Platonik Kız

>>>>>6. Bölüm<<<<<

"Ben umut diyorum, sen unut.
Aramızda ki fark bu!"

➖➖➖➖➖

A

kif o zibidilerle işi ne olabilirdi. Akif onlar gibimiydi kafamda deli sorular.

Ben bunca yıldır böyle birini mi sevmiştim. Yazık bana gerçekten çok yazık o gecelerimi mahveden adam su an da hiç olmayacak kişilerin yanında ben böyle bir şeyi bu zamana kadar nasıl anlamam bu çocukların hiç bir bahanesi dahi yokken Akif'in bu kadar şerefsiz olduğunu düşünemezdim. Artık onu eskisi gibi masum göremezdim. Bende ona saf bakamazdım. Ona bunca yılımı vermişken şu iki saniyede gördüğüm şeyler bütün yılı ezip geçebilir miydi? O çocukların ne kadar şerefsiz olduğunu bilmiyor muydu? Şu kahkahalarada bir bakın baya samimiler ve iyi arkadaşlara benziyorlar nasıl sırlarını birbirlerine vermezler acaba Akif de başka bir kıza böyle bir şey de bulunmuş mudur şu an kendimden de ondan da tiksoniyorum ondan tiksiniyorum yaptığı şeyler iğrenç şeyler kendimden iğreniyorum ben böyle birini nasıl sevebilirim göz yaşlarıma hakim olamamıştım yine akıyorlardı sessizce.

Ama güçlü olmalıydım. Böyle birini sevmenin doğru olmadığını kendime gösteriyordur belki de. baştan beri böyle ise ben kimi sevmiştim öyle. Ama benim sevdiğim kişi ama benim sevdiğim kişi iyiydi, huzur verirdi bakışı. Hayır canım şu an kendimden daha çok iğrendim benim sevdiğim kişi böyle olamazdı. Akif böyle biri değildi. Herşey kötüleri gösterse de duygularım, hislerim ağır basıyordu. Hala onun böyle bir şey yapacağına inandıramıyordum kendimi.

Ayşe'nin beni cimciklemesiyle kendime gelmiştim. Kafamı ona çevirdiğmde

"Noldu knk?" dedu şu an Eslem buradayken anlatamazdım. Gözümde ki yaşı elimin tersiyle silip ayağa kalktım. Ayşe de anlamış olacak ki ayağa kalkıp yürümeye başladık. Okula doğru giderken anlatmaya başladım.

"Sana anlattım mı bikmiyorum ama anlatmışımdır yaa işte Eslemi taciz eden kişilerin yanında Akif de vardı. Sence o da mı öyle biridir? O da mı bu kadar pisliğin tekidir?" dedigim gibi gözlerim dolmaya başlamıştı. Nefret ediyorum sinirlenince falan neden göz yaşları kendilerini bırakırlar ki.

"Yok knk bence öyle degil. Akif böyle biri olamaz"

"Onlarla ne işi var o zaman knk"

"Knk akif bizimle 8 yıl aynı okula gitti böyle biri değildi"

"Bence 2 yılda her şey değişir." dedim. Ayşe elini omzuma atınca bir an düşüyordum. Son anda dengemi sağlayıp tekrar yürümeye başladık ki

"Mine! Mine!" Akif bağırıyordu en iyisi duymamazlıktan gelmek daha da hızlanarak yürümeye başladık.

"Mine! Mine bir dur" hala bağırıyordu ama tınlamıyordum. Oh olsun ona ben 10 yıl tınlanmadım sen 2 dk tınlanma üzülmem merak merak etme. Herkes gibi kolumu tutup kendine döndürmesini beklerdim ama bir anda önüme çıkınca çarpmamak için dengemi sağlayamayarak düştüm. Keşke böyle belimden falan tutup kaldırsaydı sknra azıcık bakışır belki aşık olurdu bana. "'hayaller-hayatlar"' neyse..

"Ne önüme atlıyon lan!"

"Sen bu çocukları mı dövdün" o anki cesaretle

"Niye sende mi beni müdüre falan şikayet edeceksin ya da sende mi o pezevenler gibisin yoksa başka kızlara sarkacak kadar düştün mü sen hı?" dediğim şeyi ne o ne de ben beklemiyordum aslında

"Onlar kızlara sarkıntılık mı yapıyorlar?"

"Yok bende keyfimden dövdüm zaten. Ama sen onların böyle biri olduğunu bilmiyor muydun?"