Άρχισε να περπατάει σκυφτά πέρα-δώθε,χωρίς να βγάλει άχνα για μερικά λεπτά.
Εγώ προσπαθούσα να μην χάσω την υπομονή μου που μεταξύ μας, δεν διαθέτω και πολύ!
Πόση υπομονή μπορεί να έχει μέσα του το 1,68??
-Πίστευα πως θα σου είχε πει...
Είπε τελικά και σταμάτησε κοιτάζοντας με επίμονα στα μάτια.
-Ναι μου είπε κάτι για ένα πουτανάκι που μάλλον θέλατε και οι δύο.. Αναρωτιέμαι τι στο καλό είχε και σας τραβούσε και τους δύο!
Είπα κάπως αμήχανα παίζοντας με την άκρη της μπλούζας μου.
Στο άκουσμα των τελευταίων λέξεων τα χαρακτηριστικά του προσώπου του σκλήραιναν. Τα πανέμορφα ματιά του και αυτά το ίδιο. Αμέσως στο μυαλό μου ήρθε για ακόμη μια φορά ο ίδιος και απαράλλαχτος Αχιλλέας Σταθάτου.
Εκείνου που άλλαζε τις γυναίκες σαν τα πουκάμισα. Το ένα πίσω από το άλλο. Εκείνου που δεν ήξερε πως να φερθεί σωστά σε μια γυναίκα.
Μετά όμως θυμήθηκα όλα όσα είχαν γίνει τις τελευταίες εβδομάδες. Δεν κολλούσε τίποτα μεταξύ του! Ήταν σαν.. Σαν να έβλεπα έναν άλλον Αχιλλέα μπροστά μου, που προφανώς δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τον παλιό Αχιλλέα.
Τι έγινε μέσα σε ένα τόσο μικρό χρονικό διάστημα και άλλαξε?? Ή μάλλον τι τον άλλαξε???
Δεν κολλάει τι-πο-τα! Γκρρρρρ!
Τότε με έπιασε από το μπράτσο και με κοίταξε κόλλησε με βία σε ένα δέντρο που βρισκόταν πίσω μας.
Έντρομη εγώ δεν μπορούσα να κάνω τίποτα παρά μόνο να ανασαίνω βαριά και να φοβάμαι. Ω ναι, φοβάμαι.
-Μην την ξαναπιάσεις στο στόμα σου! Δεν την ξέρεις καν! Ή μάλλον θα σου το θέσω αλλιώς. Την ξέρεις και μάλιστα από τότε που έχεις γεννηθεί απλώς, δεν την ανακάλυψες ακόμη... ΓΑΜΩ ΤΟ ΣΤΑΝΙΟ ΜΟΥ ΔΕΝ ΠΡΈΠΕΙ!! Αν το μάθει θα..
Κόμπιασε για λίγο και ύστερα χτύπησε με δύναμη το χέρι του στο δέντρο δίπλα ακριβώς από το κεφάλι μου.
Παναγίτσα μου. Πρώτη φορά τον βλέπω τόσο θυμωμένο. Μα καλά τι έχει γίνει πια με αυτήν την γκόμενα τέλος πάντων?!
Ξαφνικά έχωντας το χέρι του ακόμη δίπλα από το κεφάλι μου πέρασε το άλλο του χέρι γύρω από την μέση μου και κόλλησε το κεφάλι του με το δικό μου.
Ένα ρίγος διαπέρασε όλο μου το σώμα στο άγγιγμα του. Άρχισε να ανασάνει πιο βαριά. Εγώ από την άλλη άρχισα να ηρεμώ... Τι γίνεται??
Σούφρωσε τα φρύδια του και με κοίταξε στα μάτια... Αχ αυτά τα μάτια!
-Δεν θυμάσαι..
Ψιθύρισε λυπημένος και θυμωμένος ταυτόχρονα.
Σαν τι να θυμηθώ δηλαδή??
Σκεύτικα έκλεισα τα μάτια μου γέρνοντας το κεφάλι μου πίσω.
Μέχρι να ανοίξω τα μάτια μου είχε ίδη εξαφανιστεί.
-Αχ ρε Αχιλλέα!
Φώναξα και πέρασα το χέρι μου μέσα από τα μαλλιά μου.
Εσυρα τον κορμό μου μέχρι το έδαφος και έφερα τα γόνατα μου στο κεφάλι μου...
Πως έφυγε έτσι τώρα? Άφησε πίσω του ένα σωρό αναπάντητα ερωτήματα να στριφογυρίζουν στο κεφάλι μου και δεν με αφήνουν να ησυχάσω!
Που κολλάω εγώ με εκείνη την κοπέλα? Που κολλάει ο Αχιλλέας ο Αγγελος... Όλοι!!! Μέσα Σε τι είμαστε μπλεγμένοι ένας θεός ξέρει!!
Σηκώθηκα και αλαφιασμένη πήρα τον δρόμο για το σπίτι μου μιας που εχει υπερβολικό κρύο εδώ έξω. Το είχα ξεχάσει τελείως αυτόν!
Τι έγινε Νεφελάκι? Ερωτευμένη δηλώνουμε και δεν το μετανιώνουμε??
Φωνούλα δεν είναι ώρα αυτή για μαλακίες! Μπορείς να σκάσεις?
Δεν μου αρέσει απάντησεςςςς
ΩΧΟΥ ΝΑΙ! ΝΑΙ ΕΙΜΑΙ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΗ. ΩΡΑΙΑ!?....
***
Τι είσαι??! 😱(Ναι όχι ότι εμείς δεν το καταλάβαμε 😉)
Τι μπέρδεμα υπάρχει άραγε?? (ωω πολλά και διάφορα μωρά μου, πολλά και διάφορααα)
Εσείς τι κάνετε? Ελπίζω να είστε πολύ καλύτερα από εμένα. 🌹
Δεν ανέβασα χτες γιατί με έπιασε ένα αλλεργικό σοκ και πήγα στην νοσοκομείο. (#💉στονπισινουλημουυ)
Spoiler alert!⚠:Θα το μάθει πάλι ο Αγγελουκοςςςς, θα γίνει της πρώην του νιν σας aka της πουτάνας, μπορεί pov Αχιλλεαααα🌹😉😂
Αυτά! 😴
Αν σας άρεσε ψηφίστε και πείτε μου την γνώμη σαςςς
Μέχρι το επόμενο Φιλουμπεςςς πατατουλινομωρουλίνια μουυ😘😘😘
-Μαμα πατάτα που τις πονάει ο ποσινούλης 😢😢(μην γελάσετε. Αν το κάνετε να τρώτε από δω και πέρα ΚΑΘΕ μέρα μπάμιες πρωί βράδυ!) 💘💘💘
أنت تقرأ
Ο γιος του λυκειάρχη μου.|BOOK1|
أدب المراهقينΠέρασα με βιαστικά βήματα από μπροστά του αποφεύγοντας να τον κοιτάξω στα μάτια γιατί ήξερα και μάλιστα πολύ καλά πως θα το φάω το κεφάλι μου!! -Βρε βρε βρε.... Νεφελάκι θα σε μαλώσω! Που πας και δεν μας λες κι εμάς?? Φτού σου το κέρατο μου! Με εί...
