Hoofdstuk 15

3.2K 94 7
                                    

Pov Roos

Toch een beetje zenuwachtig loop ik de wachtkamer binnen. Na een tijdje komt de dokter me halen. "Aan het eind van de gang rechts" ik knik alleen maar en loop de kamer binnen. Een beetje ongemakkelijk ga ik zitten. Waarom voel ik me nou weer ongemakkelijk? Ik zou me toch nergens voor hoeven schamen? Oh nee ik weet het alweer. Ik heb het niet zo op dokters. "Vertel. Wat is er precies aan de hand?" ik kijk hem eerst een beetje vertwijfeld aan. Dan begin ik toch maar mijn verhaal.

"Dat is niet niks Roos" zegt de dokter na mijn verhaal. Ik knik. "Goed dan ga ik even kijken. Kan je even je kleren uit doen?" ik kijk hem verschrikt aan. Wat is hij van plan? "Geen zorgen. Het is alleen om te onderzoeken wat er aan de hand is." ik kijk hem wantrouwend aan. Aan de ene kant wil ik weg rennen maar aan de andere kant is hij er om me te helpen. Ik doe mijn kleren uit en sta ontzettend awkward in mijn ondergoed.

"Goed. Zover ik kan zien heb je 3 gekneusde ribben. Verder wel wat gewrichten die een flinke klap hebben gehad maar je bent er nog goed vanaf gekomen. Je mag van geluk spreken" ik glimlach even. Gelukkig valt alles mee. "Ik verbind je ribben even zodat ze meer steun hebben. Dat mag er over 4 dagen vanaf. Neem verder veel rust en als je nog veel pijn blijft houden kan je pijnstillers nemen. Neem niet meer dan 2 pillen per dag." ik knik. Hij verbindt me nog even. "Bedankt dokter. Tot ziens." "geen probleem meisje. Beterschap!"
Ik loop opgelucht naar buiten. Gelukkig valt alles mee en kan ik het goed verbergen.

Pov Lars

We gamen de hele dag. Eten wat en gaan dan weer door met gamen. "Zullen we vanavond weer eens naar The Lights gaan?" "Prima plan" we maken ons klaar en vertrekken dan.

We zijn 2 uur binnen en alles gaat nu al fout. Trevor is al in een gevecht terecht geraakt, Simon heeft al gekotst en Kevin heeft al 4 blauwtjes gelopen. Jard en ik besluiten om iedereen bij elkaar te vissen en dan maar te gaan. Dit is voor niemand goed.

Weer terug bij Simon besluiten we dat we daar blijven slapen. Ik voel me wel een beetje schuldig tegenover Roos. Laat ik haar maar even bellen.
De telefoon gaat 4 keer over voor ze opneemt. "Met Roos" klinkt het slaperig. "Heey met mij" "Lars?" "uh ja?" "Heb je enig idee hoe laat het is?" "uh nee maar ik wilde even checken of alles oké is en ik wilde je even laten weten dat ik bij Simon blijf Slapen" "lief van je, alles is oké en zo iets had ik al bedacht ja omdat het nu zo'n 1 uur 's nachts is" "serieus?" "ja" "oh sorry ik heb je wakker gebeld of niet?" "nee joh ik had net bedacht dat ik nog even een rondje ging hardlopen....in het midden van de nacht...." "eh sorry. Eh slaap lekker nog en tot morgen" "no problem ik vind het wel lief van je. Slaap lekker en tot morgen" dan legt ze op. Ik glimlach even.

Pov Roos

Het is dus een feit. Ik ben vannacht alleen hier, want mama en Geert blijven ergens overnachten. Ik weet nog niet hoe chill ik hiermee ben. Ik besluit om een film op te zetten. Als Lars nou niet had gebeld was er niks aan de hand geweest. Ik zet een Disney film aan want ja Disney is life :')

Als de film is afgelopen kan ik nog niet slapen. Dan word dit een filmmarathon nacht.
Ergens midden in de marathon val ik in slaap.

Ik word best vroeg wakker en besluit om nog even te blijven liggen.
Na een uur sta ik toch op. Ik trek een makkelijke broek aan en een oversized vest. Ik doe mijn haar in een knot en doe dikke sokken aan. Het mag dan wel zomervakantie heten maar het is maar bar koud.
Ik slof naar beneden en maak een ontbijtje. Als ik midden in mijn ontbijt zit komt Lars binnen. "hey kleintje" "hey" zeg ik met volle mond. "Wil je ook?" Lars knikt. "Prima" ik sta op en maak hetzelfde voor hem als wat ik voor mezelf heb gemaakt. Zwijgend eten we het op.

Pov Lars

Onder het ontbijt kijk ik Roos aan. Ergens ben ik heel erg blij dat ik haar heb leren kennen, maar ergens ook weer niet. Ze doet dingen met me die niemand is gelukt en ik ben er nog niet over uit of dat een goed ding is of niet. Ze lacht onschuldig terug. "Ik ga vanmiddag even naar oma. Het is een lange tijd geleden dat ik haar heb gezien." ik knik. "prima" ze staat op en loopt naar boven. Ik zucht en ruim alles op. Als ze is vertrokken heb ik het huis voor mezelf denk ik aangezien papa en Hilde weer weg zijn. Of nog steeds. I don't know.

"Ik eet waarschijnlijk niet mee vanavond! Tot vanavond ergens een keer!" "prima! Doei!" en weg is ze.
Ik besluit om even te gaan zwemmen.

Het is intussen alweer avond en ik moet iets fixen om te eten. Ik besluit om dan maar gewoon iets te bestellen. Terwijl ik wacht op het eten zet ik een film op.

Pov Roos

Ik heb oma even gebeld om te zeggen dat ik eraan zou komen. Ze vond het zo fijn om weer iets van mij te horen. Ze is eigenlijk nog de enige grootouder die ik heb. Papa's ouders zijn allebei al jong gestorven en mama's vader is ook jong gestorven. Gelukkig kan ik het heel goed met oma vinden. Ze is een soort van mijn beste vriendin, mijn alles. Jeetje we zijn weer bezig met sentimenteel gedoe hoor.

Eenmaal aangekomen bel ik aan bij het goede huis. Oma is pas verhuisd naar een appartement, omdat haar oude huis te groot werd voor haar. Nu woont mijn oom in haar oude huis.
"Joehoe kom maar meisje" ze opent de deur met een zoemer en ik loop naar binnen. "Dag lief kind" "dag oma" ik omhels haar even. "Alles goed?" "ja hoor alles gaat zo zijn gangetje"

Aan het eind van de avond ga ik weer naar huis. "Dag oma, tot snel!" "tot snel meisje!"

Hey hier is weer een deel 🎉🎉
Hoe vinden jullie het verhaal tot nu toe? Let me know!
Hoe is jullie leven? :)
Liefs,

How I fel in love with my stepbrother - NederlandsWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu