HER DAİM SEN

21. BÖLÜM ERKEKLER DE AĞLAR

Multimedya Ece'nin söylediği şarkı.

Satır arası yorum istiyorum lütfen.

&&&

İnsan çok sevdi mi zor affedermiş. Hiç düşündünüz mü neden diye? Çünkü çok sevdiğinden beklemez derin bir darbe. Onu en iyi tanıyan oyken, onun neyi sevip sevmediğini en iyi bilen oyken seni hiç üzmez hep mutlu eder diye düşünür insan. Ona öyle hiçbir şart, koşul gerekmez. Sadece güvenir. Güven 5 harf çok anlam benim için. Güven benim hayatımda en zor kazandığım şey. Benim hayatıma girecek herkes güvenimi sağlamalı. Aksi halde kimseyi damdan düşer gibi hayatıma almam. Kimsenin alacağını da sanmıyorum. Ama bazen de büyük konuşmamak gerekir.

Eymen benim hayatıma resmen damdan düşer gibi girmişti. İlk görüşte gıcık olmuştum bay ukalaya. Daha sonrasında da kendine aşık etmişti ama kötü davranmıştı. Bana öyle davranan birisini asla seveceğimi koşulsuz güveneceğimi sanmazdım. Ama Eymen'in yaptıklarına rağmen onu çok sevdim ona gözüm kapalı koşulsuz güvendim. Onunla aşkı tattım. Her ne kadar o aşkı yaşayamasam da. Bir kere sevdiğim diyemesem de onun o yoğun kahve gözlerine bakıp onu şartsız sevdim. Belki şuan çok ufak bir şey yapsa tekrar eskisi gibi güvenebilirim. Kimi kandırıyorum ki ben... Ben ona aşığım. Her aşık gibi ona hala sonsuz güvenim var.

Sadece ben o zamanda ona güvenirken gözlerimin içine bakarak yalan söylemesi, gururumu ayaklar altına aldı. Dil yarası zor geçermiş. Dediği sözler kalbimden bir gün silinir mi? Gururum için ölmeyi bile göze alan benim gururumu incitmekle kalmadı bin bir parçaya böldü. Sadece o da değil. Şuan yanımda oturan kara şövalyede yaptı bunu. Beni en iyi tanıyanlar bunları yapınca affedemiyordum bir türlü işte. Kalbim ne kadar affetmiş olsa da beynim inkâr ediyordu. Başkası yapsa umurumda bile olmazdı. Verirdim cezasını olur biterdi ama onlara kıyamıyorum. İnan en sevdiklerine kıyabilir mi hiç?

Şu an deli gibi Ateş abimin güven dolu kollarına atlayıp sarılmak istesem de yapamazdım. Artık bir intikam oyununa girmiştim ve bu intikam oyununda aşka da, sevgiye de yer yoktu. İntikam varsa duygu olmazdı. Tek duygu kin nefretken diğer duygular zarar görürdü. Ayrıca affedersem de Ateş abimin işime karışmasını istemiyordum. Eğer affedersem ne yapar eder ağzımdan laf almaya çalışırdı. Öğrenirse de ya beni vazgeçirmeye çalışır ya da kendi yöntemleriyle bana bırakmadan halletmeye kalkardı. Ama önce ağzımdan laf alması gerekirdi ve buda Ateş abim için imkânsızı başarmak demekti. Bu güne kadar ağzımdan laf alan tek kişi Akın abimdi. Kafayı öyle bir karıştırıyordu ki itiraf ettiğini daha sonra anlıyordun.

Araba durduğun da düşüncelerinden çıktım. Etrafıma baktığım da eniştemin abim için yaptırdığı özel spor salonundaydık. Yani Eymen'i affettiğim yerdeydim. Onunla dövüş yaptığım yerdeydim. Ateş abim arabadan inince bende onu takip ettim. Soyunma odasına yönelen Ateş abimle bende soyunma odasına yöneldim. Burada bulunan odandaki spor kıyafetlerimi giyindim. Dövüş pistine doğru ilerledim. Ateş abim de giyinmiş beni bekliyordu. İkimizin de mavilerinde özlem vardı.

"Hadi gel sinirini at. Yeter artık cadı kraliçe sensizlik katlanılmaz oldu. " dedi ve yumruğunu savurdu. Biliyordu ilk hamle karşıdan gelmeden dövüş yapmayacağımı. Yumruğundan ustalıkla kurtulup

"Bana sormadan karar vermeden önce düşünmen gerekmiyor muydu senin bunları. " dediğimde tekmemi savurdum ama kurtulmuştu.

"Onun seni üzeceğini düşündüm. " diyerek uçan tekme attı. Tekme sırtıma geldiğinde öne doğru sendelemiştim.

"Ya demek öyle. Beni dündün he. Şimdi ne değişti. Ben daha çok üzüldüm lan. Daha mı iyi mi oldu. " diyerek suratının ortasına bir yumruk attım. Yumruğun etkisiyle gerilerken kaşının patladığını fark ettim.