How I fel in love with my stepbrother - Nederlands

Hoofdstuk 32

Pov Lars

Na een paar seconden wordt er op de deur geklopt. Papa komt binnen lopen met een bezorgde blik in zijn ogen. Ik kijk hem vragend aan. Ook Roos merkt papa op en maakt zich van me los. Er besluipt me meteen een beetje een koud gevoel. "Roos, ik vrees dat je toch met je moeder mee moet. Ze heeft gelijk; wij zijn niet getrouwd en ik ben niet wettelijk verantwoordelijk voor je." "Kan ik niet naar papa toe?" "Dat zou denk ik wel kunnen, maar niemand heeft iets van je vader gehoord. Hij is van de aardbodem verdwenen." het blijft even stil. Ik zie Roos een tweestrijd met zichzelf hebben. "Oke dan. Ik heb niet heel veel keus denk ik he?" papa schudt spijtig zijn hoofd. Ik geef haar een knuffel. "Als we het positief bekijken; als je met je moeder in deze regio blijft, zien we elkaar sowieso op school en zijn wij altijd dichtbij." Dit lijkt haar op te beuren. "Nou dan gaan we dat maar doen." Roos staat op en begint langzaam tassen bij elkaar te zoeken. Haar moeder komt binnen stormen. "Je tijd is om! Wij gaan." Roos protesteert, maar wordt meegetrokken. Ik wil haar pols pakken en haar dichtbij mij krijgen, maar papa houdt me tegen. "We zorgen dat dit goedkomt, maar nu moeten we haar laten gaan." Fluistert hij. Ik knik. Ik weet dat hij gelijk heeft.

Pov Roos

Ik wordt mee getrokken door mama. Ik wil wel protesteren, maar ik weet dat dat geen zin heeft. Mama trekt me de auto in. "luister goed kreng. We gaan naar mijn nieuwe vriend, Mike." Ik ben heel even verbaasd. "Als is in mijn ex Mike?" "Ja, maar hij is nu mijn vriend. Ik heb nog nooit zo'n goede relatie met iemand gehad. Hij begrijpt me zo goed." Zwijmelt mama. Ik rol met mijn ogen en ineens slaat de paniek toe. Mama en Mike zijn een koppel? Mike heeft mij gestalkt en aangereden, als ik Lars en Simon mag geloven. Mijn god dit gaat nooit goed komen. Ik voel subtiel in mijn broekzak. Ik voel mijn telefoon en de sleutels van het huis van Geert en Lars zitten. Als ik snel ben kan ik misschien Lars laten weten dat mama en Mike samen zijn. En misschien als ik heel snel ben, kom ik misschien nog wel bij hen binnen, zonder mama. "Mam? Ik moet heel nodig naar de wc. Kan ik niet heel even naar binnen bij Geert? Ik zweer het je, ik ga alleen even naar de wc." "Denk je dat ik dom ben? Dan vertel je waar je heen gaat, of nog erger; je sluit jezelf daar op en kan ik je alsnog niet meenemen. Nee kindje, als je dan echt zo nodig moet ga je hier maar in de bosjes." Ik zucht. Nou ja als ik een eindje verder op loop, kan ik wel ongezien Lars op de hoogte stellen. "Oke dan. Ik ben zo terug." Ik stap de auto weer uit en sprint de bosjes in. Snel pak ik mijn telefoon en stuur een berichtje naar Lars. "Wat ben jij nou aan het doen?! Hier die telefoon. Jij gaat helemaal niemand waarschuwen!" snel druk ik op verzenden en probeer nog het  bericht te wissen, maar mama komt op me af gestormd. In de worsteling probeer ik nog op oke te drukken, maar ik weet eigenlijk niet of het is gelukt. Uiteindelijk trekt mama de telefoon uit mijn handen en ziet alleen Lars zijn naam staan. "Wat heb je naar hem gestuurd?" Ik zet mijn meest onschuldige blik op. "Nog niks, je was me te snel af." Ik hoop dat ze het gelooft. Ze kijkt me achterdochtig aan, maar zegt er verder niks meer over. "En nu die auto in!" ik knik gehoorzaam en loop weer terug naar de auto.

Na een tijdje rijden stoppen we eindelijk bij een huis. Ik ken deze straat, want iets verderop woont Kirsten. Iets van een blij gevoel overspoelt me. Ik heb een kans op ontsnappen! Een klein probleem; mama heeft nog steeds mijn telefoon. Ik weet dat ze hem in haar tas heeft gestopt, maar ik weet niet wat ze ermee in het huis gaat doen. Mama loopt al naar de deur en sleurt mij zowat mee. Binnen staat Mike al te wachten. "Dag schatje. Welkom. Wij gaan zo'n leuke tijd hebben met zijn drieën." zegt hij met een vies lachje. Ik kijk hem kwaad aan. "Waar slaap ik?" "Niet zo chagrijnig kindje. Daar komen we zo op. Eerst maar even een rondleiding!" Ik rol met mijn ogen. 

Pov Lars

Roos is net weg en ik voel me nu al verloren. "Pap wat moeten we nou?" Papa knikt ook te neer geslagen. "Ik weet het ook niet jongen. Wettelijk kunnen we niks." "Maar er moet toch wel iets zijn wat we kunnen doen?" Het blijft stil totdat mijn telefoon trilt. Een bericht! Ik open snel het bericht. 'Alles is oke. Mama en Mike hebben relatie. Als ik meer weet ben je de eerste die het weet. XO' Roos! Ik laat het bericht aan papa lezen. Papa mompelt wat. "Pap wat is er?" "Het was voor haar allang over, zonder mij er iets over te zeggen. Ben ik nu gebruikt?" Ik geef papa een brohug. "Het komt goed pap. Dat beloof ik je. Ooit kom je de goede vrouw tegen." "Nou ja dat is het hem nou net. Ik dacht dat dit de goede vrouw was, maar dat blijkt toch niet zo te zijn." Ik kijk hem medelevend aan. "Zullen we even onze gedachten verzetten?" Papa begint een beetje te glunderen. "Zullen we net zoals eerst weer even gamen? Ik maak je namelijk helemaal in!" ik begin te lachen. "Dat had je gedacht ouwe man. Ik ben nog steeds de gamekoning in dit huis!" We lachen allebei en lopen naar de gamekamer.

Na een flinke tijd gamen besluiten we om toch maar te gaan slapen. We moeten wel. Vlak voordat ik in slaap wil vallen trilt mijn telefoon. Meteen ben ik weer klaarwakker. 'Mama had telefoon. Ben in huis, in straat bij Kirsten. Alles komt goed, Slaap lekker' meteen antwoord ik terug. 'We halen je terug, hou vol. Slaap lekker' Morgen hebben we weer school, dus ik hoop dat ze daar verschijnt.

Hey lieve readers! Het is weer even een tijdje geleden, maar hier is weer een deel! Hoe is alles met jullie? Heel veel liefs,