Oude bekenden- Shawn Mendes {Voltooid}

28

'Hey, Lotte!' Shawn wilt me knuffelen maar ik houd hem tegen.
'Hoi.' Zeg ik droog terug. Ik heb besloten om naar huis te gaan. 2 dagen eerder dan gepland.
'Wat is er?' Shawn kijkt me verwarrend aan. Ik lach sarcastisch.
'Doe maar niet zo onschuldig, Mendes. Ik ben niet blind en ook niet dom!' Ik loop naar de badkamer, tot mijn teleurstelling komt Shawn me achterna.
'Wat?' Hij legt zijn hand op mijn schouder, maar ik sla hem er van af.
'Camila Cambello.' Ik pak mijn tandenborstel en de andere spullen.
'Oh, dat.' Hij zucht. Ik draai me woest om.
'Dat?' Spuug ik uit. 'Dat! Oh my god?' Ik loop naar mijn koffer. Hij loopt weer me achter na.
'Ja, dat.' Snauwt hij terug.
'Heb je een verklaring voor me?' Ik voel de tranen op komen. Hoe kan hij zo luchtig hier overdoen?
'Een verklaring, die heb je niet nodig. Je bent mijn vriendin niet.' Hij beseft nu pas wat hij gezegd heeft.
'Dat is waar.' De tranen stromen over mijn wangen. 'Ik bèn natùùrlijk jouw vriendin niet.'
'Lotte, sorry ik-' ik kap hem af.
'Ik dacht dat we wat konden worden Shawn. Ik ben verliefd op je, maar jij duidelijk niet op mij. Ik ga, kom me niet achterna. Tot ziens.' Ik doe mijn koffer dicht. Ik ren het hotel uit.

'Lotte?'
'Wat is er gebeurd?'
'Kijk eens hier.'
'Ga weg.' Roep ik huilend. De paparazzi achtervolgd me. Ik heb hier geen tijd voor.
Ik ken hier maar een paar mensen in LA. Ik weet precies waar ik naar toe ga.

'Lotte? Oh my god, kom binnen.' Katie laat me binnen.
Ik kijk snel naar de spiegel. Toen ik naar hun appartement liep begon het ook nog eens te regenen. Kom op, het regent nooit in LA. Alleen als ik over straat moet.
'Sorry.' Snik ik. 'Ik kan nergens anders naar toe.'
'Geeft niet, love. Kom eens hier.' Ze geeft me een grote knuffel. 'Fris jezelf maar even op. We praten zo, oké?' Ik knik.
Ik loop naar hun badkamer. Ik leg mijn kleren op de wastafel. Ik trek mijn kleren uit en ik stap de douche in.

Na een warme douche zit ik aangekleed op de bank. Katie komt aangelopen met koekjes en thee.
Ik pak een kop thee, maar het koekje sla ik af, ik heb nu echt geen honger.
'Zo. Wat brengt jou hier.' Katie valt met de deur in huis.
'Shawn. Ik ben weg gegaan.' Ik begin weer te huilen. Fijn.

'Ik heb een vliegtuig ticket voor morgen geboekt, oké? En de meisjes en Billy komen zo thuis.' Ik knik.
De deur gaat meteen open als ze het zegt. Ik hoor twee mensen naar adem happen. 'Lotte!' Roept Hayley. Ze rent naar me toe en ze knuffelt me. Ik knuffel terug. Dit is toch echt wel een van de beste knuffels ooit.
Daarna is Annie aan de beurt. Na een tijdje laat ze los.
'Kom! We gaan spelletjes spelen!' Ze trekken me mee. Zo kan ik een avond Shawn vergeten.
Gewoon ons drieën en mijn telefoonspelletjes.

HERSCHREVEN