Gözlerimi açtığımda güneş aylar sonra odamın içine salmıştı tüm sarılıgını.İçimdeki huzur emsalsizdi.Anlatamazdım kimseye bunu.Ancak hidayete ermiş,Allah ile tanışmış olan kimseler bilirdi bu halimi.Ben tam olarak tanımıyordum.O'na nasıl yaklasırsam sevgisini kazanabilirdim.Bunu gercekten bilmiyordum.
Masamın üstündeki telefonuma gelen mesaj sesiyle dogruldum yatagımdan.Mesaj Ahmet'ten gelmiştir sanıyordum.Fakat ondan degildi.Facebooktaki Edebiyat Klubündendi.Bugün okulumuza yakın bir konferans salonunda yurtdısından gelen bir İslam davetçisinin semineri olacakmış.Vallahi bu Allah'tan tarafından gönderilmiş bir mesajdı.Neden daha önce degil de tam olarak bugün,simdi?
Kesinlikle gitmeliydim.Dün değişen ders programına göz gezdirdim.Bugün ders yokmuş.Allah'ın yardımını görüyordum.Hemde şu sınırlı gözlerle.Sınırlı beyinle...Ahmet'i arayıp bugün benimle o seminere gelmesini isteyecektim.İkinci aramamın sonunda actı telefonunu.
"Pamuğummm.Günaydın." Sesi dün akşam ki haline kıyasla daha iyiydi.Teklifine herhangi bir cevap vermedigim için,yol boyunca konusmamıştı.Sinirli degildi.Sadece tedirgindi.Cevabımı beklemenin tedirginligi.
"Günaydın kömür gözlüm.Yeni mi kalktın?"
"Evet bebeğim.Hala yataktayım.Okul olmasa akşama kadar uyurum." benimle gelme işini hiç teklif etmemeliyim diye düşünmüştüm.
"Aşkım yeni programa baktım az önce.Bugün okul yok.Akşama kadar uyuyabilirsin.""Ya sen ciddi misin? Nasıl hoşuma gidiyo suanda söylediklerin.Tekrar etsene bi :)"
"Şapşal seni.Hadi yat.Uykun açılmasın." biran önce uyumak istedigine emindim.
"Sen niye aramıstın?" semineri söylemekten vazgeçmiştim.Uyku kursagında kalsın istemiyordum.
"Öylesine Aşkım.Hep ilk arayan sen mi olacaksın? Hadi hadi yat dinlen.Ben bugün kitap filan bakıcam.Dışarda olurum.Uyandıgın zaman ararsın."
"Tamam bebeğim.Kusura bakma ya.Sana EŞLİK etmeyi çok isterdim." Eş kelimesini kesinlikle bastıra bastıra söylemişti.Yanlış anlamamıştım.
"İnsallah başka bir zaman Aşkım." bunu imalı söyledigimi filan düşünmemiştir umarım.Onu reddettiğimi düşünebilirdi.Bunu istemiyordum.Fakat evliliği de düşünemiyordum.Bunun içinde Allah'ın yardımını bekleyecektim.Biliyordum ki hersey O'nda başlıyor,O'nda deva buluyordu.
Telefonu kapattıktan sonra üstüme siyah beyaz çizgili bluz,kot salopet pantolonumu giydim..Saclarımı iki yandan balık sırtı ördüm.Dışarısı gün içerisinde serin olursa diye de,kırmızı siyah oduncu gömleğimi belime bağlamıştım.Ayagıma kırmızı converse giyip cıktım evden.Siyah kot sırt çantama artık yanımdan ayırmak istemedigim Kuran Mealimi koymustum.Kulaklığımı kulagıma takıp dini birşeyler dinleyerek yürümek istiyordum.
Youtube de dini şarkılar yazdım.Dini şarkı olmaz ya diye düşünüp o kısmı sildim.İlahi yazmak da istemiyordum.Dinleyebilir miydim bilmiyordum.Dini ezgiler yazdım.İlk karşıma çıkan Maher zain İnşallah diye birşeydi.Acıp dinlemeye başladım.Bu sanatçının sesi gercekten süperdi.Ezgi ingilizceydi.Sözler tamamıyla içinde bulundugum durumu anlatıyordu.İnsaALLAH
Her seferinde devam edemeyecek gibi hissediyorsun
Kaybolmuş gibi
bu senin yalnızlığınbaktığında sadece geceyi görüyorsun
etrafın karanlıkla kuşatılmış.
çaresiz hissediyorsun
gideceğin yolu göremiyorsun
umutsuzluğa düşme ve ümidini asla kaybetme
çünkü Allah her zaman yanı başında
İnsaALLAH
İnsaALLAH Allah'ın izni ile yolunu bulacaksın.
Her seferinde tekrar hata yapıyorsun
tövbe etmek için çok geç gibi hissediyorsun.
Verdigin yanlış kararlardan dolayı kafan çok karışık.
Kalbin utançla dolu
umutsuzluğa düşme..Allah'a yönel
O asla uzak değil
Ona dayan ve güven
Kaldır ellerini ve dua et
ya Allah
bana rehber ol, yolumdan saptırma beni.
bana doğru yolu gösterecek sadece sensin
bana yolumu göster
İnsaALLAH
İnsaALLAH yolumuzu bulacağız.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İFFET
Teen FictionOnunla karşılaştığım ilk an içimdeki kıpırtı hem ürpermeme hemde hüzünlenmeme sebep olmustu.Simsiyah gözleri kahverengi gözlerime ulaştığında,kalbimin duracagını hissettim.Bunu gerçekten hissettim.Öyle ki kalbim kaburgamı kırıp çıkma konusunda cok k...