How I fel in love with my stepbrother - Nederlands

Hoofdstuk 33

Pov Roos

Ik heb de hele nacht niet kunnen slapen, omdat Mike de hele tijd in 'mijn' kamer was. Hij heeft gelukkig niks gedaan, maar ik kon toch niet slapen omdat ik bang was dat hij dan iets zou doen. Mijn wekker gaat om naar school te gaan. "Waar dacht jij heen te gaan?" "School, ik moet mijn eindexamen toch gaan halen en daarvoor moet ik naar school." "Dacht het niet. Jij blijft hier." Ik wil protesteren, maar mama komt binnen. "Weet je waar dat kind van jouw heen wilde gaan?" lacht Mike. "Nou?" "Naar school." Mama begint te schater lachen. "Dacht het niet." "Hoe moet ik dan mijn eindexamen halen?" "Een dagje school missen betekent niet meteen dat je je eindexamen niet haalt dom kind." Ik draai met mijn ogen. Ik moet en zou naar school gaan om Lars en de rest te zien. Ik moet er gewoon heen, maar het is duidelijk dat ze mij niet laten gaan. Dan krijg ik een geniaal idee. Ik weet nog uit mijn tijd met Mike, dat hij erg van drank houdt. Blijkbaar mijn moeder de afgelopen tijd ook. Dus ik stel het volgende voor: "Als ik dan toch niet naar school mag, kunnen we net zo goed iets gaan drinken toch?" Mike krijgt direct een sluwe lach op zijn gezicht. "Wat een goed idee." Mijn moeder kijkt mij nog even achterdochtig aan, maar als Mike terug komt met vodka en whiskey is alle achterdocht verdwenen. Mama pakt snel drie glazen en ze schudden telkens maar weer nieuw in. Nu weet ik dat ze allebei slaperig worden als ze teveel gedronken hebben, dus ze zullen snel in dromenland zijn. Ik zelf gooi telkens de drank weg, in de plant of achter het bed.

Na wat een eeuwigheid lijkt te duren vallen mama en Mike inderdaad in slaap. Ik zoek snel mijn telefoon, maar die kan ik niet vinden. Ik besluit om dan maar snel het huis te verlaten en door te gaan. Wat een geluk dat ze het huis niet op slot hebben gedaan. Vlak voordat ik het huis verlaat kijk ik nog even naar het huisnummer: 246. Ik weet dat Kirsten op nummer 134 woont en ik weet dat het vanaf haar 10 minuten fietsen is, dus meer dan 20 minuten lopen. Ik hoop met heel mijn hart dat mama en Mike blijven slapen. Ik begin naar school te rennen. Hopend dat Lars er nog is aangezien het al in de middag is.

Pov Lars

Ik kom op school, maar ik zie Roos nergens. Er is een kans dat ze later begint of dat ze niet naar school mag komen. Ik hoop het eerste. De dag gaat voor een deel voorbij, maar in de middag zie ik eindelijk Kirsten. "Kirsten!" Ze kijkt verbaasd op. "Heb jij Roos gezien?" Ze knikt van niet. "Fack!" "Hoezo. Wat is er dan?" Ik zucht en kijk om me heen. Ik zie een schoonmaak hok en trek haar mee daarnaar toe. Daar leg ik haar alles uit. "Oh god...ik denk dat ik weet in welk huis ze zit dan." Ik kijk haar vol verbazing aan. Ze knikt. "Ja er zijn nieuwe mensen komen wonen in het huis van vrienden van papa. Ik heb ze alleen nooit gezien." "Welk nummer!?" "Ik geloof 246, maar het kan ook 264 zijn." "Je bent een topper!" Ik sprint weg naar mijn auto en rijd naar de straat. Onderweg zie ik een meisje lopen wat verdacht veel op Roos lijkt. Wacht het is Roos! Ik stop de auto "Roos! Roos!" Het meisje kijkt om en ik zie een en al opluchting in haar gezicht. Haar stem breekt bijna "Lars" zegt ze met een glimlach. Ze rent op me af en springt in mijn armen. "Hey.. gaat alles goed met je?" Ze knikt in mijn hals. "Kom ik neem je mee naar huis." "Nee alsjeblieft niet. Hoe graag ik ook met je mee wil, ze komen me weer terug halen. We moeten het goed spelen. Ik zit in huis nummer 246 in de straat van Kirsten. Ik probeer een uitweg te vinden, maar het is nog niet gelukt. Mama en Mike slapen hun roes even uit, dus ik heb wat tijd. Ze houden me goed in de gaten, dus ik moet voorzichtig zijn." Ik knik en knuffel haar nog een keer. "Het gaat goed echt" Ze legt even haar hand tegen mijn gezicht aan. "Stuur me een berichtje als je iets hebt gevonden oke? Dan kom ik je halen." "Dat zou ik wel willen, maar mama heeft mijn telefoon. Ik zoek hem nog steeds, maar ook dat duurt nog even. Heb geduld oke? Ik kom naar je terug dat beloof ik." Ik knik en voordat ik het door heb plant ik mijn lippen op die van haar. Ons moment wordt verstoord door Mike. "Wat dacht jij hier te doen? Nu meekomen!" Hij sleurt haar mee. "Hou vol Roos! Alles komt goed!" Ze knikt even bang terwijl ze mij aan blijft kijken terwijl Mike haar mee sleurt. "Alles komt goed." fluister ik nog. In tweestrijd rij ik weer terug naar school. Aan de ene kant ben ik blij dat ik haar heb gezien, maar aan de andere kant hoop ik dat het met Roos allemaal goed komt. Ik kan er niet tegen dat ik niet weet wat er met haar gaat gebeuren.

Pov Roos

Mike heeft me door gehad en heeft me bij Lars weggesleurd. Ik ben heel blij dat ik hem heb gezien, maar ik vrees ook een beetje wat er nu gaat gebeuren. "Je moeder slaapt nog, dus je hebt geluk. Voor deze keer zal ik aardig voor je zijn, maar de volgende keer kom je er niet zo makkelijk vanaf. Begrepen?" Ik knik. "Bedankt." Hij glimlacht achterdochtig en ik vrees dat het hier toch niet bij gaat blijven.

Mike gooit me 'mijn' kamer in en doet de deur op slot. Ik begin een beetje rond te lopen en broedt op een plan. Ik zal en moet ontsnappen van hier. Als ik mijn telefoon zou hebben, zou ik de politie kunnen bellen dat ik ontvoerd ben door mijn moeder en mijn ex, maar ja wie gelooft dat? Dan kom ik op een geniaal idee. Ik vraag of ik mag tekenen om de tijd de doden en schrijf dan alle gebeurtenissen op. Misschien is dat geloofwaardiger? Ik heb geen idee meer. De kamer heeft een minuscuul raampje, maar daar ga ik nooit door heen passen en verder zit ik op de zolder, dus een gat in de muur of zo maken heeft ook geen zin, want als ik me dan naar buiten wil wurmen val ik zo'n paar meter naar beneden. Ik klop op de deur totdat Mike naar boven komt. "Ik snap dat ik geen telefoon of iets mag hebben, maar mag ik dan potlood en papier hebben zodat ik kan tekenen om de tijd de doden?" Hij kijkt me even dood aan. "Sure" hij loopt weg en komt even later weer terug. "Hier." "Bedankt." Als hij wegloopt begin ik meteen met opschrijven.

Hey lieve readers. Hoe is het met jullie? Ik hoop dat jullie dit stuk weer leuk vonden. Sorry voor het kut einde, maar ik had even geen inspiratie hahah. Heel veel liefs,