Ο γιος του λυκειάρχη μου.|BOOK1|

Κεφάλαιο 17ο

UNEDITED

Απο:Κατσαριδάκιι😜🌹
Γειά σου Νεφέλη τι κάνεις πως περνάς? Έχουμε αρκετό καιρό να μιλήσουμε...

Σοβαρά τώρα ρε Άγγελε? Αυτό βρήκες να μου στείλεις? Ώστε θες να μάθεις πως είμαι εε? Είμαι χάλια. Έχω χάσει τα άτομα τα οποία αγαπώ. Είναι σαν να μην έχω καρδιά... ΜΕ ΔΙΑΛΥΣΑΤΕ!

Αυτό του έστειλα και έμεινα μόνο στο προβλήθηκε.

Εε ναι. Δεν έχεις τα αρχίδια να μου απαντήσεις!

Πούστη.

Έριξα με δύναμη το κινητό μου(φάση όπου φύγει, φύγει) και συνέχισα με το οικογενειακό παγωτό μου...

***

Ξύπνησα στον καναπέ μου. Πωω πιάστηκα γαμώτο!

Κοίταξα την ώρα στο ρολόι μου. Είχε πάει 3:00 τα ξημερώματα.

WHAT DA FUCK?

Με την τζίμπλα στην μάτι και το μαλλί αφάνα, σηκώθηκα και πήρα τον δρόμο για το δωμάτιο μου.

Καθώς περπατούσα ήσυχα καλά ωραία, έριξα μια κλεφτή μάτια στο παράθυρο και είδα μια μαύρη μορφή να περνάει.

Η καρδιά μου πήγε στην κούλουρη. (όπως επίσης και το σκατό στην κάλτσα.)

Σαν αστραπή (τρώγοντας και μια βούτα) πήγα στην κουζίνα και άρπαξα το επαγγελματικό μαχαίρι που είχε φέρει στην μαμά πέρυσι η θεία Μάγδα, πηγαίνοντας σαν το χελονονιτζάκι στο παράθυρο.

Κοίταξα για άλλη μια φορά και είδα την ίδια φιγούρα, να προσπαθεί να σκαρφαλώσει από το μπαλόνι του δωματίου των γωνιών μου.

Λάθος μπαλκόνι brooo*face slap*

Τι εννοείς μικρή σουπιά??

Τίποτα χρυσό μου, τίποτα...

Τεελος πάντων, άφησα την σπαστική φωνούλα μου να μιλάει μόνη της, και άνοιξα προσεκτικά την πόρτα με την μαχαίρι στα χέρια μου.

Έβγαλα τις παντοφλίτσες μου για να μην κάνω θόρυβο, και σαν τις ψεύτικες φίλες που σέρνονται "σαν" φίδια από πίσω σας, πήγα σιγααα σιγά πίσω του βάζοντας το μαχαίρι μου στην πλάτη του.

-Ακίνητος ρεεεε! Ή ακίνητη αν είσαι κορίτσι..

#sorrynotsorry

-Νεφέλη άσε κάτω ότι μαλακία καλά αν έχεις στείλει χέρι σου μην σκοτωθούμε!!

Γρύλισε μέσα από τα δόντια του οο.. Για μια στιγμή.. Καλέ, αυτός είχε ναιι ο Αχιλλέας!

-Αχιλλέα??

Ρώτησα κάνοντας squeezαροντας τα μάτια μας Υ σαν καμία θειάκα από το χωριό

#againsorrynotsorry

-Ταντααα! Ε..εγω είμαι!

Είπε κάπως αμήχανα πιάνοντας του ν σβέρκο του.

-Τι δουλειά έχεις στο σπίτι μου 3:00 ώρα τα ξημερώματα?!?!

Φώναξα σαν υστερικιά χτυπώντας το πόδι μου κάτω σαν πεντάχρωνο.

Απότομα με τράβηξε κοντά του βάζοντας το χέρι του στο στόμα μου κάνοντας με να σκάσω.

-Σου το έχω ξαναπεί, μου προκαλείς πονοκέφαλο!

Είπε ειρωνικά και με έσυρε μέσα στο σπίτι.

Κοίτα κοίτα θράσος!! Ο, ο ανεπροκοπος, ο αχαίρευτος, ο βλάκας... Καλά μα ποιον κοροϊδεύω! Αν και θα προτιμούσα να με έσερνε μέχρι την κρεβατοκάμαρα...

Μωρή!!! Συγκεντρώσου!! Αγαμίες βραδυάτικα? Είσαι και παρ-

Μην το πεις!!

Με άφησε στον καναπέ, καθώς και κάθισε κι εκείνος απέναντι μου κοιτώντας με.

Ohh, damn..

***

Γειά σας μωρά μου. Ως πάει? 🌹

Εμένα μου έχουν μείνει μόνο 2 μάθημα. ΕΥΤΙΧΩΣΣΣΣ🙌🙌

No spoil, no spoill😅😢

Αυτά μωρέ...

Ψηφίστε και σχολιαστεεεε🌹

Μέχρι το επόμενο φιλουμπεςςςς😘😘😘

-Μαμά πατάτα που αύριο θα πάει θάλασσα 🌊🌊🌊💘

***ΤΟ ΚΟΥΟΤΑΚΙ ΠΑΝΩ ΔΙΚΟ ΜΜ***