Bitter Feelings (SBH Series#4) [COMPLETED]

chapter 12

Ipinakita ko sa kanya lahat ng mga pictures ni Jared mula noong baby pa, ang lahat ng kanyang una,first birthday,it wasn't blast pero nandoon ang mga kaibigan ko nagtulungan upang ma achieve ang party na gusto nila. Tulong tulong kami sa gastos,ng panahong iyun ay nakapag trabaho ako sa isang fast food chain bilang junior supervisor dahil kaka graduate ko lang at so far so good naman. Unti unti ko nang naibangon ang sarili ko kasama ang anak ko.

Hanggang sa kanyang nursery school at achievements sa school at his early age. Hindi ko pinapalampas ang bawat araw na walang picture niya o naming dalawa, minsan lang kasi maging bata ang anak ko at never ko iyung naranasan ang sobrang pag aalaga at pagmamahal kaya kung ano ang wala ako noon ay binubuhos ko sa anak ko upang hindi niya maramdaman ang pagkukulang nimo man kahit wala siyang ama.

I can see a teary eyes on Brett's, bawat flip niya sa tablet na hawak na nandoon ang mga memories namin ni Jared ay namamangha at nanghihinayang ito. I wonder if he have a kid.

"Wala ba kayong anak ng asawa mo?"
Halos mabilaukan ako sa sarili kong tanong, pambihira.

He throw a gaze on me at umiling.
"Hindi pwedeng magbuntis si Carie."
Mahina nitong sabi at ibinalik ang tingin doon sa mga pictures ni Jared.

A sharp pain strike inside my chest. Nagtanong ka pa kasi!

Siguro kung pwede lang magbuntis ang asawa nito ay wala ito sa harapan ko ngayon at posibling hindi niya malalaman ang tungkol Kay Jared. Hindi ito babalik ng Pilipinas para lang sa negosyo dito, mas maganda kasi opportunity sa isang bansa at mas maunlad. Siguro mas mabuting ganoon nalang sana ang nangyari,hindi sana ako nag alala ngayon na pwedeng mawala sa akin ang anak ko.

Paano kung gamitin niya ang yaman niya upang kunin sa akin ang anak ko? Wala akong laban sa korte,mas papanigan siya dahil mas maibibgay niya lahat ng pangangailangan ni Jared kaysa sa akin. I know I'm doing everything just to give Jared his needs pero paano kung sa tuwa niya sa ama niya ay sasama ito? Hindi ko yata kakayanin yun.

"What is his favorite cartoon characters?"
He asked.

Napalunok ako, hindi ko inasahan na magsasalita na ito sa gitna ng pag iisip ko.

"Ahm, wala...hindi kasi siya mahilig maglaro mas gusto niyang mag aral at matutu sa mga educational videos. Binibilhan ko nga siya ng mga laruan pero hindi naman
niya nilalaro,minsan kapag may kapitbahay kami doon na bibisita saka pa siya naglalaro. Kaya minsan dinadala ko siya sa arcade, mga fifteen minutes na paglalaro ay nag eenjoy pa siya but beyond that he'll get bored kahit sinasabayan ko siya sa mga larong panlalaki." Natatawa kong kwento.

"Ang talino niya siguro..." Nakangiti niyang sabi.

Tinuro ko sa kanya ang mga achievements ni Jared sa may divider. Nandoon ang kanyang mga certificates and medals. From outstanding pupil,good leader at mga best in. Mga medalya na puro ginto at isang acknowledgment award mula sa depEd  noong nanalo ito sa quiz bee last year.

Nakaka proud, hindi ko man hiningi sa kanya ang lahat ng iyun pero binibigay din niya ang best niya. Ang goal ko lang naman ay ang hindi magkulang sa kanya at ibigay ang pangangailangan niya.

"Your the best mom he could ever have, you did great napalaki mo siya ng maayos ng mag isa. And I am guilty about it."

Hindi ako nagsalita,hindi ko rin naman alam ang sasabihin dito.

"Bakit hindi mo pinaalm sa akin Anne, noong unang beses tayong nagkita."
Malungkot nitong sabi.

"Maniniwala ka kaya? Isang beses lang may nangyari sa atin sa tingin mo ganoon ako ka desperada? May pamilya kana Brett at wala namang tayo."  Malamig kong sabi.

"May karapatan ako sa kanya..." He look at me softly.

"Alam ko, pero ayokong ipangandakan ang anak ko sa pamilya mo. Tama ng ako lang ang ininsulto at sinabihan ng na sa sakit na salita wag lang ang anak ko, kaya ko naman siyang buhayin mag isa. Dahil kahit kailan hindi ko hinangad ang pera mo." Halos pumiyok yung boses ng maalala ang mga sinabi nila sa akin na wala namang katutuhanan.

"Anne, I'm sorry-" pilit niyang  hinahawakan ang kamay ko ngunit iniwas ko ito.

"Let's not talk about it, hindi ka nandito para dyan. Nadito ka para Kay Jared."

Magsasalita sana ito ng may kumatok. Kaya tuluyan akong tumalikod sa kanya upang pagbuksan ang kung sino man ang kumatok.

"Miss Anne, si Mr. Martinez po nandito."

Si Rick pala, I'm sure hahanapin na naman nito si Lian.

"Sige lalabas nalang ako,hindi naman siguro yan magtatagal." Sabi ko dito.

"Sige Miss Anne."

I turn to Brett, nakamasid pala ito sa akin.
"Lalabas muna ako,may kakausapin lang."

"Sino?" Nakakunot ang noo nito.

Tinaasan ko siya ng kilay. Why he have to know?

"Just a friend." Sabi ko nalang.

"Friend or boyfriend? Bakit hindi mo nalang papasukin?" Sabi niya.

Selos ba yun?

No! Your over thinking Anne. Nakakahiya ka, may asawa na yung tao.

"He is not my boyfriend at hindi ko na siya papasukin dahil alam kong hindi naman ito magtatagal." Mahinahon kung sabi dito kahit umaalpas na yung kaba sa dibdib ko.

Hindi ko na hinintay ang sasabihin pa nito at lumabas na ako.

"Rick!"

"Osang, just wanna asked about Julianne."
Pati si Rick, Osang na rin ang tawag sa kin. Only my friends call me that name hanggang sa pati na ang mga asawa nito and Rick is no exemption.

"Ahm, kinuntak niya kami kahapon. She's fine, kasama niya ang pamilya niya, and don't worry uuwi din yun kapag magaling na si Nay Diday."

Na bigyan ng pag asa ang mukha nitong kaninang parang namatayan.

"Talaga?"

"Oo, sigurado ako doon. And Rick hintayin mo siya dahil kakailanganin ka niya pagbalik nila."
Nakangiti kong sabi.

"I will." Niyakap niya ako bigla sa saya.
"salamat Osang, salamat" napangiti ako and tap his back. I think Lian already found her love.

"Hey!" May biglang humablot sa akin.

I saw Brett's furious face.

What's with the face?

"Ano bang problema mo? Kanina ka pa ah."
Sabi ko dito, Nakakahiya Kay Rick.

"Akala ko ba kaibigan mo lang? Bakit may yakapan na?" Galit pa rin nitong sabi.

Napabuga ako ng hininga. Hindi ako makapaniwala sa inasta nito.

"It's okay Osang, I'll go ahead pasensya na sa disturbo...sige mauna ako dude." Sabi ni Rick at tumalikod na.

"Dude my ass!"

"Brett!!" Tumaas na talaga ang sungay ko kaya hinatak ko na ito pabalik sa opisina.

Sinuntok ko ang balikat nito ng makapasok kami.

"Tatay yun ng magiging baby ni Lian! Ano ba yang pinagpuputok ng buti mo!" Sigaw ko sa pgmumukha niya.

Bigla namang huminahon ang mukha nitong kanina ay nakakunot.

I'm panting of my heavy breathing. Sigurado akong namumula na ako sa inis dito.

"I'm sorry, I though- forget about it. I'm sorry."

Ang sarap bigwasin ng pagmumukha niya.

❤6.6.17