How I fel in love with my stepbrother - Nederlands

Hoofdstuk 12

Pov Lars
Ik kan de hele nacht al niet slapen. Ik weet niet tot wat Mike in staat is en ik weet dus niet hoe het met Roos is. Zou hij in staat zijn om haar te vermoorden? Nee dat denk ik niet. Ik word gek. Ik moet haar zien en wel nu.

We zitten gespannen in de auto. We zijn op weg naar het oude huis in het bos. Ik hoop dat we Roos vandaag vinden anders word ik gek.
We zetten de auto een kilometer of twee van het huis af. We willen niet de aandacht trekken aangezien het nog best vroeg is.

Langzaam maar zeker doemt het huis in de bossen op. Er staat een super groot hek omheen. Er lopen verschillende beveiligers buiten rond het huis. Dit moet het huis wel zijn. De jongens denken precies hetzelfde als ik. We duiken achter de bomen en struiken om een plan te bedenken.

Pov Roos
Ik word weer wakker. Alles doet pijn. Ik kan me niet veel meer herinneren. Oké even alles op een rijtje zetten. 'Date' met Mike. Lars. Meegetrokken. Slapen....slapen...wat komt er na slapen. Ik wil mijn hand naar mijn haar brengen maar hij zit vast. Hij zit vast?! Slapen....oh ja wakker gemaakt. Meegesleurd. Stoel. Boom van een kerel. Klappen.
Alles valt op zijn plek.
Met alle energie die ik nog in me heb probeer ik me los te rukken.

Na ik weet niet hoeveel tijd geef ik het op. Het touw geeft niks mee, de stoel geeft niks mee, niks geeft mee. Ik laat me slap worden. Ik hoop maar dat deze hel snel afgelopen is. Dan val ik weer in slaap.

Pov Lars
Plan is duidelijk. Gedoemd om te mislukken, maar het is een plan en er is een kleine kans van slagen.
Iedereen neemt zijn plek in. It's Showtime.
Simon belt aan vermomd als pizzakoerier. Hij houdt mensen aan de praat terwijl wij een andere ingang nemen.
Helaas komen we iemand tegen, maar gelukkig heeft Trevor killerskills.
Binnen no time kunnen we verder.
We komen bij een deur in het huis. Ofcourse op slot. Jard friemelt wat aan het slot en bam hij gaat open. We staan in een super grote ontvangsthal. Daniel, Trevor, Max en Matt gaan naar boven. Kevin, Jard en ik gaan naar beneden.

We komen in een lange gang met allemaal deuren. Nu zit er maar een ding op: alle deuren proberen en hopen dat we een teken van leven van Roos zien.

Pov Roos
Ik word vaag wakker van voetstappen op de gang maar ik heb geen kracht meer in mijn lichaam om er op te reageren.
"We moeten haar vinden anders word ik gek" "dude.... Misschien zit ze boven je weet het niet. Er zijn nog een paar deuren over. Kom op geef de moed nog niet op. We vinden haar wel." haar? Zoeken? Gek worden? Deuren over? Moed op geven? Zou Lars hier zijn? Ik moet het proberen. Dit kan mijn enige kans zijn.
"Lars?!" mijn stem laat me een beetje in de steek. Het zou op roepen moeten lijken maar het is eerder gefluister. Toch geef ik niet op. "Lars? Lars help! Lars!"

Pov Lars
"Lars?!" "Guys horen jullie dat ook of word ik gek?" "Lars? Lars help! Lars!" de jongens knikken. Ze horen het ook. We proberen als gekken iedere deur. De laatste deur op de gang is nog over. Dat moet hem zijn. "Roos? Hou vol we komen eraan" Kevin stampt de deur in. Daar zit ze. Verzwakt, mishandeld en ik vrees niet helemaal bij positieve. "Roos?" ze tild haar hoofd een beetje op, maar ik heb het idee dat ze het allemaal niet helemaal meekrijgt. "Houvol Roos. We halen je hieruit." dan komt Mike binnen. "Dat dacht ik niet." achter hem komt een boom van een kerel vandaan. Dit wordt nog lastig. "Houvol kleintje we redden het wel" nu komt het allemaal neer op teamwork. We mogen Mike niet bij Roos laten, maar die boom kan nog een probleem worden.

Pov Roos
Ergens krijg ik mee dat Lars hier is, maar ergens gaat alles aan mij voorbij. Alle energie is uit me gezogen. Ergens hoor ik Mike en ergens hoor ik iets van een gevecht, maar het kan ook een droom of zo iets zijn.
Na een tijdje voel ik dat ik opgetild word. Alles gaat zo voorzichtig dus het moet Lars wel zijn denk ik. Ik probeer mijn ogen open te doen maar het lukt niet. Ik voel de zon op mijn huid branden. We zijn dus ergens buiten. Dan voel ik dat ik ergens in een auto of iets word gezet. Ik hoop vurig dat ik bij Lars en de rest ben. "Lars?" ik fluister. "Shhjj het is goed kleintje. Ik ben hier. Je bent veilig nu" Lars. Dat is het enige wat ik kan bedenken als ik wegzak in een slaap.

Pov Lars
We hebben haar. De rest is bij ons gekomen toen we tegen Mike en Boom  moesten vechten. Op die manier hadden we een voordeel qua verrassing element.
We zitten nu in de auto naar huis. Ze is in slaap gevallen.

Als we bij ons huis zijn slaapt Roos nog steeds. Ik til haar op en breng haar naar binnen. Ik leg haar op bed. "Slaap lekker kleintje" ik geef haar nog een kus op haar voorhoofd en ga dan naar beneden.

"Thanks guys" "geen probleem bro. Daar zijn we vrienden voor. En het is niet de eerste keer dat we mensen hebben moeten bevechten" Daniel lacht. Ik lach mee. "Nogmaals bedankt ik zou niet weten wat ik zonder jullie zou moeten doen" "laten we niet sentimenteel worden bro" ik lach. "Laten we dan maar gaan gamen"

ik weet niet hoe tevreden ik ben over dit stukje. Wat vinden jullie ervan?
Liefs