug.
Zo blijven we een tijdje staan. Ik snuif de geur van haar even in me op. "Ik ben blij dat we het uitgepraat hebben." Mompelt ze tegen mijn borstkas aan. "Ik ook

Dag lieverds. Ten eerste: gelukkig nieuwjaar 🎉🎉🎉❤ Allemaal een leuke kerst en jaarwisseling gehad?
Sorry dat het weer even heeft moeten duren, maar er kwamen allemaal dingen tussen.
Heel veel liefs,