Ο γιος του λυκειάρχη μου.|BOOK1|

Κεφάλαιο 21ο

UNEDITED

Ξαφνικά, ένας οξύς πόνος άρχισε να διαπερνάει το κεφάλι μου. Ο ίδιος πόνος, όπως κι εκείνος που με είχε πιάσει, όταν ακούμπησα την μελάνια στο μέτωπό μου.

Μάλλον από αυτό θα είναι και η τρελή παρέσθηση...

Ζαλάδα άρχισε να με πολιωρκεί. Τα πόδια μου, δεν με κρατούσαν. Λίγο πριν συγκρουστούν τα πόδια μου με το έδαφος, ο Αχιλλέας πέρασε το χέρι του στην μέση μου, γωνατίζοντας κι αυτός προσεκτικά, μαζί μου.

-Μάτια μου είσαι καλά?

Είπε και με κοίταξε στοργικά αλλά με μια δόση φόβου στο βλέμμα του, περνώντας μια τούφα από τα μαλλιά μου πίσω από την αυτί μου.

Άκουσα καλά?

Μήπως πάλι βλέπω παρεσθήσεις?

Μήπως κάνα όνειρο?

Τσίμπησα το χέρι μου και όντως, δεν έβλεπα ούτε κάποιο όνειρο, ούτε κάποιο όραμα ή κάτι τέτοιο.

-Κ-καλά είμαι... Ήταν α-απλώς μια ζαλάδα..

Είπα καθώς με βοηθούσε να ξανασταθω στα πόδια μου, βάζοντας με να καθίσω στην κιόσκι.

-Δεν μου φαίνεσαι εμένα καλά... Καλύτερα να πας σπίτι να ξεκουραστείς.

Μου είπε και μου έτριψε τον ώμο.

Ποιος είσαι εσύ και τι έκανες στον Αχιλλέα το γομάρι???

-Έχεις δίκιο. Και να φύγω κάνεις δεν θα καταλάβει ότι πάτησα τι πόδι μου στο σχολείο..

Είπα καθώς σηκωνόμουν και φτιάχνοντας την τσαλακομενη μου μπλούζα.

Με το ένα μου χέρι μάζεψα μερικές τούφες που με ενοχλούσαν από το μέτωπο μου, ενώ με το άλλο μου χέρι έπιασα την τσάντα μου που την είχα αράδιασε όπως όπως στο έδαφος και την φόρεσα στην πλάτη μου.

-Περίμενε!

Λέει και πιάνει τον σβέρκο του τριβοντας τον ελαφρά.

Παίρνω μια βαθιά ανάσα και γυρνάω το σώμα μου προς αυτόν,σηκώνοντας τα φρύδια μου ως ένδειξη να συνεχίσει.

-Θέλεις να σε πετάξω εγώ? Έτσι κι αλλιώς κι εγώ κοπάνα ήθελα να κάνω..

-Αχιλλέα...

Πήγα να συνεχίσω αλλά με διέκοψε το γαϊδούρι, βάζοντας το χέρι του μπροστά από τα χείλη μου κάνοντας με να σωπάσω.

Μωρέ μια κλοτσιά στα αχαμνά να σου δώσω και να δεις τι καλά που θα σκάσεις εσύ.

Δεν είχα και τις αντοχές να διαμαρτυρηθώ-και ούτε με χαλούσε να πάω με μηχανή πάρα με το αστικό - οπότε τον ακολούθησα μέχρι την μηχανή του, βάζοντας το κράνος.

-Έτοιμη?

-Έτοιμη.

Για στάσου... Κάπου το έχω ξαναδεί το έργο!

***

Γειά σας μωρά μου!

Χίλια συγνώμη πατατουλίνια μου αλλά δεν είχα καθόλου όρεξη και χρόνο να γράψω κάτι.

Οποίος θέλει να μάθει το γιατί, ας νιώσει ελεύθερος να μου στείλει chat.

Λοιπόν? Για πείτε μου τα νέα σαςςς πως περάσατε όσο έλειπα?

Αυτά!

Μέχρι την επόμενο ζουμερές φιλουμπεςςς😘😘😘

-Μαμα πατάτα που πάει για άλλα!

🆘ΝΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΩ ΠΩΣ ΜΑΛΛΟΝ ΘΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΟ ΒΙΒΛΙΟΟΟΟΟΟ🆘