Մաս 28

1.2K 20 2
                                    

Արևը գլորվելով ընկավ պատուհանից ներս: Երկու հոգի պառկած էին մահճակալին' նույն դիրքով,  որով պառկել էին:

Եվգենյայի աչքերի վրա ընկած արևը ստիպեց նրան արթնանալ: Աչքերը բացելով նա շփոթվեց' իր սենյակում չարթնանալով: Հետո նա զգաց արամի ձեռքը նրա որովայնին:

Հիմա պատկերացրեց համաշխարհային պատմության մեջ ամենա հանգիստ, անշարժ ու անշունչ շրջվելը: Մոտավորապես հենց այդպես էլ նա շրջվեց դեպի Արամը' դեպքով: Նա հանգիստ քնած էր: Եվգենյան նայում էր նրա փակ աչքերին ու հաստատ ուզում էր հասկանալ, արդյոք նրան արթնացրել է: Դրանք չէին շարժվում: Եվգենյայի ուշադրությունը գրավեցին նրա թարթիչների:

Այդքան գեղեցիկ թարթիչներ ու երկար ու սև...

Նրա մոտ ցանկություն առաջացավ դրանց դիպչել ու նա դա փորձեց անել:

Ցուցամատը մոտեցրեց նրա ձախ աչքին ու նուրբ կպավ Արամի թարթիչների ծայրերին:

Այդ հպումից Արամը ժպտաց, նա արթուն էր:

-Ի՞նչ ես անում:

-Ոչինչ:

Տղան բացեց աչքերը, խորը շունչ քաշեց ու երկու ձեռքով գրկեց նրան' իրեն մոտեցնելով:

-Ասում ես' ոչի՞նչ:Արի քեզ անգործ չթողնենք:

Նա համբուրեց Եվգենյային, իսկ աղջիկը չէր կարողանում շարժվել, Արամը անշարժացրել էր նրան:

Նա փորձեց ազատվել նրա ձեռքերից, բայց ոչ այնքան հաջող փորձերից հետո: Մի քանի րոպե հետո Եվգենյան մեկ կտրուկ շարժումով նստեց Արամի որովայնի վրա ու նա ստիպված բաց թողեց:

Նրանք ժպտում էին իրար, երբ Եվգենյան դանդաղ կռացավ ու նորից համբուրեց նրան:

-Ծնունդդ շնորհավոր, սիրունս :

-Շնորհակալ եմ, սիրունս :

-Դու ինձ ձե՞ռք ես քևառնում:

-Ես ածականներ չեմ սիրում:

-Իսկ, ինչո՞ւ չէիր ասում:

-Չէի ուզում քեզ նեղացնել:

Արամը համբուրեց նրա ճակատը:

-Իսկ եթե ճիշտ ասենք, դա այնքան էլ ածական չէ: Ես ուղղակի փաստն եմ արձանագրում

-Այո, չէ՞ որ դու փաստաբան ես,-ժպտալով ասաց Եվգենյան:

-Ես քեզ համար անակնկալ ունեմ, բայց դրա համար մենք պետք է վերադառնանք ջրվեժի մոտ:

-Ի՞նչ անակնկալ:

-Այս ամենի իմաստ այն է, որ դու չիմանաս, հիմա ուզում ես որ ասե՞մ:

-Լավ, մի ասա: Գնամ լոգանք ընդունելու,-Արամի վրայից վեր կենալով ասաց Եվգենյան:

Սեքս ու Ոչ Մի ՊարտավորությունМесто, где живут истории. Откройте их для себя