Ο γιος του λυκειάρχη μου.|BOOK1|

Κεφάλαιο 23ο

UNEDITED

Μισό να τσιμπήσω το χέρι μου μπας και βλέπω όνειρο.

.
..
...
....

ΟΧΙ ΟΧΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΝΕΙΡΟ ΤΕΛΙΚΑ

-Τ-τι?

Ρώτησα με δισταγμό και ένιωθα κρύο ιδρώτα να τρέχει ΑΠΟ ΠΑΝΤΟΥ

Ηρεμία. Εισπνοή, εκπνοή μπορεί να έχει πιει σωστά?

12:00 Το μεσημέρι γλυκιά μου?

Εσύ τώρα από που ξεφύτρωσες? Δεν είπαμε ότι δεν θα υπήρχες σε αυτό τον κεφάλαιο?

Εσύ είσαι η συγγραφέας, εσύ κάνεις ότι θες.. Θυμάσαι?

ΣΚΑΣΕ

-Τι έγινε γατούλα δεν ακούμε?

ΟΧΙ ΕΧΩ ΜΕΡΕΝΤΑ ΣΤΑ ΑΥΤΙΑ ΑΠΟ ΠΡΙΝ.

-Α-ακούω αλλά δεν.. Στέκει αυτό που λες χεχ..

Είπα με ένα άβολο χαμόγελο να έχει ζωγραφίσει στο πρόσωπο μου ενώ παίζει να είχα φάει όλα μου τα νύχια από την αγωνία μου.

-Γιατί τραυλίζεις κούκλα?

Είπε και μπορώ ΚΑΛΛΙΣΤΑ να διακρίνω ακόμη και από τον τόνο της φωνής του πως λίγο έμεινε από το να γελάσει...

Αρσενική πουτάνααα

Εεε! Παραφαιρεσαι! Πιπέρι!

Σκάσε χουανιτα

Μα δεν με λένε χουανιτα!

Τι κρίμα που είμαι εγώ ή συγγραφέας και κάμω ότι μου καπνίσει. Θυμάσαι?

-Εεεμ.. Δκψξδ δεν σε ακούω... Ακσκχξ χάνεται του σημχξξαξ κλεινωωω

ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ ΣΩΣΕ ΜΕΕΕ

ΡΕΖΙΛΙΙΙΙΙΙ

Πήρα μια βαθιά ανάσα και άφησα το κινητό μου πάνω στο κρεβάτι και ξάπλωσα κι εγώ.

Με την τρομαρα που πήρα μου έφυγε και το κατουριμα!

Μετά από κάποια λεπτά που είχα ηρεμίσει λίγο, καθώς παρατηρούσα το δωμάτιο μου, το αετίσιο μου μάτι διέκρινε στην γωνία του κρεβατιού μου, την ζακέτα του Αχιλλέα και μετά θυμήθηκα πως έχω δύο δικά του πράγματα!

ΣΟΚΚΚΚ

Σαν μανιακή άρπαξα την ζακέτα του και την φόρεσα.

ΙΔΕΑ!

Αύριο στο σχολείο θα την βάλω για να την προσέξει και να έρθει να μου μιλήσει!

ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ! (σατανικό γέλιο και καλά λέμε τώρα)

Αμέσως ένα σατανικό χαμόγελο εμφανίστηκε στο πρόσωπο μου.

Ωραία όμως ήρθε η ώρα να διαβάσουμε για αύριο γιατί με βλέπω να μένω φέτος.

Απο ποιον να πάρω τα μαθήματα που όμως?...

***

Αρκετή ώρα μετά αφού τελείωσα τα μαθήματα μου (που τα είχα πάρει από ένα άκυρο άτομο από την τάξη μέσω fb) είχε πάει 4:00 οπότε αποφάσισα να πάω για ένα μπάνιο.

Λεραααα

Σκάσε χουανιτα!

Πήρα το κινητό μου, το σύνδεσα στην ηχειάκι μου και το άφησα να παίζει κάποια τραγούδια (ένα από αυτά είναι επάνω 🔝)

***

45:00 λεπτά μετά ακριβώς με το ρολόι βγήκα σαν τον σουλεημάν τον μεγαλοπρεπή από το μπάνιο, και πήρα τον δρόμο για την κουζίνα εκεί που έχουμε το κουτί πρώτων βοηθειών, για να πάρω μερικές μπατονέτες.

(ετσι δεν λέγονται? Λολ)

Κατέβηκα τις σκάλες σαν βρεγμένο παπί και πέρασα από το σαλόνι για να πάω στον κουζίνα.

-Α γειά σου Αχιλλέα.

-Γειά σου γατούλα

Ωπα. Περίμενε περίμενε λίγο. Πάμε πααααλι πίσω.

ΤΙ ΚΑΝΕΙ ΑΥΤΟΣ ΕΔΏ?!

-ΑΑΑΑΑ ΑΧΙΛΛΕΑΑΑΑ ΠΩΣ ΜΠΗΚΕΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥΥΥ!

Και από την τρομαρα μου παιδιά μαντέψτε τι.

ΜΟΥ ΕΠΕΣΕ Η ΠΕΤΣΕΤΑΑΑΑΑ

ΑΝΟΙΞΕΕΕ ΠΕΕΕΤΡΑΑΑΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΩΩΩΩΩ

***

Εεεεππ γειά σας μωράκια μουυυ

(μην με σκοτώσετε πλιζζζ)

Σκεφτείτε πως ανέβασα μια μέρα μετά 😁😅

Τι μου κάνετε?

Καλά? Πάντα καλααα

Τι λέτε να γίνει στο επόμενο?

Δεν σποιλαρωωω😈😈😈

Αυτααα

Μέχρι το επόμενο φιλουμπεςςς😘😘😘

-Μαμά πατάτα που σήμερα φεύγει η κολλητή της 😭😭😭😭😭😭😭💘