Ο γιος του λυκειάρχη μου.|BOOK1|

Κεφάλαιο 27ο

UNEDITED

Πρώτη ωρα:Μαθηματικά. Η ώρα δεν λέει να περάσει. Έχω φτάσει να κοιτάω το ρολόι κάθε 2 λεπτά!

Θα τρελαθώ!!

Η μαθηματικός σήμερα όπως κάθε μέρα άλλωστε, είναι σαν να μη της καθόταν ο άντρας της χτες το βράδυ.

Έριξα μια σύντομη μάτια προς την έδρα της ξινισμένης για να βεβαιωθώ ότι η βαρεμενη μούρη της ήταν στραμμένη προς τον πίνακα για να πάρω το στυλό και πάλι στα χέρια μου.

Ώρα να μεγαλουργήσω πάλι!!

Άνοιξα το καταραμένο αυτό βιβλίο σε μια άσχετη σελίδα και δεν θα το πιστέψετε! Άρχισα να το μουτζουρώνω!

Ωωω ναιιι

Ασύμμετρες γραμμές από δω και από κει, άλλες διαγώνιες άλλες με καμπύλη, καρδιές που έτρεξαν και δεν έφτασαν ποτέ στο να γίνουν ωραίες... Τέτοια πράγματα.

Όλα αυτά μέχρι που άκουσα το επίθετο μου.

-Δεσποινίς Παπαϊωάννου, στον πίνακα!

Φώναξε η μεγερα χτυπώντας τον μαρκαδόρο απανωτές φορές στον πίνακα.

Αν το συνεχίσει ορκίζομαι να της τον βάλω εκεί που δεν της το βάζει ο άντρας της!!!

-Κοιτάω κυρία

Είπα χωρίς να δώσω περετερω σημασία ρολαροντας τα μάτια μου και επικεντρώνοντας στο αριστούργημα μου.

-Μην μου πουλάς εμένα ειρωνεία Παπαϊωάννου μη σε πάω στον λυκειάρχη!

Γαύγισε το κοπρόσκυλο αλλά τι κρίμα, μόλις χτύπησε το κουδούνι!

-Α! Ίσως κάποια άλλη φορά.

Είπα με ένα ειρωνικό χαμόγελο ζωγραφισμένο στο πρόσωπο μου.

Πηρα την ζακετουλα μου και άφησα την στρίγγλα να με κοιτάει με μίσος.

Well, bye bye boo boo!

***

Δεύτερη ώρα :Γυμναστική. Τουλάχιστον αυτή η ώρα πιστεύω πως θα περάσει γρήγορα, μιας που θα παίξουμε volley.

Άνοιξα την πόρτα από το κλειστό γυμναστήριο του σχολείου, για να αντικρίσω έναν Αχιλλέα να τρέχει πάνω κάτω κάνοντας διατάσεις

Μα καλά, πότε ήρθε αυτός από την κοπανα;

Αα δεν σας είχα πει ε; Λοιπόν.

Όταν φτάσαμε εξω από τον χώρο του σχολείου και καλά δεν είχε τσιγάρα, οπότε θα πήγαινε να πάρει και θα ερχόταν αμέσως.

Ναι,αμέσως...

Στο θεματακι μας τώρα. Τα αετισια και μπυρπιλοτά μου μάτια, έπιασαν και όλο το τμήμα Β2.

Μα καλά, τι γίνεται εδώ;

-Έλα, έλα λίγη ησυχία.

Είπε ο γυμναστής χτυπώντας παλαμάκια για να σταματήσουν την οχλαγωγία(το σκότωσα εε;) τα παιδιά.

-Λοιπόν, θα υπάρξουν κάποιες αλλαγές στο πρόγραμμα σας μόνο για αυτή την ώρα επειδή λείπει η κ.Καρύδι.

Ουυ μάλιστα

Είπα από μέσα μου και ρολαρα τα μάτια μου.

-Ωραία τώρα, 3 γύρους όλο το γήπεδο και μετά εδώ για διατάσεις.

Είπε και όλα τα παιδιά σαν πρόβατα άρχισαν να τρέχουν σε ένα πράγμα που ας το κάνει ο Θεός, θα το λέγαμε σειρά.

Άρχισα και εγώ και κάπου στον δεύτερο γύρω ζεστάθηκα οπότε έβγαλα την ζακέτα μου.

Αμέσως άρχισαν οι μαλακιες του τύπου:Πω πω τι κωλαρα είναι αυτή; βγαλτα όλα μάνα μου και κύριε πάμε άλλον έναν μιας που έχουμε ωραίο θέαμα.

ΠΑΠΑΡΕΣ. ΑΧΡΗΣΤΑ ΓΩΜΑΡΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ!

Δεν μίλησα και έβαλα την ζακέτα μου μπας και σκάσουν.

Σταματήσαμε το τρέξιμο και αρχίσαμε τις διαστάσεις. Εγώ αφού δεν υπήρχε κάπου άλλο μέρος να πάω να κάνω ήσυχα τις διατασούλες μου, κάθισα στο κέντρο.

Καθώς έκανα την άσκηση που έπρεπε να σκύψουμε, άκουσα και πάλι τις ίδιες παπαριες από τα ιδια άτομα.

-Σκάστε γαμω!

Γύρισα απότομα προς το μέρος τους κοιτώντας τους όλους έναν προς ένα εξονυχιστικά.

-Ωπα η κωλαρα μιλάει. Άρα δεν σου έφαγε καμία γατούλα την γλώσσα εε;

Ήμουν έτοιμη να του σύρω κάθε μπινελίκι που ήταν εφικτό να βγει από ένα στόμα αλλα κάποιος πήρε τον λόγο.

-Μαλακα βγάλε τον σκασμό μην σε κάνω ένα με το πάτωμα.

Ωχ...

Όχι ρε Αχιλλέα!

***

Επ!

Γειά σας πατατουλινια μου!

Τι κάνετε; ελπίζω όλοι και όλες καλά 💖

Είδατε που έγραψα σύντομα;

Είναι επειδή σας αγαπάω μωρεεε😍

Spoiler Alert! 🚨POV Αχιλλέα! (ooooh yeeeeaaa) και σαν να μυρίζομαι άγγελο... 😎)

Αυτά!

Μέχρι το επόμενο φιλουμπεεεεςςς😘😘😘

-Μαμά πατάτα που τρώει πατατάκια #παταταεισαιδυναμη🍟