Ο γιος του λυκειάρχη μου.|BOOK1|

Κεφάλαιο 18ο

UNEDITED

Έβαλε αμήχανα τα χέρια του στον αυχένα του και πήρε μια βαθιά ανάσα.

Εγώ ως συνήθως, είχα μείνει να τον κοιτάω. Μου είχε λείψει τόσο γαμημένα πολύ το να τον βλέπω. Τώρα τελευταία με αποφεύγει πάρα πολύ...

-Λοιπόν?

Ρώτησα και μόνο τότε πήρε την βλέμμα του από την πάτωμα, για να με κοιτάξει.

-Αα ναι.. Σωστά.

Είπε και έμπλεξε τα χέρια του, στηρίζοντας τα στα πόδια του.

-Ήρθα εδώ και συγκεκριμένα τέτοια ώρα, γιατί θέλω να σου ζητήσω συγνώμη... Συγνώμη που τόσο καιρό σε αποφεύγω, που όταν χαμογελάς, δεν είμαι εγώ ο λόγος, συγνώμη που σε έκανα να υποφέρεις, συγνώμη που σε έμπλεξα σε όλο αυτό....

Είπε και έκανε ένα βήμα προς τα μέρος μου, γονατίζοντας μπροστά μου και πιάνοντας τα χέρια μου τρυφερά.

-Εεεε..

Δεν μπορούσα να αρθώσω λέξη. Είχα χαθεί στα λόγια του. Ήταν τόσο γλυκός και μια στιγμή! Δάκρυσε???

-Αχιλλέα μου?

Τον ρώτησα σουφρώνοντας τα φρύδια μου, πιάνοντας τον από το πιγούνι και ανασηκώνοντας το λίγο. Ίσα ίσα να δω τα μάτια του.

-Κοίταξε με βρε μάτια μου...

Είπα και το έκανε. Οι ματιές μας κλείδωσαν. Έβλεπε τόσο βαθιά μέσα μου, που φοβόμουν να μην καταλάβει πως νιώθω τόσο καιρό γιαυτόν...

Τότε ήταν που πήρα την πρωτοβουλία και... Τον φίλησα! Ναιπ. Καλά είδατε. Τον φίλησα.

Δεν άργησε να ανταπεδώσει στο φιλί μου. Έβαλε το χέρι του πλάγια από το κεφάλι μου και με έσπρωξε απαλά πίσω, ανεβαίνοντας πάνω μου.

Το φιλί αυτό σιγά σιγά, γινόταν όλο πιο απαιτειτικό και πιο άγριο. Με γρήγορες κινήσεις, έβγαλε την μπλούζα μου, αφήνοντας με μόνο με το σουτιέν μου...

-Αχιλλέα?? Γιατί ταρακουνιέμαι? Αχιλλέα???

Και έτσι... ΞΥΠΝΗΣΑ???

-Μαμά???

-Σήκω παιδί μου. Έβλεπες εφιάλτη μάλλον..

ΕΕ ΟΧΙ ΟΧΙ!

Μα δεν γίνεται να το φαντάστηκα όλο αυτό! Ήταν τόσο αληθινό, τόσο... Γκρρρ!!!

Μήπως αρχίζω και τρελαίνομαι???

-Τι κάνεις εσύ εδώ ρε μαμά! Εσείς δεν θα πηγαίνατε στην γιαγιά?

Εε μην μου πείτε πως το ονειρεύτηκα ΚΑΙ αυτό!

-Ναι βρε παιδί μου, απλώς γύρισα να πάρω μερικά ρούχα γιατί μάλλον θα καθίσουμε λίγο ακόμη..

Ουφ! Τουλάχιστον αυτό δεν ήταν όνειρο!

-Αα σήμερα που τέροιαζα του ν καναπέ, βγήκα στην γωνία αυτό το βραχιόλι... Μήπως είναι δικό σου?

Είπε και το κράτησε στον αέρα... Κάτσε... Αυτό ΟΝΤΩΣ είναι του Αχιλλέα! Θυμάμαι να το φοράει σίγουρα!!

Κάτι γίνεται εδώ πέρα....

***

Ναι πάλι καλά που το κατάλαβες....

Λοιπόν! Γειά σας γειά σας μωράκια μου! Τι κάνετε? Ελπίζω καλά!

Συγνώμη που άργησα τόσο πολύ για να βάλω καινούριο κεφάλαιο, αλλά δεν είχα καθόλου έμπνευση...

SPOILER ALERT!!⚠:POV Αχιλλέα βρε ατιμουτσικα! (για να ξεκαθαριστεί η κατάσταση πίσω πάνω... Χεχε😅

Αυτά!

Αν σας άρεσε σχολιάστε και ψηφίστε!

Μέχρι το επόμενο Φιλουμπεςςς! 😘😘😘😘

-Μαμά πατάτα, που το πάει για... Σχέση!!!!!! (σσσσς! 😉)