Արամը արթնացավ մեքենայի բարձր ազդանշանից: Նա դժգոհ էր, աչքերը բացեց ու տեսնելով, որ արդեն ժամը 10 է, իսկ նա հանդիպում ուներ նշանակված 10:30: Նա արագ վեր կացավ, լվացվեց ու քանի որ քնել էր հագուստով, ապա ուղղակի դուրս եկավ տանից :
10:27 նա աշխատասենյակ մտավ:
-Ինչ լավ է, որ եկաք: Ես արդեն ուզում էի հանդիպումը հետաձգել,-ուրախ ժպտալուց հետո ասաց Գայանեն:
-Այո, այո: Նա արդեն եկե՞լ է...
-Դեռ ոչ:
-Լավ ազատ ես:
Գայանեն չէր հեռանում ու անընդհատ նայում էր նրա կոստյումի վրա: Տեսնելով, որ Գայանեին սենյակում ինչ-որ բան է պահում, Արամը գլուխը բարձրացրեց եւ հարցրեց.
-ի՞նչ է:
-Ձեր գրպանը ներսից ուռած է, պարոն:
Նա նայեց կոստյումին ու հասկացավ, թե պատճառը որն է:
-Լավ, գնա: Ես կուղղեմ:
Նա չէր ուզում հենց Գայանեի մոտ հանել գրպանից Եվգենյայի ներքնազգեստը, բայց չէր հասցրել Գայանեն շրջվել, երբ ներս մտավ հաճախորդը:
-Կարելի՞ է:
Արամը մի փոքր բարկացավ անհարմար հանգամանքների պատճառով:
-Այո, եկեք:
-Սուրճ կցանկանա՞ք:
-Ոչ, շնորհակալ եմ,-ասաց հաճախորդը:
-Իսկ ես այո: Մեծ բաժակով,-ավելացրեց Արամը ու առաջարկեց հյուրին նստել:
Գայանեն սուրճը բերեց: Նրանք հիսուն րոպեից ավել ինչ-որ հարց էին քննարկում: Արամը արդեն մոռացել էր իր գրպանի պարունակության մասին:
-Կարծում եմ' մենք կհաղթենք:
-Հուսանք, հուսանք,-ասաց հաճախորդը եւ ուղղելով ակնոցը' նայեց Արամի հագուստին :
Արամը հիշեց ներքնազգեստի մասին ու ասաց.
-Թաշկինակս է:
-Ձեր թաշկինակը մետաքսից է, ասեղնագործած ու այդքան բարա՞կ,-իհարկե նա հասկացել էր, թե գրպանում ինչ էր, չէ որ այն արդեն կիսով չափ դրսում էր:
Արամը տեսավ, որ այն համարյա ընկնում, արագ հավաքեց այն ու խոթեց հետ' գրպանը:
Հյուրը ժպտում էր:
-Կահանդիպենք մյուս ուրբաթ,-բարկացած ասաց Արամը:
-Լավ, ցտեսություն,-ասաց նա ու առանց պատասխան տալու հեռացավ:
Նրա գնալուց հետո Արամը խնդրեց, որ իրեն չանհանգստացնեն, հանեց սեւ մետաքսե կտորն ու դրեց իր առաջ: Նա նայում էր դրան ու չէր ուզում աչքերը թարթել:
ВЫ ЧИТАЕТЕ
Սեքս ու Ոչ Մի Պարտավորություն
RomanceՍերը եւ սեքսը տարբերվում են իրարից: Սեքսը վերացնում է ամոթն ու անհարմարության զգացումը, իսկ սերը ծնում է դրանք: P.S. Սիրեք իրար...
