Oude bekenden- Shawn Mendes {Voltooid}

7

'Doe het.' Vince duwde me naar voren.
'Nee,' siste ik. 'Ik doe niet.'
Hij pakte mij bij mijn arm. 'Lotte! Nu!'
'Nee. Ik wil naar huis!'  Ik begon te huilen. Ik wil hier niet zijn, niet met hem. De tranen stromen over mijn wangen.
'Het is oké, het is binnen een uur over, meer heeft hij voor een uur betaalt.'
Ik knikte. 'Één keer?'
'Één keer.'
Ik liep met de man mee.

'Wat the hell doe jij hier!' Roep ik vol walging in het Nederlands.
'Ik dacht; Laat ik mijn vriendinnetje even opzoeken. Ik ben boos op jou, Lotte. Je hebt mij geeneens vertelt dat je ging verhuizen?' 'Oen!' Roep ik. Verschillende mensen die langslopen, kijken mij raar aan. 'Ik ben hier op vakantie! En ik dacht dat het wel duidelijk was. Ik ben je vriendin niet.'
Hij pakt mij bij de arm, net zoals vroeger. Ik krijg meteen kippenvel. 'Jij bent van mij! Ik bepaal alles!'
Ik trek me los. 'Doe normaal! Ik ben geen bezit man! Ik ben klaar met je, doei.' Hij pakt mij vast
'Ik heb hier een klant, dus jij gaat met mij mee.' Hij wil mij mee trekken.

'Mevrouw? Valt hij jou lastig?' Een aardig grote man komt mijn kant op.
'Ja, eigenlijk wel.' Ik trek me los.
'Jij bent nog niet van mij af.' Sist Vince en hij rent weg.
'Dank u.' Zeg ik, 'hij is me achtervolgd.'
'Geen probleem, ik ben Bart. Jij bent Lotte toch?' Ik knik als bevestiging.
'Ik was opweg naar jou.' Ik trek mijn wenkbrauwen op. Naar mij?
'Echt?'
'Zullen we even koffie drinken? Op mijn kosten natuurlijk.'
Ik knik, gratis koffie niet slecht. Ik ken hem ergens van.

'Ik ben Bart, manager van MagCon.'
Daar herkende ik dus hem van. 'Daar herken ik u dan van!'
Hij lacht even. 'Ik zag je video op YouTube. Het was erg goed.' Hij neemt een slok van zijn koffie.
'Dank u.' Zeg ik beleefd.
'Dus ik vraag mij nu af of je geïnteresseerd ben in Magcon, als in een paar keer 'the special guest' te zijn.'
Ik knik. Het klinkt leuk, maar ik kan niet. 'Het klinkt erg aantrekkelijk, maar ik ben hier op vakantie.'
'Dat dacht ik al, daarom heb ik geregeld dat je na de vakantie naar Amerika mag komen!'
'Echt waar! Dank u wel! Dat is zo gaaf!'
Hij grinnikt. 'Je moet het wel eerst bespreken met je ouders.'
'Ja! Bedankt!'
We praten nog wat verder. Hij staat op en hij bedankt me. Eigenlijk moet ik hem bedanken, maar hij is al weg.
Ik zet mijn capuchon op en ik loop naar het hotel.
Ik moet mijn ouders zien te overtuigen.

HERSCHREVEN