Սեքս ու Ոչ Մի Պարտավորություն

Սկիզբ

-Երկու հատ սուրճ բեր, Գայանե,-ասաց Արամը իր քարտուղարուհուն, եւ նստեց իր աթոռին' հաճախորդի դիմաց:

-Ես կարեւոր հարցով եմ եկել,-ասաց մեզ անծանոթ հյուրը,- կինս ուզում է աղջկաս ինձանից խլել:
Հաճախորդը մոտ 45-50 տարեկան ամրակազմ տղամարդ էր, սպիտակ վերնաշապիկով եւ արծաթագույն անփայլ կոստյումով :

-Քանի՞ տարեկան է Ձեր աղջիկը:

-Տասնյոթ: Երկու ամսից լրանում է նրա տասնութը, եւ ինձ Ձեզնից պետք է միայն գործի ձգձգում: Աղջիկս ինձ հետ է ուզում ապրել, բայց մայրը թույլ չի տա, մանավանդ, որ ես այնքան էլ լավ վարքի տեր մարդ չեմ: Դրանից եզրակացնում եմ, որ դատարանը նույնպես թույլ չի տա:

Արամին դուր են գալիս անկեղծ մարդիկ, որոնք ասում եւ անում են այն' ինչ նրանք են ուզում:

-Դա ինձ համար խնդիր չի, բայց ես պետք է խոսեմ անձամբ ձեր աղջկա հետ:Երբ համոզվեմ, որ դա նրա ցանկություն է' գործը կվերցնեմ,- ասաց Արամը' աթոռից դանդաղ վեր կենալով:

-Այո, իհարկե: Իսկ ե՞րբ:

-Մի քանի ժամից ես ազատ եմ, թող նա գա այստեղ, բայց առանց,Ձեզ: Նրա անո՞ւնը...

-Եվգենյա, նրա անունը Եվգենյա է:

Այդ պահին ներս մտավ Արամի բարձրահասակ քարտուղարուհին (որին հավանաբար վերեւի դարակներից իրեր հանելու համար են աշխատանքի ընդունել), երկու բաժակ սուրճը դրեց սեղանին եւ անհետացավ դռան հետեւում:

-Եւս մի հարց: Ինչո՞ւ նա չի ուզում իր մոր հետ ապրել:

-Մենք Լենայի հետ բաժանվում ենք եւ այնպես է ստացվել, որ նա ինձ դավաճանել է: Դավաճանության տեսարանին ականատես է եղել աղջիկս ու այդ օրվանից մոր հետ չի խոսում, ամբողջ օրը փակված է սենյակում: Մայրը սիրում է նրան, բայց չի հասկանում, որ նրան ինձնից հեռու պահելով ավելի է խորացնում նրա ատելությունը:

-Իսկ ինչո՞ւ նա չի թողնում Ձեեզ տեսնել դստերը,-կարծես արդեն պատասխանը գուշակելով, ուղղակի վստահ լինելու համար հարցրեց Արամը:

-Վախենում է, որ նրան իր դեմ կտրամադրեմ, չէ որ Լենան հենց դա կաներ,-արագ գլուխը կախելուց հետո, մի փոքր ավելի կամաց ձայնով ասաց Հաճախորդը:

Նրան անուն հորինելու կարիք չկա, չէ որ նա չէ մեր պատմության հերոսը:

Արամը սեղմեց նրա ձեռքը եւ մեր անանուն բարեկամը դուրս եկավ աշխատասենյակից: