How I fel in love with my stepbrother - Nederlands

Hoofdstuk 23

Pov Lars

De volgende ochtend word ik wakker met een slaaparm. Ik ben even verward over waar ik ben, maar dan herinner ik me de nacht weer. Ik kijk naar hoe Roos slaapt. Ze heeft eindelijk rust en terwijl ze slaapt lijkt ze jonger dan ze is. Ik buig me langzaam naar haar toe en net voordat mijn lippen die van haar raken draait ze om. Ik schrik even en laat me terug in bed vallen.
Als het blijkt dat ze niet wakker geworden is, bekijk ik haar weer. Wat is ze mooi...En heel erg lief....wacht wat? Wat dacht ik zojuist? Dit kan niet gebeuren....Ik doe niet aan gevoelens.
Om mijn gedachtes af te schudden sta ik op en loop ik naar de fitnesszaal.
Na 2 uur zwoegen ga ik nog even zwemmen om mijn spieren op een andere manier te belasten. Na een uur ga ik het water uit en droog me af. Ik besluit om eieren met bacon te bakken als ontbijt. Dat is ook zo ongeveer alles wat ik kan koken.
Ik heb mijn ontbijt bijna op als Roos beneden komt. "Goeiemorgen." Glimlach ik. "Morgen." Mompelt ze terug. Ze pakt een boterham en begint er op te knagen. "Gaat het wel?" Vraag ik iet wat bezorgd. "Ja hoezo?" Antwoord ze kortaf. "Gewoon je kauwt op een droge boterham en doet ontzettend kortaf." Ze kijkt schuldbewust naar haar eten, staat dan op en verlaat de keuken met de woorden: "Ik heb mijn dag gewoon even niet. Let it go." Ik blijf verbaasd achter.

Pov Roos
Ik word wakker zonder Lars naast me. Ik raak eerst half in paniek, maar dan bedenk ik me dat hij vast al wakker is  en naar beneden is gegaan.
Ik merk dat ik vanacht ongesteld ben geworden. Ook dat nog.
Ik slenter naar beneden en voel me ronduit slecht. Ik ga de keuken in en zie dat Lars al bijna klaar is met eten. Ik heb eigenlijk geen zin in eten dus pak ik gedachteloos een boterham. Later besef ik pas dat ik er niks op gedaan heb. Jammer dan. Lars probeert een gesprek aan te gaan maar ik kan even niks hebben nu dus ga ik maar weer naar boven.
Als eerst neem ik een lange douche. Ik geniet van de heerlijk warme stralen en was mijn haar en lichaam.
Helemaal warm van de douche stap ik de badkamer uit en ga naar mijn kast. Ik kies voor een simpele trainingsbroek met een oversized trui erop. Ik zou aan school moeten werken, maar ik heb er geen zin in. Wat een verrassing. Ik besluit om films te kijken.

Pov Lars
Ik ruim alle ontbijt spullen op. Wat de heck had Roos nou net? Ik heb geen idee.
Ik hoor gestommel boven. Oh ja papa en Hilde zijn hier ook nog natuurlijk. Niet lang daarna komen ze irritant verliefd de keuken in. "Ha zoon! Jij maakt wel even een ontbijtje voor mijn zonnestraaltje en voor mij toch?" Hij slaat klef zijn arm om Hilde heen en geeft haar vol op haar mond een zoen. "Gadver. En nee ik heb wel wat beters te doen." "Kom jongen niet zo bijdehand doen. Wees voor een keer een goede zoon en maak gewoon een verdomd ontbijt." "Voor een keer een goede zoon zijn? Wat bedoel je daar nou weer mee?" Mijn bloed kookt.

Pov Roos
Ik hoor geschreeuw beneden. 'De volwassenen' zijn vast wakker. Als ik Lars hoor schreeuwen haast ik mezelf naar beneden en ren naar de keuken. "Een goede zoon zijn? Wat bedoel je daar nou weer mee?" Ik hoor hoe boos Lars is. Ik snel me naar hem toe en leg voorzichtig mijn hand op zijn schouder. Met mijn andere hand pak streel ik voorzichtig over zijn handrug. Hij lijkt te kalmeren en kijkt snel opzij en schenkt me een kleine glimlach. Dan kijkt hij weer strak naar zijn vader. Zijn vader kijkt ons geamuseerd aan. "Het zal toch niet? Kijk Hilde onze kinderen denken dat ze een relatie met elkaar kunnen hebben. Wat een grap." Mama schiet in de lach. "Wat vertederend. Mijn Roos denkt dat ze alles mag en kan wat ze ook maar wil." Ze kijkt gemeen mijn kant op. Ik snap er niks meer van. Waar gaat dit heen?

Pov Lars
Opeens neemt het gesprek een heel andere wending. Opeens denken papa en Hilde dat we iets hebben?  Roos streelt nog steeds over mijn hand. Vreemd genoeg kalmeert het me. Ik weet niet of dat zij het weet, maar op deze manier houdt ze me tegen om mijn vader niet een klap te verkopen. Al schreeuwt elke vezel in mijn lichaam dat hij echt wel een dreun verdiend, zij houdt het tegen. Niet sentimenteel worden nu. "Daar gaat het niet om. Ik vroeg je wat. Heb dan ook de ballen om mij antwoord te geven." Ik richt het gesprek weer op de uitspraak van mijn vader. "Oh jongen dacht je nou echt dat je moeder zomaar is weggegaan? Dat is jouw schuld." Wat? Ik had veel verwacht maar niet dit. "Wat?" "Wat nou Wat? Je moeder kon jou niet meer aan. Je bent altijd al een vervelend kind geweest. Nooit tevreden, altijd de held uit hangen en altijd voor problemen zorgen. Je moeder trok het gewoon niet meer." Ik blijf aan de grond genageld staan. Dit is niet zojuist gebeurt. Dit heeft hij niet gezegd. Het is niet waar. Toch? "Wat? Dacht je wat anders dan? Wat ben je toch triest." Ik barst uit. Dit kan niet. "Jullie zijn hier degene die triest zijn." Zegt Roos verbazingwekkend kalm maar je hoort heel goed dat ze boos is. Ze pakt mijn hand en trekt me mee voordat 'de volwassenen' nog iets kunnen zeggen. Roos trekt me de trap op, maar na de woorden van papa wil ik mexelf alleen nog maar klemzuipen met de boys. "Het is jouw schuld niet." Het moet lief klinken, maar zo komt het niet bij me binnen. "Oh Ja? Hoe weet jij dat nou weer? Je was er niet bij." Ik ruk me los. Ze kijkt me verbaasd aan. En alsof ze wil vragen of het wel goed met me gaat "Het gaat je geen moer aan, dus bemoei je er niet mee." Ik zeg het bozer dan ik eigenlijk bedoel. Ik zie ik haar ogen dat ze zich gekwetst voelt. Shit. Net nu het weer oke was tussen ons. Zonder nog wat te zeggen draait ze zich om en loopt naar haar kamer. Fack. Lekker gedaan vriend, denk ik in mezelf. "Roos! Roos wacht. Zo bedoelde ik het toch niet...." maar het is al te laat. Ze is al in haar kamer. Gefrustreerd sla ik met mijn vuist tegen de muur. Als ik naar mijn kamer loop app ik de jongens. Ik heb zin om me laveloos te zuipen met hen. Algauw krijg ik van iedereen een reactie. Vanavond naar The Light en nu indrinken bij Kevin. Tevreden en wat ongerust trek ik een zwarte broek aan met een wit t-shirt. Het spant goed rond mijn spieren en ik weet dat ik zo sowieso een chick kan scoren.

Pov Roos
Lars gedraagt zich weer als een eikel dus ik besluit zonder iets te zeggen naar mijn kamer te gaan. Ik hoor hem nog roepen, maar ik negeer het. In mijn kamer sluit ik de deur en stort ik in. Wat een klote dag. Ik ga op bed liggen en val in een onrustige slaap.

Eindelijk weer een deel 🎉🎉 sorry dat het weer een tijdje heeft moeten duren, maar school is killing 😱😭 super bedankt dat jullie dit boek lezen ❤ hoe is het met jullie?
Heel veel liefs,