Back to Life / Justin Bieber & Barbara Palvin

♥16

Merhaba arkadaşlar. Oylar çok zor toplanıyor. Arkadaşlarımın verdiği destek olmasa yazmaya devam etmezdim diye düşünüyorum.

Emeğe biraz saygı duyup oy kullanırsanız sevinirim. İyi okumalar.

+15 oy sonra yeni bölüm

Arkama döndüm. Az sonra olabilecek şeyler kafamda volta atarken yanımda ailem ve Evelyn'in olduğunu kendime hatırlattım.

Ortalık yerde kavga etmek hoş olmazdı. Ama babam iki metre önümde durduğundan dolayı seçeneklerim azalıyordu.

Günüm bu kadar harika geçmişken bir aksiliğin çıkması duvarlara yumruk atma isteği uyandırıyordu.

Derin bir nefes verip yanıma yaklaşan Jazmyn'i kollarım arasına aldım. Küçük bedenini sıkıca sararken kokusunu doya doya içime çektim. Babamın sert bakışlarına karşılık verirken Jazmyn'in yüzüme bakmasıyla yüzümün hatlarını gevşettim.

''Bir daha ne zaman görüşeceğiz?'' Ağlamaya hazır haldeyken babamın üzerine atlamamak için kendimi sıkıyordum.

Zorlandığımı farkeden kurtarıcı meleğim Jazmyn'in önünde diz çöktü.

''Juzzy seni alıp bize getirecek. Unuttun mu daha saçlarımızı boyayacağız.'' Evelyn yüzünde melekleri anımsatan gülümsemeyle konuştuğunda Jazmyn ona sıkıca sarıldı. Bana Juzzy demesi midemde kelebeklerin açmasına ve kalbimin hızlanmasına sebep olmuştu.

''Sizi özleyeceğim.'' Dudağı titredi ve ağlamaya başladı. Kalbim ağırlaşırken küçük yüzünü avuçlarım arasına aldım.

''Ssh.. Bana bak Jazmyn.'' Gözleri gözlerimi bulduğunda kısık tonla konuşmaya devam ettim. ''En yakın zamanda tekrar görüşeceğiz. Söz veriyorum.''

İkna olmuş gibi gözükmüyordu. Bu yaşta bu tür sorunların arasında kalmış olması canımı sıkıyordu. Babamı asla affetmeyecektim.

Ona baktığımda bana sevgi dolu olmayan bakışlar attığını gördüm. Bana düşmanıymışım gibi davranması onurumu kırıyordu. Sonuçta ben onun oğluydum.

Jazmyn önce benim daha sonra Evelyn'in yanağına öpücük kondurup korumanın onu almasına izin verdi ve arabaya yürümeye başladı.

Korumanın elini tutmuş arabaya binmek üzereyken arkasını dönüp bize el salladı. ''Abime iyi bak Evelyn.''

Arabaya binmeden söylediği son cümle hepimizi gülümsetmişti. Gülmeyen tek kişi babam ve korumalardı.

''Bakacağım Jazzy.'' Evelyn fısıldamış olsa da onu duymuştum. Dönüp güzel yüzüne gülümsediğimde bana destek veren bakışlarla cesaretimin yerine gelmesini sağladı.

Gidip anneme sarıldım. Giydiği topuklu ayakkabılar ne kadar yüksek olsa da benden hala kısaydı.

Saçlarının arasına öpücük kondurdum. ''Kendine dikkat et.'' Kafamı salladım.

Benden ayrılıp Evelyn'in yanına gitti ve sarıldı. Duyamadığım şeyler konuşurlarken babamın sesiyle ona döndüm.

''Görüşmemeniz konusunda seni uyardığımı hatırlıyorum.'' Sert sesi beni korkutmaya yetmemişti. Beni bu konuda asla korkutamazdı. Onlar benim ailemdi ve onları istediğim zaman görecektim.

''Sana bu konuda hiçbir şey yapamayacağını söylediğimi hatırlıyorum.''

Gerilen kasları ve sıktığı yumrukları beni az sonra olacaklar için uyarıyordu.

Umursamak için çok geçti. O nasıl benim hayatımı ele geçirmeye çalışıyorsa bende ona asla fırsat vermeyecektim.

Kararlılığımdan ödün vermemeye devam ederken derin bir nefes aldım. Laciverte dönen gözlerim okuduğu meydanı devam ettiriyordu.