Bitter Feelings (SBH Series#4) [COMPLETED]

chapter 25

Brett

It's been a month since that talk. And we're back to square one.

Ang hirap talagang kunin ang loob niya lalong lalo na ang tiwala niya. I remember back when I first saw her in the stage, I asked immediately for her name after the play but she just stared​ at me for a moment and then left me without any words. I've chase her for a month just to asked her name. Kung hindi pa ako muntik mabugbug doon sa lugar na tinitirhan niya ay hindi niya ako papansinin. I court her for six months, ganoon ka haba yun sa akin. I never asked for a woman before her, woman beg for me. Pero nang masilayan ko si Anne para na akong nagayuma, nakukulitan na nga si Amanda sa akin dahil palage akong nakikibalita sa kanya dahil school mates sila, kaso magkaiba naman ng kurso kaya magkaiba ang schedules nila.

Ang saya ko ng hinayaan niya akong ligawan siya pero ang tagal kong nakuha ang loob niya, napakailap niya lalo na sa mga lalaki. Ang mga kaibigan lang niya ang tangi niyang pinagkakatiwalaan, minsan nga ay hindi pa niya sinasabi sa mga ito ang lahat tungkol sa kanya. Ganoon siya ka careful at ka fucos sa kanyang pag aaral. Noong naging magkaibigan na kami ay ang saya ko ng unti unti na siyang naging kampante sa akin, but of course ang dami kong sakripisyo noon lalo na sa oras. Nagtatrabaho na kasi noon at siya ay nag aaral, and my schedule is too tight lalo na at tinitrain ako ni dad sa Kompanya namin. Kaya mapapagalitan ako madalas dahil lumiliban ako sa office kapag free time ni Anne para lang magkasama kami. Hindi na kasi siya lumalabas kapag gabi.

Lalo akong nainlove sa kanya dahil napa secure niyang tao, hindi ko kailangan mag alala na may iba siyang ni entertain habang wala ako. She is really for keep, yun bang kahit magkalayo kayo ay hindi mo iisiping mangangaliwa siya and I'm thankful that I've meet one of them and it's Anne.

But life is unfair, kung kailan sa tingin ko ay okay na talaga kami saka naman kailangan​ ko siyang iiwan. I really hate that day. Parang pinagkaitan ako ng kaligayahan noon, but I never lose hope. Kahit napakaliit na pag asa ay pinanghahawakan ko.

And this time, abot kamay ko na sila hinding hindi na ako magpapadala pa sa mga bagay na posibling maglalayo na naman sa aming dalawa.

I started courting her again, everyday I gave her Flowers with sweet words of course. We had dinner na. Okay naman kami, we became good friends and a parents to Jared. Ganoon parin ang set up namin sa anak namin, palipat lipat si Jared sa aming unit. Bumalik na din siya sa trabaho.

And I'm afraid​ na hanggang ganito lang kami. I want more than this, pero hindi parin niya ako pinapatuloy ng tuluyan sa buhay niya. Sa anak namin ay hindi siya madamot, talagang siya lang ang mailap.

"Papa, can we just stay in one house with mama? I want you both with me when I'm home." Jared asked when we're at the arcade. Playing raced car while Anne is on her girl friends at the coffee shop. The boys and kids were also here playing.Today is Sunday and it's our family day.

"Malapit naman tayo ng bahay ah..." Alam ko kung ano ang ibig nitong sabihin at nalulungkot ako doon.

"I know you and Mama are not married, you were married to other woman." Malungkot nitong sabi. Sinabi yun ni Anne? For what?

"Sinabi ng mama mo yun?"
May inis kong sabi.

"No! Tita Amanda did." He answered.

I sighed. Ang Amandang yun!

"Papa, why do I exist if you were married to anyone else? Did you cheated​ on her?"

Nagulat ako sa sinabi nito. Saan siya nakakuha ng ideyang iyun.

"Where did you get that idea?huh?" I'm holding back my anger,baka kasi makalimutan kong bata pala kausap ko at anak ko pa.

"I just heard it Papa...my classmate is one of a misstress  son. He said they always got involved in a scandal because of his mom's a misstress of his politician dad...is that why mama keep from you to avoid the scandal, Papa?." Mas malungkot nitong sabi. Huminto na kami pareho sa paglalaro dahil sa naging diskusyon.

He is teary eyed now.

Para akong sinakal sa sikip ng dibdib ko. Hindi ko alam na ganito na pala ang iniisip ng anak ko sa sitwasyon namin ni Anne.

Niyakap ko siya ng mahigpit.

"Son, it's not what you think... I love your mama, and she will never be my misstress. She's​ the only woman I ever loved. You're the fruit of my love for her at nangyari kana bago pa ako ikinasal sa iba." Paliwanag ko dito ngunit hindi parin nawala ang sakit na nakikita ko sa mga mata niya.

"Jared, wag mong isipin na Isa kang pagkakamali dahil hindi. You're the most great thing that happened to us ng mama mo...now I promise, magiging isang pamilya tayo."

Hindi na pwede ang pagmamatigas mo Anne, dahil masama ang naging epekto nito sa anak natin.

Kung hindi ka mahuha sa dahan dahan, talagang mapipilitan akong pilitan ka. This is no good.

Tumango naman si Jared,I hope he'll buy it.

"Anne, we need to talk." Siryusong sabi ko ng napatulog ko na si Jared sa kwarto nito sa unit nila Anne.

"About what?" Magaan niyang tanong habang palabas ng kitchen.

I lead her to the veranda for a seat.

"Ang siryuso mo naman.." may pahabol na tawa niyang sabi.

I look at her seriously at nawala ang ngiti sa mga labi niya. She's beautiful as always,kahit walang make up at nakapambahay lang. She's with her usual home clothes, naka jog shorts at dikaw na tshirt.

"Im planning of changing.... Jared's....last name." Paunti unti Kong sabi pero direct to the point.

Nakita kong nanlamig ang kanyang paningin sa kin. Alam kong hindi niya ito inasahan at dahil okay naman kami ay malamang it's the last on my list pero hindi na ngayon.

"And yours too...into Walters."

I saw how her beautiful eyes widened.

❤6.22.17