Hayat benim için sadece siyah yüzünü gösteriyor,her gözyaşıma yenisini ekliyordu.Bende sadece siyah yaşamaya çalıştım. B
Başardım ve göz yaşı akıtmamaya alıştım, birdaha hiç ağlamadım.
Şimdi Yeterince Siyahtım.
Jungkook siyahıma damlatılan mavi bir...
Taehyung ile birlikte kafede dinlenirken birer tane kahve getirip masaya oturdum.
"Saçlarımı farklı bir reng yapmak istiyorum kırmızı sıktı."
Bi anda neden böyle dedi bilmiyorum.
"Sen bilirsin Taetae sana yakışıyor tüm renkler." Dedim.
Gülümsedi. Ayağa kalktım ve kasanın ordaki müzik setinden Taehyung'un en sevdiği şarkıyı açtım. Havamız değişsin diye.
Spring Day çalmaya başlıyınca Taehyung 'un yüzünde tebessüm gördüm, ve bu beni mutlu etti çünkü onu çok seviyodum. Sürekli yanımda olup bana abilik yapıyodu. O benim ailemdi.
Masaya doğru yürürken eskiden yeşil saçlı olan çocuğun saçlarının şimdi sarı olduğunu gördüm. Bu onu daha sert ve karizmatik yapmıştı. Gözümü ondan alıp kalkmaya yeltenen Taehyung'a elimle otur işareti yaptım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yanında kimse yoktu, tekti ve elini kaldırarak beni çağırdı. Yanına gittim ve menüyü uzatırken
"Gerek yok acı bi kahve istiyorum." Dedi.
Başımı sallayıp mutfağa gittim ve kahvesini yapıp sarı saçlı çocuğun masasına yöneldim.
Kahveyi masaya koyduktan sonra eğilip gidicekkek bana
"Adımı hatırlamıyosun dimi?" Diye bi soru yöneltti.
Biraz tuhafıma kaçtı, çünkü adını hiç öğrenememiştim. Yani öyle düşünüyordum.
"Hatırlamam gereken bi isim bildiğimi sanmıyorum" diye tek kaşımı kaldırıp söylediğimde alayla sırıttı.
"Tahmin ettiğim gibi, herneyse tekrar tanışalım. Ben Min Yoongi."
"Bende Jungkook." Dedim ve sonra aklıma gelen şeyle elimi anlıma götürdüm ve gülümsedim.
Güzel bi şekilde sırıtarak "Biliyorum." Dedi.
"Herneyse afiyet olsun, işime dönmem gerekiyor." Dediğim şeyin üzerine etrafa bi göz gezdirdi ve eliyle yanındaki sandalyeyi göstererek konuştu.
"Senin şu kırmızı kafalı arkadaşından başka birini göremiyorum, biraz otur hem dinlenirsin hemde konuşuruz, canım sıkılıyor."
Gösterdiği sandalyeye oturdum.
"O kırmızı kafalı arkadaşımın bir adı var , Taehyung."
Başını salladı ve kahvesinden bir yudum aldıktan sonra sohbeti başlattı. Aslında uzaktan bakınca hiç konuşkan birine benzemiyor aksine sürekli susan ve etrafına korku salan serserilere benziyordu. Ama bu onu itici değil aksine daha çok çekici yapıyordu.
