How I fel in love with my stepbrother - Nederlands

Hoofdstuk 42

Pov Roos

Na het eten gaan Lars en ik naar boven, Geert gaat naar de bar. Die man die me aansprak toen Geert en Lars bij het buffet waren, laat me maar niet met rust. Meer dat Lars en Geert hem leken te herkennen, maar mij niks wilden zeggen. "Lars?" "Hmm?" "Wie was die man?" Hij kijkt me niet begrijpend aan. "Kom op, ik heb je verteld dat een of andere kale dude mij aansprak toen jullie eten gingen halen." "Laat het gaan Roos, hij had vast te veel gedronken of zo iets." "Lars toen ik zijn beschrijving gaf keken jij en Geert elkaar aan ofdat jullie meer wisten. Don't play dumb with me." Even zegt hij niks, hij lijkt in tweestrijd. "Lars...alsjeblieft. Laat me niet in het donker, praat met me." Hij kijkt me treurig aan. "Sorry kleintje. Het is beter als je erbuiten blijft." "Ahaa! Er speelt dus wel degelijk iets! Ik wist het! Ik kan je helpen, laat me je helpen." Hij lacht even. "Naha kleintje. Wij gaan hier een hele leuke vakantie hebben en dat is het enigste waar jij je druk over hoeft te maken." Hij geeft een kus op mijn voorhoofd en houdt daarna mijn hoofd vast. Hij kijkt me indringend aan. Ik wil weten wat hier allemaal gaande is, maar ik weet ook dat ik nu geen schijn van kans meer maak. Plots geef ik hem een knuffel. "Dankjewel voor alles." Mompel ik tegen zijn schouder. "Niks te danken. Alles voor jou babe." We blijven nog even in de omhelzing staan. "Kom laten we de zonsondergang gaan bekijken op het strand." Ik knik, hij pakt mijn hand vast en leidt me naar buiten.

Pov Lars

We gaan op het zand zitten en ik sla een arm om haar schouders. Ze legt haar hoofd tegen mijn schouder en automatisch leg ik mijn hoofd op dat van haar. Ze heeft net gesmeekt om te weten wat er aan de hand is, maar ik weet zeker dat als ik het haar vertel ze mij nooit meer wil zien of dat ze een gevaar wordt voor de planning.

Het begint donker te worden en daarbij koelt het nu toch wel heel hard af. "Kom laten we terug gaan." Roos schrikt op uit haar gedachten en knikt. Ik sta als eerste op en help haar overeind komen. "Zo lijkt het net of ik een oude vrouw ben met artrose." Ze lacht hard en ik moet lachen om haar uitspraak. "Jij bent echt gek." lach ik. Ze haalt haar schouders op. "Daarom ben ik zo leuk." Zegt ze sarcastisch. Om haar punt bij te zetten gooit ze haar haar overdreven over haar schouders. "Hmm zit wat in." Weer barsten we weer in lachen uit. We zijn pas uitgelachen als we weer in de hotelkamer terug komen. "Zullen we nog een film kijken?" Ik knik. "Welke wil je kijken." Ze haalt haar schouders op. We nestelen ons op het bed en kijken door Netflix op zoek naar een leuke film. "Zullen we die kijken?" "Yeah sure." Roos komt dichterbij zitten en legt haar hoofd tegen mijn schouder en borst aan. Ik geef een kus op haar kruin en sla een arm om haar heen. We zijn nog niet eens op de helft van de film als ik haar regelmatig en diep hoor ademhalen, ze is in slaap gevallen. Voorzichtig zet ik de film op pauze, zet de laptop opzij en leg ons goed op bed. Roos knort even en gaat verliggen. Ik ben even bang dat ze wakker wordt, maar dat gebeurt niet. Ik bekijk haar even en besef dat ik niet kan slapen. Ik lig nog na te denken over die verrekijker in de bosjes en die man die op Roos afgekomen is. Het kan echt niet zijn dat ze ons hierheen gevolgd zijn. Ik wordt uit mijn gedachten gehaald door een zachte klop op de deur. Ik leg voorzichtig de armen van Roos van me af en sta voorzichtig op uit bed. Ik doe de deur open en zie papa staan. "Klaar voor?" Ik kijk nog even achterom, maar zie Roos rustig slapen. Ik draai weer terug naar mijn vader en knik dan. We lopen zonder iets te zeggen naar het trappenhuis en verlaten het hotel. Plots wordt ik gebeld door Simon. "Jo dude, we zijn net geland." "We komen eraan." Ik hang op. "De jongens zijn net geland." "Prima, dan gaan we ze halen. Zitten ze in hetzelfde hotel als wij?" Ik schud mijn hoofd. "Nope, er was geen kamer meer vrij. Ze zitten in een hotel een paar straten verderop." We stappen de taxi in en gaan op weg naar het vliegveld. Eenmaal aangekomen zie ik de jongens al staan. Ik stap vlug uit, begroet ze even en leid ze dan weer naar de taxi. "We gaan naar jullie hotel. Daar kunnen we ongestoord even praten." De jongens checken in en we gaan naar boven. "Kan iemand ons nu even uitleggen wat hier allemaal gaande is?" Vraagt Trevor ongeduldig. Papa en ik kijken elkaar even aan en uiteindelijk begin ik te vertellen. "We denken dat de infinity bende hier is." "Wat?" "Roos zag een verrekijker in de bosjes, later komt er een kale man op haar af die haar in gebrekkig Engels aanspreekt. De beschrijving die ze gaf leek verdacht veel op een van die hogere mensen van die bende." "Oke. Wat gaan we nu doen?" "Geen idee, maar we moeten iets ondernemen. In Nederland rivaliseren is prima, maar ze moeten niet onze vakantie gaan verpesten." "Dus we gaan het hier voor eens en altijd uitvechten." "We kunnen het alleen Roos niet laten merken, ik wil niet dat ze hier in betrokken raakt." Iedereen knikt instemmend. 

We hebben wat mogelijke opties besproken en besluiten om morgen verder te kijken. Wie weet laten de Infinity's zich nog wel overdag zien. Vermoeid ga ik samen met pap weer de taxi in. Ook nu blijft het stil. In stilte gaan we naar boven. "Trusten" Mompel ik nog voordat ik de deur open doe en de kamer in verdwijn.

Hey lieve readers! Het is eindelijk vakantie, dus ik wil proberen om nu zo veel mogelijk te updaten :) Hoe is jullie vakantie tot nu toe? Ik moet vooral veel werken haha, maar het lekkere weer is wel heel chill! Heel veel liefs,