Ο γιος του λυκειάρχη μου.|BOOK1|

Κεφάλαιο 19ο

UNEDITED
P.O.V Αχιλλέα 🌹(μουαχαχαχα)

Κάθισα σε μια γωνία στον δρόμο, κρατώντας ένα μπουκάλι βότκα στο χέρι μου.

Γιατί, γιατί να έχουν γίνει οολα τόσο μπάχαλο? ΓΙΑΤΙ?

Σκεύτικα και πέταξα με δύναμη το μπουκάλι στο έδαφος. Έσπασε σε μικρά κομμάτια, όπως η καρδιά μου.

Πρέπει να την δω.

Έβαλα τα χέρια στις τσέπες, και άρχισα να περπατάω με γοργά βήματα για το σπίτι της.

Περίμενε μωρό μου έρχομαι.

***

Μετά από μισή ώρα ποδαρόδρομο, κατάφερα να φτάσω έξω από το σπίτι της αλλά ήταν πλέον αρκετά αργά.

Η εξώπορτα ήταν ανοιχτή οπότε πέρασα μέσα με μεγάλη ευκολία.

Χμμ.. Για να δούμε τώρα.. Σε πιο μπαλκόνι να σκαρφαλώσω?

Δε γαμιεται, θα πάω στο δεξί.

Πέρασα μπροστά από το παράθυρο και προσπάθησα να σκαρφαλώσω στην μπαλκόνι, μιας που δεν ήταν και τόσο ψηλά.

Καθώς προσπαθούσα να ανέβω από το μπαλκόνι, ένιωσα κάτι αιχμηρό, να ακουμπάει την πλάτη μου.

Με τα αντανακλαστικά μου τα γατίσια,κατάφερα να δώσω μια ξανάστροφη σε όποιον και αν βρισκόταν από πίσω μου-ωω θεέ μου τι μαλακια έκανα?!

-Νεφέλη? Νεφέλη μου κόψε της μαλακίες και άνοιξε τα ματάκια σου σε παρακαλώω

Είπα και έπεσα στα γόνατα, πιάνοντας και φέρνοντας του κεφάλι της μαλακα πάνω τους.

-Έλα καρδιά μου σε παρακαλώω

Εικέτευσα για ακόμη μια φορά αλλά τίποτα.

Έβαλα το αυτί μου στο στήθος της. Αα εντάξει, αναπνέει.

Να παρτα μαλακα. ΠΩΣ ΘΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΚΡΙΣΕΙΣ ΤΩΡΑ ΡΕ ΠΑΠΑΡΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΤΥΨΕΙΣ? ΕΕΕ!?

Καλά καλά μην φωνάζεις! Θα σε απολύσω κανόνισε!

Την σήκωσα στα χέρια μου και την πήγα μέσα, ξαπλώνοντας την στον καναπέ.

Είναι πανέμορφη ακόμη και έτσι ρε πουστη μου. Μπορεί να μην λάμπουν τα ματάκια της, αλλά ακόμη και έτσι είναι πανέμορφη.

Άπλωσα το χέρι μου και χάιδεψα τα κάστανα μαλλιά της.

ΓΑΜΩΤΟ ΜΟΥ!

-Γιατί να μην μπορώ να σε έχω δικιά μου όπως παλιά? Γιατί να μην μπορώ να σε αγγίζω όπως παλιά? Να σε κάνω δική μου όπως παλιά?

Είπα με λαχτάρα κοιτώντας την από την κορυφή μέχρι τα νύχια.

Πήρα το χέρι της και το ακούμπησα στο στέρνο μου.

-Νιώθεις? Την νιώθεις πως χτυπά για εσένα? Έτσι χτυπάει κάθε φορά που σε αντικρίζω μάτια μου..

Έπιασα πιο σφιχτά το χέρι της.

Έχω πόσα πολλά γαμημένα χρόνια να το κάνω αυτό.

-Αχ να 'ξερες πόσο μου λείπεις μάτια μου..

Ψιθύρισα και ένα δάκρυ κύλισε στο μάγουλο μου.

Για όσους λένε πως οι άνδρες δεν κλαίνε, δεν έχουν αγαπήσει αληθινά ποτέ.

Εδώ και ώρες είμαι πάνω από το κεφάλι της και απλά την βλέπω. Δεν κάνω τίποτα άλλο παρά μόνο να την κοιτάω.

Είναι τόσο γαμημενα όμορφη. Το άρωμα της ίδιο όπως και τότε.

-Αχ ψυχή μου, ελπίζω μια μέρα να με συγχωρέσεις.

Είπα και την φίλησα στο μέτωπο. Έβγαλα το χέρι μου που είχα βάλει κάτω από το κεφάλι της, και σηκώθηκα να φύγω.

Πρώτα όμως, θα την βάλω στο κρεβάτι της.

Την πηρα για άλλη νια φορά στα χέρια μου, και προσπάθησα να βρω το κρεβάτι της.

Λίγα λεπτά μετά το βρήκα και την άφησα μαλακα πάνω στο κρεβάτι της.

Της έδωσα ακόμη ένα φιλί και έφυγα για ακόμη μια φορά όπως και τότε, σαν τον κλέφτη...

***

Γειά σας μωράκια μουυ! Τι κάνετε?

Τι είναι αυτά που λέει ο Αχιλλούκος μας καλέ?

Αχ μας μπέρδεψε ο άτιμος.

Σποιλ δεν βαζωωω😈😈

Αυτά που λέτε μωρά μου.

Μέχρι το επόμενο φιλουμπεςςςς😘😘😘

-Μαμά πατάτα που έχει σκάσει από την ζεστηηη😭😭💘

Υ. Γ στην φώτο πάνω είμαι εγωω😍