BETTER TOGETHER // Yoonkook // TaeMin // Namjin //

A-AİLE Mİ?

~~Yoongi~~

"Ne demek aileni buldum? Jimin! Ne sikim saçmalıyorsun?"

Jimin'in böyle birşey yapıcağını tahmin edemezdim. Ama yapıcağım deseydi inanırdım. Kolu heryere uzanıyor. Bir kaç sene önce bana 'Aileni bulucağım, eğer istiyorsan?' Diye sormuştu. Ona 'istemiyorum.' Dediğim halde....

"Yoongi, aileni buldum diyorum. Sevinmen lazım. Senelerdir uğraşıyodum. Annen kendi ayağıyla bana geldi."

"Onlar benim ailem değiller. Benim ailem burda."

Sinirimden ne yaptığımı bilmiyordum işaret parmağımı Jungkook'a doğrultmuştum. En nefret ettiğim şeyi yapıyor, sigara içiyordu. Sigara içmekten değil, Jungkook'un içmesinden nefret ediyordum. Işaret parmağımı indirip Jimin'e döndüm.

"Aile maile yok. Istemiyorum. Anladın mı?"

Çalan kapıyla odağımız Orası olmuştu. Jimin'in sekreteri girince yerime oturup Jungkook'a dik dik bakmaya başladım. O ise kenara çökmüş sigarasını içiyordu. O dumanı her içine çektiğinde benim canım yanıyordu.

"Efendim, misafiriniz var."

"Gelsin."

Jimin kim olduğunu bile sormadan misafiri içeri çağırdı. Saat bilmem kaçtı? Bu saatte misafir. Pf.

İçeri alımlı bir bayan girdiğinde kendi hariç diğer herkesin gerildiğini hissettim. Elimi kaldırıp tutabiliceğim kadar büyük bir gerginlikti. Kimdi bu kadın?

Jungkook, sigarayı camdan atıp yenisini yakıyordu. Kadın Jimin'e selam verirken sinirle kalkıp dudağında ki sigarayı kendi dudaklarıma aldım. Elimle aldım yani. Sinirliydim ona. Nedenini anlatırım birazdan, ona daha var. (Y/N: Çıldırıyorum.)

"Ne yapıyorsun?"

Hah.

"Sigara içiyorum."

"Benim sigaram." Bok.

"Artık benim."

Diyoloğumuz boyunca hiç yüzüne bakmamıştım ve sigarayı yakıp içmeye başlamıştım.

"Hoşgeldiniz Bayan Min."

Soyad benzerliği olsun. Kadın geldiğinden beri bana bakıyordu ve bu diken üzerinde olmamı sağ-

Dermişim. Ben Min Yoongi'yim. Sülalem raad.

"Y-yoongi?"

Kadın bana seslendiğinde, elimden geldiğince soğuktum. Sinirliydim ayrıca.

"Ne?"

Jimin bana sinirli bir şekilde bakarken, Jungkook koluyla dürttü. Omuz silktim. Kadın umursamadan devam etti.

"Beni tanımıyorsun öyle değil mi?"

"Tanımam mı gerekiyor?"

Kadının gözleri doluyordu ve bu sikimde bile değil.

"Yoongi, lütfen sigarayı bırak ve otur."

Jimin'in sesiyle sert bakışlarımı kadından  çekerek ona çevirdim. Daha sonra sigarayı bırakmadan kadının karşısında ki deri koltuğa oturdum. Sigaradan bir duman alarak kadını umursamadan ona doğru sertçe üfledim.

"Yoongi ayıp."

Jimin'in fısıldamasına kulak vermedim. Şuan bir serseri gibi görünüyordum ve sikimde mi? Tabiki hayır. I DON'T FUCKING CARE! BECAUSE I'M MIN YOONGI.

"Yoongi, oğlum?"

Kadının o tiksindirici sesini duyunca alayla gülerek sigaradan bir duman daha aldım. Arkama yaslanıp sağ ayağımı bacağımın üzerine koydum. Kolumu da koltuğun yaslanma yerine uzattım. Sanki şirket benimde kadın iş istiyodu. Boşver şirket benim olmasada kafam rahat.