Սեքս ու Ոչ Մի Պարտավորություն

Մաս 19

Եվգենյան հավատում էր, որ Արամը իրեն չի դավաճանել: Նա հավատում էր նրա յուրաքանչյուր խոսքին, որովհետեև նա գիտեր նրան, նա չէր ստի ու եթե ասում է' չի արել, ուրեմն չի ստում:

Իսկ թե ինչո՞ւ նրան մի անգամից չներեց, ապա դրա պատճառը միայն կասկածն էր, որ հենց Արամը ճիշտ է ընկալում իր զգացմունքները, եւ որ նա իսկապես սիրում է նրան: Հնարավոր է, որ նա չի գիտակցում, թե դա ընդամենը կապվածություն է:

Ոչինչ , եթե սիրում է, ուրեմն չի հոգնի նրա համար պայքարելուց, թող տանջվի ու եթե չհրաժարվի, ուրեմն իսկապես սիրում է:

Այդպես էր մտածում Եվգենյան, արդեն իրենց անակնկալ հանդիպումից երեք ժամ անց ու սա նրա վերջնական որոշումն էր' սպասել:

Արամը տուն վերադարձավ, բայց այս անգամ' հայրական:

Նա մտավ տուն, մայրն ու հայրը նստած էին հյուրասենյակում: Արամը ներս մտավ, բարեւեց բոլորին, համբուրեց մորը ու նստեցվնրա կողքին' բազմոցի վրա:

-Դու երկու օր տանհ չես գիշերել :

-Այո, ես շատ գործ ունեի, մայրիկ:  Խնդրում եմ հարցեր չտալ:

-Սա հարց չէր, ավելի շուտ փաստերի արձանագրում:

Արամի մայրը բարձրահասակ, միշտ դասական հագնվող ու ողջամիտ կին էր: Նրա մազերը միշտ գեղեցիկ հարդարված էին, նա միշտ շպարված էր ու նույնիսկ տանը բարձրակրունկներ էր հագնում: Նա դատախազ էր աշխատում ու գործը մեծ ազդեցություն էր ունեցել նրա բնավորության վրա: Նա խիստ էր բոլորի հետ, բացի Արամից: Կարծես այն մեղմությունը, որը նրանից պետք է ստանան նրա շրջապատի բոլոր մարդիկ, նա այդ ամբողջը տալիս էր Արամին:

-Լավ, մամ: Ես պետք է լոգանք ընդունեմ ու նորից գնամ:

-Նորի՞ց գնաս, հիմա՞:

-Այո, ես շատ գործեը ունեմ, բայց խոստանում եմ տուն վերադառնալ այսօր,-Արամը վեր կացավ բազմոցից ու շարժվեց դեպի իր սենյակ:

-Լավ, գնա: Ուշ չգաս...,-Արամը արդեն վերեւում էր:

-Նրա հետ ինչ-որ տարօրինակ բան է կատարվում ու դրա մեջ աղջիկ է խառնված,-ասաց նա ամուսնուն' Կարենին, երբ Արամը արդեն իր սենյակում էր:

-Ի՞նչ գիտես, ինչ-որ բան է ասել քեզ, ինձ' չէ,-զարմացած հարցրեց նա:

Արամը բնավորությամբ ավելի շատ հորն էր նման: Չէր սիրում շատ խոսել, ավելի շատ սիրում էր լսել: Նրանք երկուսով հիանալի լեզու էին գտնում միմյանց հետ, որովհետեվ երկուսն էլ գիտեին, թե երբ է պետք դիմացինին հարցեր չտալ: Արամի հայրը բեղեր ուներ, մազերը սև էին, բայց սպիտակները արդեն երեւում էին: