UNEDITED
-Αχιλλέα πες μου σε παρακαλώ τι έγινε, ποιος σε χτύπησε? Ανησυχώ!
Είπα και τελικά πέρασα τα χέρια μου γύρω από την μέση του αναποδίδοντας στην αγκαλιά του.
-Σσσσς. Άφησε με να απολαύσω την στιγμή..
Είπε με την βαριά και sexy βραχνιασμένη φωνή του.
Γίναμε μούσκεμα.
Πήρα μια βαθιά ανάσα και φύσιξα ζεστό αέρα στα χέρια μου γιατί να μην ξεχνιόμαστε, ειναι 2:00 ΤΟ ΒΡΑΔΥ.
Κάποια στιγμή άρχισα να τρέμω κιόλας. Όχι και τόσο, αφού με έχει όλη αυτήν την ώρα στην αγκαλιά του, μόνο τα χέρια και τα πόδια μου.
-Νεφέλη κρυώνεις?
Με ρώτησε ήρεμα σφίγγοντάς με λίγο περισσότερο στην αγκαλιά του.
-Ν-ναι λίγο..
Είπα ρουφόντας την μύτη μου.
Τότε με βγάζει από την αγκαλιά του και με ήρεμες κινήσεις με βάζει να ξαπλώσω πάνω στο στέρνο του.
(κάπως έτσι φανταστείτε μόνο που ήταν στο έδαφος λολ)
Βγάζει τη ζακέτα του και την τοποθετεί στους ώμους μου παίρνοντας με και πάλι αγκαλιά.
ΑΙΧΙΑΚΖΞΣΝΞΧΚΑΚΚΧΞΣΝ!
Δεν το πιστεύω! Με έχει αγκαλιά με έχει αγκαλιααα
Σκάσε μωρή μουρλή και βοήθα τον χτυπημένο άνθρωπο! Αι σιχτίρ.
Α! Ναι σωστά..
-Αχιλλέα τώρα που ηρέμησες, μπορ-
Δεν πρόλαβα να τελειώσω την πρόταση μου και σφράγισε τα χείλη μου με τα δικά του.
Άνοιξε ελαφρώς το στόμα μου με το δικό του ψάχνοντας για την γλώσσα μου. Τώρα πια χώρευαν τον δικό τους χορό.
Το περίεργο ξέρετε που είναι?
Που καλέ?
Είναι ότι δεν έκανα καμία κίνηση για να φύγω το ίδιο κι εκείνος. Ήταν σαν να το θέλαμε και οι δύο σαν.. Σαν να το είχαμε ανάγκη ένα πράγμα.
BẠN ĐANG ĐỌC
Ο γιος του λυκειάρχη μου.|BOOK1|
Teen FictionΠέρασα με βιαστικά βήματα από μπροστά του αποφεύγοντας να τον κοιτάξω στα μάτια γιατί ήξερα και μάλιστα πολύ καλά πως θα το φάω το κεφάλι μου!! -Βρε βρε βρε.... Νεφελάκι θα σε μαλώσω! Που πας και δεν μας λες κι εμάς?? Φτού σου το κέρατο μου! Με εί...