Hoofdstuk 35

2K 72 9
                                    

Hey lieve readers, even een a/n van te voren :) Ik waardeer het heel erg dat jullie het boek leuk vinden, maar steeds blijven vragen of ik verder wil gaan helpt niet helemaal. Ik heb het best wel druk met mijn studie en probeer alles bij te houden, maar ik heb ook nog een leven naast dit boek schrijven. Al met al; alleen maar liefde naar jullie en veel lees plezier. Heel veel liefs,

Pov Roos

Meteen als de les over is, ren ik het lokaal uit naar de aula. Lars wil net de aula uitlopen, dus ik trek een sprintje en spring op zijn rug. Als reflex pakt Lars mijn benen vast, zodat ik op zijn rug blijf zitten. Ik sla mijn armen om zijn nek en bedank hem wel duizend keer. Hij lacht, laat mijn benen los en recht zijn rug. Hierdoor beland ik weer met mijn voeten op de grond. Hij draait zich om en ik omhels hem. "Dank je, dank je, dank je." Glimlach ik. "Ik hoop dat het snel in werking gezet wordt." Ik knik instemmend. De tweede bel gaat, we nemen snel afscheid en ik vertrek naar de volgende les. Mijn laatste les. Ik ga snel naast Kirsten zitten en ik vertel haar meteen wat Lars en Geert voor een plan hebben. Kirsten gilt blij "Whaaaa girl eindelijk! Ik kan niet wachten tot je moeder en Mike je niks meer kunnen maken." De leraar en schreeuwt boos door de klas dat we stil moeten zijn. We knikken bedeesd en gaan verder met de lesstof.

Als de bel eindelijk gaat springen we op en sprinten we het lokaal uit. We rennen naar de aula en we sleuren Lars, Simon en Trevor in een knuffel. "Jullie zijn de beste." lach ik. Zij lachen ook even. Opeens komt Mike naar binnen gestormd en sleurt mij uit de handen van Lars. "Wat denk jij wel niet?!? Je komt nu mee potverdorie! Meteen uit school mee en volgens mij ben jij al 5 minuten klaar." Lars stormt op hem af en wil mij weer mee sleuren. Dan ontstaat er een soort van worsteling tussen Mike en Lars. Ik spring er tussen en ga voor Lars staan. Ik leg mijn handen op zijn borst en probeer hem naar mij te laten kijken. "Relax, Lars kijk me aan. Er is niks aan de hand. Je vader heeft een plan. Het gaat niet lang meer duren, relax. Hij is het niet waard." Uiteindelijk kijkt Lars mij aan en lijkt te kalmeren. "Ga je serieus luisteren naar dat kind?" Mike lacht. Uit al mijn kracht duw ik Lars verder weg. "Hij is het niet waard, relax." Ik kijk hem intens aan. Hij knikt langzaam en trekt me in een knuffel. Dan loopt hij weg en ongemerkt stopt hij een telefoon in mijn jas. "Hou dit bij je. We can do this." fluistert hij snel. Ik draai me verbaasd om en loop met Mike mee. Hij probeert nog 'leuk' te praten, maar ik negeer hem compleet.

Pov Lars

Roos loopt met de kwal mee en voelt even in haar zak. Ik ben blij dat Mike het niet heeft gezien, want zo kunnen we contact blijven houden. Een beetje kwaad ga ik naar huis. Simon en Trevor gaan met mij mee. We komen binnen en zien papa zitten. Verwachtingsvol kijken we hem aan.

Papa heeft het hele plan uitgelegd. Een vriend van hem werkt bij de politie en komt ons ondersteunen. Hij heeft zelfs wat meer agenten geregeld, die ons komen helpen. Opeens gaat mijn telefoon af. Ik sprint naar mijn telefoon en kijk op het beeldscherm. Het is een berichtje van Roos! 'Problemen. M&M laten mij niet alleen. Bedankt voor telefoon, is chill.' Ik laat het bericht aan de andere zien. "Dit gaat richting lastend bewijs! Dit bericht zegt dat ze er niet wil zijn. Om dit lastend bewijs te maken moet ze in een berichtje zeggen dat ze er niet wil zijn." Ik kijk wouter, de vriend van papa aan, "Moet ik dat gaan vragen?" "Nee het moet uit haar zelf komen." Ik knik. Alsof Roos dit heeft gehoord komt er een berichtje van haar binnen. 'Ik word gek. Ik wil terug naar jullie, Mama en Mike zijn totaal gestoord.' Mijn hart breekt stiekem een beetje. Wouter kijkt verbaasd. "Nou dat ging verrassend snel. Laten we haar gaan halen!" De andere 4 politieagenten stonden op en maakten zich klaar om te gaan. Ik voel een adrenaline kick. Vanavond is Roos gewoon weer hier! We gaan snel naar de auto's en gaan naar het huis.

Pov Roos

Ik moet weer eens eten koken, maar zoals altijd wordt ik in de gaten gehouden door Mike. "Je mag nog zo vaak voor ons koken als je een beetje over jezelf heen gekomen bent babe." Gad-ver-damme. Ik rol met mijn ogen en negeer hem. Ik ga verder met het koken van de pasta. Ik dek de tafel en roep mama. Ik heb net Lars een bericht gestuurd en hoop dat hij me snel komt halen. Ik wil hier niet meer zijn, ik wil gewoon zorgeloos bij Lars en Geert zijn. Na het eten ruim ik alles op en wil ik naar boven gaan, maar mama houd me tegen. "Waar dacht jij heen te gaan?" "Boven." "Wat ga je daar doen?" "Huiswerk." Mama kijkt me achterdochtig aan, maar laat me toch door lopen. Ze hoeft niet te weten dat ik geen huiswerk heb en dat ik gewoon even wil tekenen en schrijven.

Ik ben denk ik nog geen kwartier boven als ik de deurbel hoor. Mijn hart slaat een slag over. Lars is er! Ik wil naar beneden lopen, maar de deur zit op slot. Damn. Ik hoor stemmen beneden. Het is de politie? Ik sla op de deur en begin te roepen dat ik boven ben. Niet veel later hoor ik voetstappen op de trap. De deur gaat woest open. "Hou je stil kind. Mike en ik regelen dit. En als jij dit verpest ga je dat nog lang merken." De deur slaat weer dicht en op slot, waarna mama weer naar beneden rent. Dan hoor ik nog een keer de deurbel. Nog meer politie? Ik snap er de ballen nog van. Aan de nerveuze stemmen beneden hoor ik dat mama en Mike ook niet weten waar dit over gaat. Dan gaat de deurbel nog een keer en hoor ik vrijwel direct voetstappen op de trap. Voor ik het weet wordt de deur open getrapt en komt Lars binnen. Dit kan niet. Is het nu dan echt voorbij? Voor een aantal seconden staan we allebei versteend, totdat ik in zijn armen spring. Hij houdt me meteen stevig vast en zo staan we een tijdje. "Kom we gaan hier weg." Ik gris nog snel mijn tekeningen en verhalen mee en loop dan met hem mee. Hij pakt mijn hand en trekt me soort van de trap af. Als we beneden komen zie ik 4 politieagenten in de woonkamer en Simon en Trevor die mama tegen houden van lopen. Opeens breekt mijn hart als ik mama zo zie, maar Lars gaat beschermend naast me staan en loost me mee naar buiten waar Geert al in de auto zit te wachten. Simon en Trevor komen ook naar buiten en gaan ook in de auto zitten en dan rijden we weg. Ik kijk nog een keer achterom en zie dat een politieagent mama in een politieauto stoppen. Ik ben in tweestrijd. Ik ben heel erg blij om daar weg te zijn, maar het is en blijft mijn moeder. Lars ziet mijn blik en draait mijn hoofd zodat ik weer recht ga zitten. Ik glimlach waterig en kijk dan naar buiten.

Eindelijk komen we 'thuis' aan. "Zullen we een film kijken?" Ik knik blij. We gaan met z'n alle naar de woonkamer waar ik me al in de bank settle. Lars zet Flipped op, een van mijn lievelingsfilms, en komt naast me zitten. De rest komt om ons heen zitten. Al vlak nadat de film is gestart voel ik me wegzakken tegen Lars aan en val ik in slaap.

Pov Lars

Roos is eindelijk weer thuis. Ik heb Flipped voor haar op gezet, want ik weet hoe leuk ze die film vindt. Na een paar minuten valt Roos tegen mij aan in slaap. Ik kijk even snel naar haar en glimlach. Ik heb haar eindelijk weer hier bij me.

Hey lieve readers, het heeft even moeten duren, maar hier is ie dan! Het eind komt in zicht denk ik voor dit boek :o Hoe is alles met jullie? Ik kom bijna in mijn tentamen week and im not ready hahahah maar goed zal vast wel goed komen. Heel veel liefs,

How I fel in love with my stepbrother - NederlandsWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu